Zambia

Donderdag 29 september 2016 rijden wij via het grensstadje Kasane naar de Zambezi River. Deze rivier is de natuurlijke grens tussen Botswana en Zambia. Er wordt wel een brug gebouwd, maar die is nog lang niet af. Alles gaat met de ferry. De vrachtwagens staan in lange rijen opgesteld. Voor hen duurt het dagen voor zij kunnen oversteken.

De afhandeling aan de Botswaanse zijde gaat snel en wij passeren de vrachtwagens die wachten op hun beurt. Bij de ferry staat een wachtman te zwaaien en wij mogen direct de ferry op die gelijk vertrekt. Als Ton de overtocht aan boord betaald heeft, ziet hij dat wij al bij de overkant zijn.
Aan de Zambiaanse zijde is het een chaos. Velen willen je (tegen betaling) helpen, maar wij weten wel de volgorde van afhandeling. Eerst naar de Immigration voor het kopen van een visum, daarna naar de Customs voor de stempel in onze Carnet de Passage voor de camper. Daarna moet er nog Road Tax en Carbon Tax worden betaald en een auto verzekering worden afgesloten. Al met al duurt dit proces ruim 2 uur.
Opgelucht rijden wij langs de slagboom Zambia binnen. Wij rijden parallel aan de Zambezi River naar Livingstone en overnachten bij de ons bekende Jollyboys Backpackers.

De volgende morgen rijden wij via de T1 in de richting van Lusaka en overnachten halverwege op de camping van een boerenbedrijf. Door het warme weer en met open ramen rijden is Ton snipverkouden geworden.

Zaterdag 1 oktober vervolgen wij onze weg over de T1 en T2 naar Lusaka. Wij doen nog wat boodschappen in Kafue en in de middag bereiken wij Lusaka. Wij hebben een kampeerterrein gevonden dat midden in het centrum van Lusaka ligt. Het is Wanderers Backpackers Hostel en ligt op loopafstand van het centrum. Wij willen hier nog wat onderdelen kopen voor de camper. Ton heeft lichte koorts en gaat een paar uur naar bed.

Het weekend doen wij rustig aan en Ton voelt zich beter.
Maandag lopen wij naar het centrum en kopen een inverter die ons 220 volt in de cabine levert. Nu kunnen wij, al rijdend, ons tablet voor de navigatie weer opladen. 's Avonds willen wij bij de Chinees eten, maar het menu staat ons niet aan. Uiteindelijk komen wij uit bij een leuk restaurant gerund door Libanezen.

Woensdag 5 oktober vervolgen wij onze reis via de Great Easter Highway. Wij passeren het geboortedorpje van onze buurvrouw. Bij het vorige bezoek aan Zambia hebben wij het missie hospitaal bezocht waar Machteld haar vader arts was.
Wij vinden tegen de avond geen kampeerterrein en vragen bij een politiebureau met een groot parkeerterrein om te overnachten. Dat is geen probleem en goed beveiligd kunnen wij hier slapen. Nu is Anneke aan de beurt met een flinke verkoudheid en met een lichte koorts gaat zij snel naar bed.

De volgende dag zijn we weer vroeg op pad. Het is om 9 uur in de morgen al tegen de 30 graden C. De weg wordt onderbroken door een gravelweg. Zij zijn nog bezig om de weg te vernieuwen.
In Chipata, vlak bij de grens van Malawi, rijden wij naar de Mamma Rula's camping. Morgen willen wij naar South Luangwa NP rijden.

De weg naar het National Park is verbeterd en nu een asfaltweg geworden. Alleen zijn er veel “speedbumps” die onaangenaam zijn. Via een gravel road komen wij bij de camping aan en bij de receptie zien we direct al een groepje olifanten. Wij hebben hier internet en kunnen onze E-mails lezen. Gelukkig allemaal goede berichten.
Wij krijgen een plekje toegewezen aan de, deels drooggevallen, rivier. 's Middags zien wij een groepje olifanten, nijlpaarden, giraffen en impala's. En dat terwijl wij onder een afdak naast onze camper zitten. Mooier kan je het niet hebben.
Het is weer een warme dag en wij koelen af in het zwembadje van de camping.

Zaterdag 8 oktober rijden wij al heel vroeg naar de ingang van South Luangwa NP. De wegen in het park zijn redelijk. Wij zien heel veel hippo's (nijlpaarden), olifanten, een grote groep buffels en impala's. Ook zien wij nu veel vogels, waaronder kraanvogels en de zadelbek ooievaar. Het is weer genieten!
In de namiddag verlaten wij het park en gaan naar Croc Valley Camping. Wij koelen weer af in het zwembad onder toezicht van de vele apen die hier zijn. Vandaag is het weer een mooie dag geworden, maar wel erg warm!

Wij rijden de volgende morgen rustig naar Chipata en overnachten op Deans Hill View Camping. De manager Andrea is van Italiaans afkomst en 's avonds eten wij daar in het kleine restaurant. Hij geeft ons veel tips mee over Malawi

Maandag 10 oktober 2016 verlaten wij Chipita en rijden naar de grens van Malawi. Wel toppen wij de beide dieseltanks nog op, want de prijs van diesel in Malawi ligt een stuk hoger.
Malawi is voor ons een onbekend land en wij zijn benieuwd hoe wij dit land zullen ervaren.

Veel leesplezier van
Ton & Anneke