Ethiopie 3

Van Jinka naar Addis Abeba met diverse uitstapjes.

Na onze 5-daagse tocht door de Omo Valley blijven we nog 2 dagen in Jinka staan. We doen wat boodschappen, lopen rond over de zaterdagmarkt met inheemse bezoekers en luieren bij de camper.
Zondag 30 juli 2017 rijden we in de middag naar Konso en overnachten op de zeer eenvoudige camping van Strawberry Fields.

De volgende dag rijden we verder noordwaarts naar Arba Minch. Onderweg bezoeken we een grote koeienmarkt. Zoveel koeien tezamen is toch wel indrukwekkend.
In Arba Minch blijven we enkele dagen overnachten op het terrein van het “Bekele Mola Hotel”. De warthogs (wrattenzwijnen) lopen hier rond en vanaf het terras heb je een mooi uitzicht over 2 meren. De meren worden gescheiden door een bergrug, die de “Bridge of God” wordt genoemd.

In een van de dagen bezoeken wij het dorpje Dorze, dat hoog in de bergen ligt. Hier bouwen ze nog hutten die op omgekeerde manden lijken. Het blijkt zelfs dat ze met een groepje mannen de hutten zo nodig kunnen verplaatsen, zonder schade aan te brengen. We zien hoe ze een soort brood bakken van de bladeren van de false banana tree. Daarna bezoeken we nog een spinnerij en weverij.

Donderdag 3 augustus rijden we verder in de richting van Addis Abeba. Onderweg hebben we mooie uitzichten over de meren en het groene landschap. We overnachten op een beveiligd terrein, waar buschauffeurs hun rij opleiding krijgen. Blijkbaar is het te gevaarlijk om dit op de openbare weg te doen, waar de andere (gediplomeerde) buschauffeurs vaak voor rare verkeerssituaties zorgen.

De volgende dag rijden wij naar Shashamane. Dit stadje is bekend om zij Rastafari aanhangers. Veel zien we er niet van en we rijden verder naar het Bale NP. Wij zitten al gauw boven de 3600 meter als we de ingang van het park bereiken. We kopen toegangskaarten voor 2 dagen. Vannacht blijven we bij de ingang overnachten.

De volgende dag begint onze tocht naar het Sanetti Plateau dat op 4377 meter ligt. Wij zien hele grote bloemen (Grand Bromelia) die alleen op deze hoogte groeien. We rijden dwars door het park en komen in het tropisch regenwoud terecht. Mooie vergezichten dat soms door wolken worden ontnomen. We overnachten op 4110 meter in het Sanetti Camp.

Zondagmorgen zijn we al om 06.00 uur op om de Ethiopische wolf te kunnen zien. De buitentemperatuur is maar net boven nul graden en de hoogte maakt het wandelen inspannend. Helaas zien wij niet deze zeldzame wolf die alleen maar in dit park leeft.
Na het ontbijt begint onze tocht naar de bewoonde wereld en komen in Awassa aan. Hier vinden we een resort waar we aan Lake Awassa kunnen overnachten. We eten een matige en dure maaltijd in een Italiaans restaurant. Gelukkig hebben we leuk gezelschap aan onze tafel en dat maakt alles weer goed.

Awassa wordt voor ons een onzekere periode. Anneke voelt zich maandag 7 augustus niet lekker en blijft in bed. Tegen de avond heeft ze koorts en veel buikpijn.
De volgende morgen brengt de manager van het resort ons naar een ziekenhuis. Daar wordt ze door de internist onderzocht. Na een bloedonderzoek blijkt dat de witte bloedlichaampjes een sterke verhoging tonen. Bij de echoscopie wordt het vermoeden van de internist bevestigd. Een ontstoken blinde darm. Er volgt nog een onderzoek en overleg met de chirurg en besloten wordt om Anneke op te nemen en de ontsteking met antibiotica te bestrijden. Ton meldt de opname aan de Alarmcentrale van de zorgverzekeraar die gekoppeld zit aan de ANWB. Wij krijgen goede begeleiding vanuit Nederland en voorlopig blijft Anneke 4 dagen in dit ziekenhuis.

Ton parkeert de camper in het kleine straatje voor het ziekenhuis. De bewakers zullen een oogje in het zeil houden. De benodigde medicijnen, naalden etc. moet Ton zelf kopen bij de apotheek van het ziekenhuis. Achteraf hebben we voor de 4 dagen iets meer dan 160 Euro betaald. Dit soort prijzen moeten ze maar in Nederland hanteren.
De chirurg komt elke dag langs. Op de tweede dag toont de bloedtest al aan dat de antibiotica aanslaat. Ook de koorts zakt.
De vierde dag wordt nog een echoscopie gemaakt en duidelijk is te zien dat de ontsteking minder is geworden. De internist controleert Anneke nogmaals en met een antibiotica kuur voor 10 dagen ontslaat hij haar uit het ziekenhuis. Wel moeten wij maandagmiddag voor een laatste check nog terugkomen.

Wij rijden terug naar het resort, waar de manager ons hartelijk ontvangt. Het weekend doen we rustig aan en genieten van het uitzicht op het meer en de vele apen die hier op het terrein rondlopen.

Maandagmiddag bezoeken we voor de laatste check het ziekenhuis en van dokter Samuel mogen we verder reizen. We rijden terug naar het resort en blijven hier nog een nacht staan.

Eindelijk, na een week in Awassa te hebben verbleven, vervolgen we dinsdag 15 augustus onze reis. We rijden door het Rift gebergte met zijn vele meren. Onderweg is er een grote file. Vlak voor ons heeft een bus een vrachtwagen gesneden. Na ruim een uur kunnen we er voorbij. Gelukkig zien we niet de gevolgen van dit ongeluk. In Adama mogen we bij het luxe Keruya Resort overnachten en nemen een duik in het koude water van het zwembad.

De volgende dag vervolgen wij onze tocht naar Harar, dat vlakbij de Somalische grens ligt. De rit gaat dwars door de bergen. Ook hier mooie uitzichten. De geschatte afstand is langer en onze snelheid is laag door de vele bochten en hellingen. Daarom overnachten we in Hira bij een motel met een binnenplaats.

Donderdag 17 augustus bereiken we in de middag Harar. Onderweg in een van de kleine dorpjes hebben we nog een soort oliebollen gekocht en bij met de koffiepauze opgegeten.
In Harar blijkt ons kampeerplekje bij een hotel niet meer te bestaan. Op de kaart vinden we een parkeerplaats in Oud Harar. Op goed geluk rijden we er naar toe. De parkeerplaats is niets, maar even verderop wijst een man ons naar een omheind gebouw, waar meerdere auto staan geparkeerd. Van de bewaker mogen we achter het grote gebouw wel parkeren en zelfs enkele dagen (natuurlijk tegen betaling!) overnachten. De plek is niet geweldig maar wel veilig en bovendien in het centrum van de oude en ommuurde stad van Harar. Beter kun je het niet hebben.

We ontmoeten een gids, genaamd Du, die ons 's avonds met de tuktuk naar de “hyena man” brengt. Hier komen in het donker hyena's naar de stadsrand en hij voert ze. Ook wij voeren de hyena door op een stokje het vlees aan te reiken. Toch wel spannend om zo'n roofdier van zo dichtbij te voeren.

De volgende dag neemt Du ons op sleeptouw door de ommuurde stad van Harar. Van oorsprong een islamitische stad en die invloeden zijn nu nog zichtbaar. Wat erg opvalt zijn de kauwende mannen die op straat liggen met hun chat bladeren. De vrouwen verkopen deze chat aan de buitenzijde van de stadsmuur. We bezoeken ook nog een particulier Adare huis met binnen een mooie aankleding. Verderop nog een tombe van een lokale heerser en het Ras Tafari huis waar keizer Haile Selassie nog zou hebben gewoond in zijn jongere jaren. Natuurlijk ontbreken de kruidenmarkt en de oud ijzer markt niet op deze rondgang.
's Middags eten we een soort broodje met ei, tomaat en ui, terwijl wij op het balkon van het restaurant een mooi uitzicht hebben over het centrale plein.

Zaterdag 17 augustus verlaten we Harar en rijden naar het Elephant Sanctuary. Via een slechte weg bereiken we de ingang. Om de olifanten te bekijken, moet er een gewapende scout mee. Na lang zoeken, komen we olifanten tegen, maar alles op afstand. In Botswana liepen de olifanten bijna de camper omver, maar hier valt het tegen.
We rijden in de namiddag voorbij Harar en overnachten bij een soort recreatiecentrum.

Zondag vervolgen onze terugreis over dezelfde weg als op de heenreis en gaan nu naar Addis Abeba. We overnachten in Debre Zeit op de parkeerplaats van hotel Dreamland. Hier genieten we van het uitzicht vanaf het terras op het kratermeer.

Dinsdag 22 augustus 2017 bereiken we Addis Abeba en vinden al gauw het bij overlanders bekende “Wim's Holland House” in het centrum van de stad. 's Avonds eten we een heerlijke preischotel met een door het huis gebraden Hollandse gehaktbal!

De volgende dagen gebruiken we om de stad te bekijken, maar ook om een visum voor Soedan te krijgen. Dat is nogal lastig, want Soedan eist dat je eerst een visum voor Egypte moet hebben. Wij vragen, zonder problemen, de visum voor Egypte aan en als wij die hebben gaan wij naar de ambassade van Soedan. Het lukt allemaal, maar het kost wel ruim een week om alles in orde te krijgen. Wij maken in deze tijd kennis met Ron, die hier al 15 jaar woont. Hij geeft ons wat tips en helpt ons bij het krijgen van schoon drinkwater voor onze drinkwatertank.
Onderwijl bezoeken wij het etnologisch museum (het oude paleis van keizer Haile Selassie) en de Holy Trinity kerk waar deze keizer en zijn vrouw liggen begraven.
Ook hebben we een zaakje ontdekt waar ze lekkere verse sapjes hebben en gaan hier bijna dagelijks langs.
In Wim's Holland House hebben ze Nederlands hapjes en zo genieten wij van een nasi maaltijd en bitterballen bij het biertje.

Dit gedeelte van de reis had een spannende periode met Anneke in het ziekenhuis. Gelukkig is alles goed aflopen en kunnen wij onze reis weer vervolgen. Wij verbazen ons elke dag over de pracht en schoonheid van Ethiopië. Wij hadden een heel andere voorstelling van dit land met dorre en droge landschappen. Het is nu wel de regentijd en alles is groen met vele gewassen. Van hongersnood hebben wij totaal niets gemerkt en op de markten is veel te koop.
Harar is een mooie stad, maar ook de rit door het Bale NP is ons goed bevallen. De temperaturen zijn aangenaam, omdat we steeds boven de 2000 meter verblijven. De regen valt mee en de wegen zijn over het algemeen redelijk tot goed. Wij ervaren Ethiopië als een heerlijk reisland.

Veel leesplezier,
Ton & Anneke