Via Botswana naar Namibië en weer naar Botswana

Dinsdag 16 augustus 2016 rijden wij naar naar de grens. Aan Zuid-Afrikaanse zijde gaat alles heel snel. De douane beambten in Botswana doen er wat langer over, maar binnen een uur zijn wij over beide grenzen. Wij rijden over een saaie weg naar de hoofdstad Gabarone en vinden via de app "I-Overlander" een camping in Modipane.

Als we de volgende dag wegrijden, horen wij weer het krakende geluid bij de voorkant. De weg is slecht, dus een ideale mogelijkheid om het krakend geluid bij lage snelheid op te sporen. Het is het linker scharnier van het kiepmechanisme van de cabine. Na vragen en zoeken vinden wij in Gabarone een kleine werkplaats die ons wil helpen. De scharnieren worden gedemonteerd en het blijkt dat de stalen bussen in de rubbers zijn versleten. Wij laten nieuwe bussen draaien en monteren het geheel. Ook ontdekken wij 2 kleine scheurtjes in de chassisbalk. De volgende dag worden die op inventieve wijze gelast en onze voorzijde in de goede kleur gespoten.

Wij overnachten bij een kantoorgebouw met bewaking. Vlak erbij is een restaurant “Beef and Bush” waar we genieten van een heerlijke maaltijd. Voor weinig geld is onze camper gerepareerd.

Vrijdag 19 augustus verlaten wij Gabarone. Het is ons opgevallen hoe modern en goed aangelegd deze stad is. Wij nemen de Trans Kalahari Highway. Het is een lange, saaie weg met verdord gras en zand aan beide zijden. Wij overnachten op de camping van Ultra Stop in Kang. Daar maken we kennis met het Franse stel Eric en Corinne in hun mooie IVECO camper.

Wij vervolgen onze weg naar Ghanzi. Hier komen wij Eric en Corinne weer tegen en besluiten om gezamenlijk naar Thakadu Camping te rijden. We willen hier 2 nachten blijven staan en spreken met Eric en Corinne af om gezamenlijk een “Bushmen Tour” te maken. 's Avonds drinken wij een biertje op het terras en zien de zebra's, kudu's en springbokken bij de vlakbij gelegen water hole rondlopen.

Zondagmorgen komt onze gids Douglas ons ophalen. Wij wandelen naar de plek waar de bushmen meestal verblijven. De gids had van te voren al een verkenning gedaan. De familie laat ons zien hoe ze leven, eten en jagen. Ook een uitleg over medicinale planten. Het is een uitstapje van ruim 2 uur geworden. Beide stellen zijn onder de indruk van het leven van de Bushmen, die door de regering worden tegengewerkt om op deze wijze te mogen leven. De rest van de dag luieren en lezen wij.

De volgende dag nemen wij afscheid van Eric en Corinne. Zij blijven nog enkele dagen in Botswana en wij rijden naar Namibië. Via een gravel road bereiken wij de grens. In Namibië worden wij nu als truck beschouwd en moeten hogere roadtax betalen.
Over een asfaltweg rijden wij naar Gobabis en overnachten op het terrein van een lodge.

Dinsdag 23 augustus rijden wij over de B8 naar Windhoek. Vanuit de verte zien wij de hoogbouw. Al gauw vinden we “Urban Camping” en krijgen een leuk plaatsje toegewezen. 's Avonds komt een grote MAN KAT de camping oprijden. Het blijken Walter en Marion te zijn, die wij in 2004/2005 in Jordanië en Egypte hebben ontmoet.
De komende dagen doen wij wat boodschappen, activeren onze GSM en brengen een bezoek aan een garage. De rubberen bussen van de achter vering moeten vernieuwd worden. Het is noodzakelijk onderhoud en wij hebben de bussen als reserve bij ons De garage kan pas maandag aan de slag en zo blijven wij nog wat langer op de camping staan.

Maandag 29 augustus rijden we naar de garage en vernieuwen naast de rubbers ook een gebroken blad van de achtervering. Het is al tegen 6 uur 's avonds als alles gereed is. Wij mogen overnachten op het beveiligde garage terrein.

Wij verlaten de volgende dag de garage, doen nog wat boodschappen bij de Shoprite en rijden via gravel wegen noordwaarts Het was de afgelopen dagen steeds onder de 30 graden, nu stijgt het kwik tot daar boven. Er zijn geen campings en daarom overnachten we in de bush.

Woensdag 31 augustus rijden wij via Karibib naar de Spitzkoppe met zijn mooi gevormde bergen. 's Middags maken wij een kleine rondtoer en bezoeken de “Pool en Arcade”. Op de camping met uitzicht op de Spitzkoppe genieten we na.

Wij zijn al om 6 uur 's morgens op maar de zon beschijnt nog niet de Spitzkoppe. Pas om 7 uur is de zon zichtbaar. Wij maken een rondrit om de Spitzkoppe. Dan rijden we via Uis naar Twijfelfontein. De weg bestaat uit gravel en is zeer hobbelig. Vlak voor Twijfelfontein valt de motor plotseling stil. Al gauw ontdekken we een afgebroken draad van de stopspoel op de brandstofpomp. Nieuw kabelschoentje en de motor start weer. We overnachten op de camping in Abu Huab, maar zien geen woestijn olifanten die hier door de rivierbedding kunnen wandelen.

Vrijdag 2 september rijden we, weer over een slechte weg, naar Sesfontein. Onderweg mooie vergezichten op bergen en over steenwoestijnen. Het is vandaag weer warm, 36 graden. In Sesfontein overnachten wij op een lokale camping.

Wij hebben ons laten inlichten over de gravel weg naar het dorpje Purros. Het moet te doen zijn met onze camper. Het blijkt een redelijke weg te zijn, met af en toe hobbelige en stenige gedeelten. Onderweg zien wij woestijn giraffen die wat kleiner en valer van kleur zijn dan hun soortgenoten. Wij rijden door het gehucht Purros dat in de woestijn ligt en bereiken via een droge rivier de camping. Er staan hier nog meer 4x4's met daktenten, voornamelijk uit Namibië en Zuid Afrika.

Vandaag gaan wij op zoek naar de woestijn olifanten. Er zijn maar enkele kleine groepen van deze beesten in deze omgeving. Zij hebben zich aangepast aan hun omgeving, zijn kleiner, hebben grotere voeten en kunnen een paar dagen zonder water. Wij rijden door de rivierbedding die bestaat uit grind, zand, grote stenen en stukjes water. De camper doet het goed en wij kunnen op de tablet maar ook op de grond het spoor volgen. Na lang zoeken, vinden we een kleine groep olifanten. Het is ons gelukt! We zien ook nog een gemsbok, 2 groepen giraffen en een baviaan in deze ruige omgeving. Na 25 kilometer door de rivierbedding te hebben gereden, wordt het vlakbij de kloof erg zanderig en we komen vast te zitten. Met veel moeite en met hulp van de 4x4 komen wij weer los en rijden terug. Via een steile wallenkant komen wij op een track die ons naar de D3707 brengt. Het eerste deel is erg stenig, maar later wordt de wegconditie beter. We overnachten op een bergplateau langs de weg. Vandaag hebben we weer met de camper de uitersten opgezocht, maar is beloond met het zien van de woestijn olifanten en woestijn giraffen.

Maandag 5 september rijden wij over een hobbelige gravel weg naar Opuwo. Onderweg zien we Himba kralen. Hier leeft men nog op zeer primitieve wijze. In Opuwo lopen de Himba dames met blote borsten rond. Het blijft een apart gezicht als je in de rij bij de kassa van de enige supermarkt staat met zo'n dame achter je. Wij overnachten op de camping van Western. Jammer dat men vlak naast de camping een van plastic zeil opgetrokken cafeetje heeft opgebouwd dat luide muziek draait.

De volgende dag rijden we verder noordwaarts naar de grens van Angola. Hier zijn de Epupa Falls. Vlak voor we het gehuchtje bereiken, breekt de uitlaat en met wat intenser geluid komen wij de camping binnen.
Wij blijven hier twee dagen, bezoeken de Epupa Falls (redelijk water) en repareren de uitlaat met elektriciteitsdraad en een champignons blikje (wel leeg natuurlijk). In ieder geval is het geluidsniveau van de motor gedaald. Het is nu iedere dag zo'n 36 graden en we koelen af in het zwembad van de camping.
Vrijdag 9 september rijden wij terug naar Opuwo. Onderweg zien we weer veel Himba's. Wij overnachten weer in Opuwo. Uitlaten repareren kan hier niet, dus maar verder rijden met onze improvisatie

Via Opuwo rijden wij langs het Etosha National Park naar Kamanjab. De Belgische eigenaar Vital herkent ons van de vorige keer en brengt ons naar campsite 2 die nu helemaal klaar is. 's Avonds komen wij Walter en Marion tegen die wij in Windhoek ontmoet hebben.
Voorlopig blijven wij hier ruim een week staan, want wij willen op onze Belgische collega wachten. We hebben elkaar 2 maal gemist en nu moet het maar raak zijn. Wij maken kennis met Walter en Ruth uit Zwitserland en hebben leuke dagen met hun. Verder luieren en lezen we veel, maar doen ook onderhoud aan de camper. Ton schildert de spatborden en de bullbar en Anneke doet klusjes in de cabine.
Dinsdag ontmoeten wij Stonne en Hilda en gezamenlijk met Vital en zijn dochter dineren wij 's avonds in het restaurant. Het wordt een gezellige avond met veel vrolijke verhalen.

We vertrekken de volgende morgen al vroeg, want we willen Etosha NP nog een keer bezoeken. Via de Galton Gate aan de westzijde. In de twee dagen rijden we dwars door Etosha en zien veel wild, vooral bij de water holes. Naast de groepen leeuwen, kuddes olifanten zien we hele grote kuddes met zebra's en gnoes. Het is een lust om door dit park te mogen rijden.
Wij rijden, na het verlaten van Etosha NP, naar Tsumed en overnachten op een luxe resort.

Vrijdag 23 september laten wij de uitlaat repareren en zoeken nog naar een inverter die van 24 VDC een wisselspanning van 220 volt kan maken. Het blijkt een onmogelijk opgave te zijn.

Wij verlaten Tsumed en rijden over de saaie B15 naar de Zambezi Region. Via de B10 rijden wij langs de Okavango River. Er zijn geen campings hier en wij besluiten een afslag naar de rivier te nemen. Op wat nieuwsgierige kindertjes na is het rustig en wij blijven hier overnachten.

Wij hebben redelijk goed geslapen, ondanks dat het een warme nacht was. Wij rijden over een saaie weg langs dorpjes bestaande uit rieten hutjes. Wij overnachten op een camping aan de Okavango River en worden wakker gehouden door het brullen van de hippo's.

Vanaf de camping maken wij de volgende dag een rondrit door Manhango Game Reserve. Bij de rivier komen wij veel soorten antilopes tegen, die wij nog niet kennen. Op de terugweg zien we ook een groepje van 5 olifanten.
Wij rijden verder naar Kolonga en willen hier tanken, maar de diesel is op. Wel kunnen we hier netjes overnachten en morgen tanken als de tankwagen is geweest. We hebben al enkele dagen een defecte koelkast en kopen een gekoeld biertje in de winkel ernaast.

Dinsdag 27 september is de tankauto al vroeg gearriveerd en wij kunnen even later onze tank met diesel vullen. Wij rijden verder naar Katimo Mulilo. Hier informeren wij naar een bedrijf dat koelkasten kan repareren. Iemand verwijst ons naar een particulier en geeft het adres. Als wij daar aankomen, staat Doug(las)op ons te wachten. Hij is eigenaar van een broodfabriek maar doet ook veel reparaties aan de apparatuur waaronder koelkasten. Wij bouwen de koelkast uit en al snel vindt hij de lekkages. Twee pijpjes van de condensor hebben geschuurd door het doorbuigen van de constructie waarop het koelgedeelte is gemonteerd. Doug krijgt de lekkages gedicht en vult het koelgedeelte met gas. Hij wil graag dat wij bij hem overnachten zodat hij de koeling van de koelkast in de gaten kan houden. Zo blijven we 2 dagen bij hem in de voortuin overnachten en eten 's middags en 's avonds bij hem en zijn vrouw Geraldine. Het worden leuke dagen en met trots regelt hij de gasdruk en hoeveelheid heel precies af. Wij mogen nergens voor betalen maar we bedanken hun met ons meegebrachte houten klompjes uit Nederland. Ze vinden dat erg leuk want de ouders van Geraldine kwamen uit Nederland. Weer hebben wij zulke lieve mensen op onze reis ontmoet.

Donderdag 29 september nemen we afscheid van Douglas en Geraldine. Doug heeft ons afgeraden om via Katimo naar Zambia te reizen omdat de weg daar erg slecht is. Dus rijden we naar Ngoma Bridge en steken daar de grens met Botswana over. Via de asfaltweg door het Chobe NP rijden wij naar Kasane. Onderweg zien we nog groepjes olifanten langs de weg en Anneke ziet ook nog een giraffe. In Kasane doen wij nog wat boodschappen en vullen onze tanks met goedkopere diesel. Wij rijden naar de ferry die ons straks over de Zambezi rivier naar Zambia brengt.

Wij hebben weer een mooie tijd gehad in Botswana en Namibië. Vooral omdat wij veel wild life hebben gezien en na lang zoeken ook de woestijn olifanten. Het lijkt wel of we veel pech hebben, maar sommige reparaties vallen onder het gewone onderhoud. Het lukt ons steeds om een garage of een werkplaats te vinden. Vaak zijn de kleinere, particuliere bedrijfjes beter ingesteld om te improviseren dan de grote merkgarages!
Ons volgende land is Zambia en via de hoofdstad Lusaka rijden we dan naar Malawi.
Veel leesplezier en bedankt voor de reacties. Wij lezen die altijd met veel plezier.

Ton & Anneke