Soedan

Donderdag 28 september 2017 staan we al om 07.00 bij de Ethiopische grens. Hier gaat de afhandeling van paspoort en carnet van de camper vriendelijk en snel.
Aan de Soedanese kant gaat het traag en onvriendelijk. De ambtenaren hebben 20 minuten tijd nodig om hun thee te drinken om daarna onze paspoorten met visa nauwkeurig te onderzoeken. De douane heeft heel veel tijd nodig om een stempel in het carnet van de camper te plaatsen. Na een uur lukt het hun!
Onderweg zijn er veel checkpoints. Ook hier gaat het onvriendelijk aan toe. Komt het door ons, omdat wij van de verhalen van andere overlanders hadden begrepen hoe vriendelijk de bevolking is, of is het de frustratie van de politie die geen Engels spreekt?
De weg is tweebaans en vol met potholes. In de namiddag vinden wij in het plaatsje Wad Madani een parkeerplaats naast een restaurant. We bestellen kip met patatjes, maar krijgen kippenstukjes met brood en wat sausjes. Ook de prijs verbaast ons. Erg duur als je het omrekent met de koers volgens internet. De ober vertelt dat het omgerekend maar 5 dollar is. We begrijpen pas later dat de Soedanees pond op de zwarte markt veel minder waard is. We betalen dan ook met 10 dollar en dat wordt zonder protest geaccepteerd.

De volgende dag zijn we weer om 07.00 uur op pad. Het is dan al 30 graden Celsius. In de middag bereiken we de hoofdstad Khartoem. Wij rijden direct door naar het vliegveld om ons opnieuw te registreren. De Soedanese overheid is erg wantrouwig en we moeten een zogenaamde “Alien” registratie uitvoeren, dat natuurlijk ook weer wat kost. We rijden door naar “German Guesthouse”. Hier kunnen we alleen in de straat naast het hotel parkeren en overnachten, maar wel van de faciliteiten van het hotel gebruik maken. Het heeft een zwembad en al gauw verkoelen wij ons in het zwembadwater. Norbert, de eigenaar, vertelt ons hoe het zit met het omwisselen van dollars in Soedanese ponden op de zwarte markt. Een verschil van bijna 300% met de koers op internet. Leve de inflatie!

Zaterdag worden we klam wakker. Het zal vandaag zo'n 41 graden Celsius worden. We bezoeken de Afra Mall, wisselen onze dollars is voor een zeer gunstige koers en doen boodschappen. Het is een zeer grote supermarkt en bijna alles is er te koop. Wel een verschil met Ethiopië, waar je veel winkels moest aflopen om je boodschappenlijstje af te werken.
De volgende dagen zijn we in de weer om een visum voor Saudi Arabië te verkrijgen. Wahleed reisbureau heeft connecties met de ambassade en regelt het voor ons.
Ook rijden we naar het punt waar de Witte Nijl en de Blauwe Nijl samenkomen om als Nijl naar Egypte te stromen. Er is geen toeristische attractie van gemaakt en al rijdend over een van de bruggen over de Nijl zien we beide rivieren samenkomen.
Ook bezoeken we nog de goud soukh met zijn tientallen winkeltjes vol met goud.
Voor de rest liggen we veel in het zwembadje van het hotel en maken gebruik van het avondbuffet. Koken in de camper bij 40 graden C is geen pretje.

Dinsdagmiddag zijn we in de buurt van Whaleed, de fixer voor onze visa. De paspoorten liggen al gereed met onze visa erin. Dat betekent dat we morgen weer op pad kunnen en de warmte in Khartoem kunnen ontvluchten.

Woensdag 4 oktober verlaten wij Khartoem in de vroege morgen. Onderweg moeten wij weer roadtax betalen en een kopie van onze reis permit afgeven. Deze reis permit had Norbert voor ons in Khartoum geregeld. We passseren onderweg de piramides en lunchen hier.
Het landschap is een en al woestijn. Gelukkig is de weg in redelijke conditie. Tegen de avond stoppen we bij een truckers restaurant en overnachten hier midden in de woestijn.

De nacht is koel waardoor we goed kunnen slapen. We zijn weer vroeg op pad door de kale woestijn. Onderweg staan we in de file. Er is een tankauto de berm ingereden en omgeslagen. De duizenden liters dieselolie zijn eruit gestroomd. Een ezeltje met vaten wordt gebruikt om wat diesel op te scheppen.
Later rijden we door een bergachtig gebied en komen in de middag in Suakin aan. Dit is de havenstad van waaruit onze ferry naar Saudi Arabië zal vertrekken. Na lang zoeken vinden wij een reisbureau dat de tickets kan verzorgen. De ferry zal maandag pas vertrekken, dus we hebben de tijd.

Wij parkeren de camper op een groot terrein aan het water. De komende dagen zullen wij hier overnachten.

De volgende dagen regelen wij onze overtocht met de ferry, doen boodschappen en wisselen onze dollars in voor Saudische rials bij een gunstige koers. Voor de rest luieren en lezen we bij onze camper.

Maandag 9 oktober rijden wij naar de haven. Ons carnet is in een uur afgestempeld, nadat de camper is geïnspecteerd. Het afstempelen van het paspoort neemt 3 uur in beslag, ondanks dat wij gebruik maken van een hulpje die Engels en Arabisch spreekt. Even na 5 uur 's avonds rijden wij naar de ferry die al klaar ligt. Maar eerst moeten de vrachtwagens met trailers er achteruit ingereden worden. Wij gaan alvast aan boord, nemen de hutsleutels in ontvangst en eten kip met rijst en een sausje in het cafetaria. Pas om 9 uur in de avond kan Ton de camper aan boord rijden. We zijn bekaf en kruipen al vroeg in onze kooi. Ondanks dat wij eigen dekens hebben meegenomen, hebben we het koud omdat de airco volop loeit.

Het schip vertrekt pas na 10 uur. Ruim 4 uur later dan de geplande afvaart.
Wij verlaten nu na bijna 2 jaar het continent Afrika.

Afrika is voor ons een mooi en niet mooi continent. De armoede is in veel landen erg zichtbaar. Ook de infrastructuur is in vele landen zeer minimaal. Een hele dag elektriciteit hebben is onmogelijk. Drinkwater is schaars. Toch blijven de inwoners vriendelijk en vrolijk onder deze omstandigheden. Voor de natuur moet je naar de wildparken gaan. Wij hebben in Botswana midden in een grote kudde olifanten gestaan en in Kenia liepen de jonge leeuwen rond onze camper. Ook het ontmoeten van diverse stammen, zoals de Masai, was indrukwekkend.
Voor ons is Ethiopië eruit gesprongen. Stammen die nog leven zoals hun verre voorouders, de natuur, de oude stad Harar, maar ook de uit de bergen gehakte kerken en kloosters hebben diepe indruk op ons gemaakt. Wanneer Ethiopie zijn infrastructuur (hotels met water en elektriciteit, goede busverbindingen) in orde heeft, kan dit een toeristische trekpleister worden.

We verlaten Afrika met een goed gevoel en reizen nu naar het Arabisch Schiereiland met een totaal andere cultuur.

Veel leesplezier toegewenst.
Ton en Anneke