Uganda

Maandag 5 december staan wij in de namiddag bij de grens van Rwanda naar Uganda. Ook hier verloopt alles soepel, alhoewel Ton de douanebeambte bij de Ugandese grens moet uitleggen hoe het Carnet de Passage (invoerdocument voor de camper) moet worden ingevuld en afgestempeld. Ook moeten wij $20 betalen voor de Road Permit dat een maand geldig is. Na de formaliteiten rijden wij naar de plaats Kisoro. Wat het eerst opvalt zijn de vele speedbumps die de camper weer door elkaar doet rammelen. In Kisoro overnachten wij op het terrein van een backpackers hotel. Wij maken nog een wandeling door de stad en kopen een SIM kaart met internet tegoed.

De volgende dag verlaten wij Kisoro en rijden naar Lake Bunyonyi waar we overnachten op Bunyonyi Overland Camp. Hier blijven wij een dag langer staan en genieten van de rust en de omgeving. 's Middags is de rust voorbij, want een school maakt een soort videoclip en de leerlingen moeten dansen en zingen. Het is leuk om dit te aanschouwen.

Donderdag 8 december rijden wij naar Kasane. Wij zijn op zoek naar een autokaart van Uganda maar die is nergens te verkrijgen. Gelukkig hebben we nog een elektronische kaart op onze tablet.
Wij rijden een stukje terug en slaan af naar Bwindi National Forest. Wij hoeven niet voor het park te betalen omdat het een doorgaande weg is. Onderweg zien wij Colobus aapjes en een roodharige aap (?). Wij rijden soms op 2500 meter hoogte en zien veel theeplantages. Aan de andere zijde van Bwindi NF overnachten wij in Buhoma Community Camp.

Het heeft vannacht flink geregend en het blijkt dat het grote dakluik weer gelekt heeft. Wij maken alles schoon en kitten het opnieuw af. Ook plakken wij aluminium tape op de randen van het luik als extra bescherming. Het is een warm klusje want de zon brandt op onze lichamen. 's Avonds trakteren wij ons op een 3 gangen maaltijd. Een zeer geslaagde maaltijd en dat voor $10 per persoon. Wij gaan vroeg naar bed want morgen is er een gorilla trekking en wij kunnen goedkoper aan een ticket komen.

Zaterdag 10 december zijn wij vroeg op voor de gorilla trekking. Maar het wordt een teleurstelling. Het aanbod gaat plots niet door en wij moeten $1200 betalen. Anneke is boos. Wij verlaten teleurgesteld de camping en rijden door berggebied en later door savannen. Wij zien een olifant, ons onbekende antilopes en gazelles. Wij overnachten op een heel primitieve camping aan het Kazinga Kanaal met aan de overzijde zicht op de olifanten in het Queen Elizabeth NP.

Zondagmorgen passeren wij de evenaar van zuid naar noord. Wij maken natuurlijk een paar foto's. De laatste keer passeerden wij in 2015 in Ecuador de evenaar in de tegengestelde richting. Wij rijden verder en passeren diverse kratermeren. Bij een van de kratermeren, Lake Kasenda, overnachten wij vlak aan het meer.

De volgende morgen regent het flink. In de middag is het droog en willen wij een wandeling rond het kleine meer maken. De beheerder van de camping verbiedt ons om alleen te gaan. Met allerlei argumenten, zoals slangen en gevaarlijke apen probeert hij ons tegen te houden. Het kan wel als hij, tegen betaling, meegaat. De lol is er af en wij starten de camper en rijden weg. Jammer voor de beheerder, want wij wilden hier een paar dagen staan. Geen inkomsten voor hem!
Wij rijden naar Fort Portal over zandwegen, wegen in onderhoud en wegen met om de 50 meter een speedbump. Het schiet niet erg op. In Fort Portal vinden wij een camping die niet veel bezocht wordt. Het slot van de poort wordt opengebroken, want de sleutel is onvindbaar.

Dinsdag 13 december blijven wij nog een dagje hier op de camping. Wij doen wat boodschappen in de stad en vinden “Dutches Deli”, een door Nederlanders gerund hotel met bakkerij en pizzeria. Wij maken kennis met de eigenaar en drinken een lekkere kop koffie. Ook kopen wij echt bruin brood en speculaas!
Als wij 's avonds willen douchen op de camping blijkt het water op te zijn. Dit is Afrika!!

De volgende morgen bezoeken wij het “paleis” van een van de koningen die Uganda nog heeft. Zij heersen over een stam en hebben minimale invloed op de regering. Het paleis van koning Oya, die regeert over de Toona, stelt niet veel voor.
Wij rijden verder over zeer slechte wegen naar Hoima. Hier kunnen wij op de parkeerplaats van hotel Riviera overnachten, als wij een maaltijd in het restaurant gebruiken. Dat doen wij ook, al is het eten matig en de bediening waardeloos. Doodmoe door het gehobbel en geschud over de slechte wegen kruipen wij vroeg ons in ons bed.

Donderdag 15 december rijden wij naar Murchison Falls NP en komen in het donker bij Hot Chili Backpackers Camp aan.
De volgende dag rijden wij naar de Nijl en boeken een vaartocht over de Nijl die 's middags begint. Wij zetten onze stoelen aan de waterkant en genieten van het uitzicht over de Nijl. Aan de overkant komen kuddes olifanten naar de waterkant om te drinken. Ook de nijlpaarden en de diverse vogels trekken onze aandacht.
's Middags maken wij een 3 uur lange tocht over de Nijl naar de Murchison watervallen. Wij zien veel nijlpaarden (vandaar die naam!), grote krokodillen en veel vogels. Ook diverse antilopes en giraffen en als klapstuk weer olifanten. Een mooie tocht, alhoewel we wel wat dichter bij de watervallen hadden willen komen. 's Avonds genieten wij van een heerlijke beef curry met een biertje in het restaurant van Hot Chili Backpackers Camp.

De volgende morgen zijn we al om 6 uur op en om kwart voor zeven bij de ferry. Wij willen graag met de eerste ferry mee naar de overkant. We kunnen mee en al gauw rijden wij door de savannen en zien al snel heel veel antilopes en giraffen. Het is een lust om door dit gedeelte van het park rond te rijden. De wegen zijn redelijk en het uitzicht is fantastisch. Anneke ontdekt in een boom Golden Monkeys en even later zien wij een kudde olifanten tussen de bomen grazen. Laat in de namiddag verlaten wij het park via de North Gate en overnachten op Murchison Safari Lodge. Een prachtige dag!

Zondag rijden wij over een hobbelige zandweg naar de asfaltweg. Wij passeren diverse groepen rieten hutjes waarin families wonen. Als wij het asfalt bereiken, gaat het rijden weer sneller. Onderweg passeren wij nog meer watervallen in de Victoria Nijl. Wij overnachten op Kafu River Lodge, vlakbij de hoofdweg.

Wij rijden verder in de richting van de hoofdstad Kampala. Wij overnachten in Nabugabo Holiday Centre aan een meer. Daarna rijden wij naar de grote plaats Entebbe. Hier willen wij inkopen doen bij de grote supermarktketen Nakumatt. Maar wat blijkt. De schappen zijn nagenoeg leeg. Om het voller te laten lijken plaatst men de producten naast elkaar in plaats van achter elkaar. Maar desondanks zie je overal lege plekken in de schappen. Veel gekocht hebben we niet.
Wij overnachten bij Entebbe Backpackers.

Woensdag 21 december rijden wij naar Kampala. Wij moeten dwars door de stad rijden om onze camping te bereiken. Het is een gekkenhuis en de verkeersregels wordt door iedereen op een andere wijze geïnterpreteerd. Vooral de vele motortaxi's (bod boda) maken het rijden erg moeilijk.
Wij zijn tegen de middag bij Hot Chili Backpackers (dezelfde organisatie als Murchison Falls) en staan helemaal alleen op het kampeergedeelte. Het is warm, maar gelukkig is er een zwembad waar we kunnen afkoelen. Tegen de avond komt er nog een overlander uit Dubai. Het zijn Chris (Zuid Afrika) en Amanda (USA) .

De volgende dag gebruiken wij de gratis shuttlebus van het hostel dat ons naar de stad brengt. Het winkelcentrum is niet erg interessant en ook hier zijn de schappen van Nakumatt supermarkt maar deels gevuld. Wij maken een wandeling in de omgeving en zijn blij als de shuttlebus ons weer ophaalt. 's Avonds hebben wij een fijn gesprek met Chris en Amanda en geven ons nog goede tips over Kenia en Ethiopië, die zij al bezocht hebben. Chris stuurt ons later nog info over zijn VAE en Oman.

Vrijdag 23 december verlaten wij Kampala en rijden naar Jinja. Onderweg komen wij een goed gesorteerde supermarkt tegen en kunnen dus toch onze kerstinkopen doen. Ook laten wij onze gasfles vullen. We schrikken wel van de prijs. Een volle 12 kg gasfles kost hier ongeveer 34 Euro, terwijl de brandstofprijzen (diesel en benzine) bijna de helft van die in Nederland zijn.
In Jinja komen wij bij de “bron” van de Nijl en parkeren onze camper voor enige dagen bij Nile River Explorers Camp met uitzicht op de Nijl.

De volgende dagen houden wij het rustig. Op Kerstdag zal er een BBQ zijn maar om onduidelijke reden gaat die niet door. (This is Africa, mister) Gelukkig serveert het restaurant goede maaltijden en bij zonsondergang over de Nijl genieten wij van onze kerstmaaltijd.

Tweede Kerstdag (wordt hier niet gevierd) rijden wij naar de de Sipi Falls. De weg er naar toe is slecht en wij zijn blij als wij in de namiddag op Moses Camp aankomen. Hier hebben wij mooi uitzicht op een van de 3 watervallen in de Sipi River.

De volgende dag maken wij een lange wandeling met een gids naar de 3 watervallen. Het is veel klimmen. Maar we worden beloond. Vooral Sipi waterval 1 is prachtig. De omgeving wordt besproeid door de waterval en het is er vol met bloemen en tropische planten.

Het verhaal van Thomas.
Ton rust uit op een rotsblok terwijl Anneke foto's maakt van de waterval. Er komt een volwassen knaap in een rokje naar Ton toe. “What is your name. I am Ton and what is your name. My name is Thomas”.
En dan begint Thomas zijn verhaal te doen. “Ik ben vorige week in een grote ceremonie met nog 20 andere knapen besneden. Ik heb erg veel last er van en daarom draag ik nu maar een rok”.
Als wij teruglopen, zien wij nog meer knullen in een rok lopen. Hebben dus ook de ceremoniële besnijdenis ondergaan met hetzelfde mes en zonder hygiënische maatregelen. Nu begrijp je dat HIV hier nog moeilijk te voorkomen is.

In de middag verlaten wij de Sipi Falls en over een asfaltweg stijgen wij boven de 2000 meter. De asfaltweg gaat over in een kronkelige zandweg vol met gaten en bobbels. Het wordt een vermoeiende rit. Het is de enige weg in deze omgeving die naar de grens van Kenia loopt.
De schrik slaat ons om het hart als wij de grensplaats bereiken. Alleen maar wat hutjes en volgens de kaart zijn wij al ver over de grens heen. Waar is de grenspost? Een politieman stelt ons gerust. Nog zo'n 200 meter doorrijden en daar is de grens. Het is te laat om de grens over te steken en wij parkeren de camper op het grasveld bij het kleine douanekantoor.
Wij zijn bekaf en willen ergens eten. Maar de zogenaamde restaurants hebben alleen maar geitenvlees op het menu en het bier is lauw omdat de elektriciteit is uitgevallen. Lang de straatkant kopen wij een “rolex' (chapati met gebakken eieren en dan opgerold) en eten die in de camper en drinken er een koud biertje bij uit de eigen koelkast.
Morgen maar eens bekijken hoe de grenspassage naar Kenia verloopt!

Uganda stond, net als Rwanda, niet op ons lijstje. Toch is de reis door Uganda ons goed bevallen. Vooral het bezoek aan de Murchison National Park en de ritten langs de oorsprong van de Nijl waren zeer plezierig. Het is ook een erg groen land met veel theeplantages. Op elk klein stukje grond wordt er groente verbouwd. Nee, wij hebben geen spijt dat wij door dit land zijn gereden.
Veel leesplezier uit Uganda met zijn aangename temperaturen van
Ton & Anneke