Whitehorse - Alaska Marine Highway naar Pr. Rupert

Wij blijven 21 en 22 augustus 2012 in Whitehorse om de was te doen, brandstof weer op te toppen en wat onderhoud aan de camper te plegen. Het is mooi weer om deze klusjes te doen.
Woensdag 23 augustus gaan wij weer op pad. Onderweg bezoeken wij Gerard en Alice die wij de vorige keer in Whitehorse hadden ontmoet. Het is weer erg gezellig en pas na de middag vervolgen wij onze tocht. Bij Haines Junction slaan wij linksaf en rijden richting Haines. Onderweg overnachten wij voorbij het Katryn Lake. (N60.26.44/W137.03.11, H=734m)

De volgende morgen rijden wij via een pas van 1100 meter naar de grens van Alaska/USA. De zon laat zich af en toe zien, maar op de pas rijden wij in de wolken. Bij de grens gaan de formaliteiten probleemloos maar er kan geen lachje af van de Immigration Officer. (Volgens ons word je hiervoor geselecteerd). Wij zetten de klok 1 uur terug en hebben nu 10 uur tijdverschil met Nederland. Onderweg zien wij Bald Eagles (visarenden) die hier een overwinteringgebied hebben.
In Haines boeken wij een tocht met de ferry’s van Alaska Marine Highway en zullen in 3 havens een tussenstop van een of meer dagen maken. Door met de ferry van Haines/Alaska via diverse havens naar Prince Rupert/Canada te maken, besparen wij 1400 kilometer en bezoeken havens die wij anders nooit per camper hadden kunnen bereiken.
Wij overnachten aan het water. (N59.16.20/W135.26.27, H=17m)

Onze ferry vertrekt pas maandag 27 augustus en hebben enkele dagen tijd om Haines te verkennen. Vooral de wat afgelegen haven, Port Chilkoot met op de achtergrond Fort Seward is interessant. Nu wordt de haven gebruikt voor het afmeren van een cruiseschip. Op dit moment is er geen schip afgemeerd. Er is een riante parkeerplaats en wij gebruiken die om te overnachten. Een prachtige plek! ’s Avonds drinken wij een biertje in een van de lokale kroegjes.
Zondag is het stralend weer en wij informeren naar de prijs van een vliegtuigvlucht over de gletsjers. Er is nog een echtpaar dat hiervoor interesse heeft. Wij maken een goede deal met de piloot en voor een acceptabele prijs kunnen wij met zijn vieren vanmiddag een vlucht van een uur over de gletsjers maken.
Even na een uur stijgen wij op. Anneke mag naast Drake, de piloot, zitten. Het wordt een fantastische vlucht. Af en toe hebben wij het gevoel dat wij de bergtoppen kunnen aanraken. De piloot vertelt, over de koptelefoon die iedereen op heeft, veel over de gletsjers. Als wij weer met beide voeten op de grond staan, hebben wij een zalig gevoel. Dit is een fantastische ervaring geweest.
In de namiddag rijden wij naar Chilkoot Lake. Hier zien wij een bruine beer die zalmen vangt en tegen de avond nog een grizzly beer. Ook de Bald Eagles vliegen boven ons. Laat in de avond parkeren wij de camper op de terminal van de ferry. Morgenochtend moeten wij ons om half zeven melden voor het eerste deel van de bootreis.

Maandag 27 augustus loopt de wekker na zessen af. Ton meldt zich bij de balie en de tickets worden uitgereikt. Wij rijden naar het opstelgedeelte en gaan dan rustig ontbijten. Even na achten rijden wij via de zijkant aan boord. De vaart naar Juneau, de hoofdstad van Alaska, is 4 ½ uur. Wij varen tussen eilanden door, zien zeehonden en nog een luchtsnuif van een walvis.
Om half drie staan wij op de kade van Juneau en rijden direct door naar de Mendenhall gletsjer. Ondanks dat het bewolkt is, ziet deze er spectaculair uit. Wij maken een wandeling rond het meer en zien nu de gletsjer van de andere zijde. In het meer drijven afgevallen ijsschotsen.
Tegen de avond lopen wij door Juneau. Er liggen 4 (!) cruiseschepen binnen en die hebben enkele duizenden gasten aan land gebracht. Het is in de binnenstad erg toeristisch met veel juwelierswinkels. Dat is aan ons niet besteed. Wij maken een wandeling door de historische binnenstad. Het begint flink te regenen en wij besluiten een slaapplekje te zoeken. Op het parkeerterrein van Fred Meyer (supermarkt), buiten de stad vinden wij een plekje.

De volgende morgen bezoeken wij de Botanical Garden, die in een deel van het Rainforest ligt. Daarna rijden wij naar de terminal om ons aan te melden voor de volgende vaart met de ferry die ons in 12 uur naar Petersburg zal brengen.
De tocht verloopt voorspoedig, maar het zicht is minimaal. Het regent voortdurend. ’s Nachts om half twee komen wij in de stromende regen in Petersburg aan Wij vinden een slaapplekje op de parkeerplaats van de South Port. Morgen zien wij wel in welke omgeving wij zijn aangekomen. (N56.48.29/W132.57.59, H=-4m)

Als wij woensdag 29 augustus wat later wakker worden, merken wij dat we op de parkeerplaats staan bij de vissersschepen. De regen is opgehouden en een flets zonnetje komt tevoorschijn. Wij maken een wandeling door het dorpje dat er uitziet als een Noors dorp. De allereerste bewoners waren Noorse vissers en dat is nog te zien aan de huizen. Daarna maken wij een rijtoer over het eiland en lunchen boven op een berg met het zicht op een gletsjer van een ander eiland. Wij maken een uitgebreide wandeling langs de 3 Lakes die grotendeels door het regenwoud gaat. Gelukkig heeft men op vele plaatsen van hout een pad gemaakt, want de grond is heel sompig.
’s Avonds parkeren wij de camper weer bij de South Port. Niemand maakt zich hier over druk.

Donderdag verkennen wij de andere kant van het eiland. Het is weer prachtig weer. Onderweg steken herten de weg over. Als wij ergens willen keren, rijdt Ton te ver achteruit en zakken de achterwielen in de lage en steile berm. Na enige pogingen lukt het toch om zonder schade uit de greppel te rijden. De lage versnelling en de vierwielaandrijving hebben hierbij goed zijn dienst gedaan.
Tegen de avond zijn wij weer terug in Petersburg. Wij checken de E-mail in de bibliotheek en plaatsen een reisverhaal op onze website.
Wij parkeren de camper op de terminal van de ferry, want vannacht om twee uur moeten wij inchecken. Nu kunnen wij nog een paar uur slapen.

Vrijdagmorgen checken wij in en een uur later rijden wij aan boord. Wij proberen in de speciale stoelen nog te slapen en het lukt. Om acht uur 's morgens worden wij wakker. Ton vraagt zich af of wij al in de volgende haven, Wrangell, zijn. Maar het blijkt dat wij het tij hebben gemist en nog steeds in Petersburg aan de kant liggen. Elk nadeel heeft zijn voordeel en nu maken wij bij daglicht de doorgang door de Wrangell Narrows mee. Het is zonnig en iedereen is op het dek. De brug geeft uitleg tijdens de passage door het zeer nauwe vaarwater.
Tegen zeven uur ‘avonds komen wij aan in Ketchikan en rijden door naar de parkeerplaats van de supermarkt Walmart. Hier mag je altijd overnachten.
Vandaag hebben wij een mooie vaart gehad van ruim 11 uur met een heerlijk zonnetje.

Zaterdag 1 september rijden wij ’s morgen naar de binnenstad van Ketchikan. Er liggen weer 2 grote cruiseschepen binnen, maar dat merk je niet. Wij maken een leuke wandeling door de binnenstad. Natuurlijk slaan we Creek Street niet over. Tot 1954 was hier de rosse buurt. Nu zijn de pandjes omgetoverd tot winkeltjes. Ook bezoeken wij Saxman Village, indianen gemeente met mooie totempalen.
In de namiddag rijden wij naar het noorden. Hier bezoeken wij een museumpark met totempalen uit diverse streken en ook een nagemaakt Potlach huis. Een dergelijk huis werd gebruikt als men belangrijke bijeenkomsten had, naar ook als een soort buurthuis in de winter. Het gaat intussen regenen. Wij doen nog wat inkopen bij een grote supermarkt en op de haven van de ferry eten wij een lekkere pizza die wij onderweg gekocht hebben. Morgen vroeg (half zes!) moeten wij weer inchecken voor het laatste deel van deze vaartocht.

Zondagmorgen staan wij al vroeg opgesteld om aan boord te kunnen rijden. Wij doden de wachttijd met een zondags ontbijt van harde bolletjes en een eitje. Wij zijn amper klaar of wij mogen al aan boord rijden. De overtocht duurt maar 6 uur. Het weer is aangenaam. Wij lunchen aan boord, maken een dekwandeling en om 2 uur ’s middags meren wij af in Prince Rupert. Wij zijn weer terug in Canada en kunnen onze horloges weer een uur vooruit zetten naar 3 uur. De douane is soepel en even later rijden wij al door de binnenstad van Prince Rupert. Hier haalt Anneke een stempel bij het Visitors Center, zoals wij dat al bijna de hele reis hebben gedaan. Prince Rupert heeft niet veel te bieden en wij rijden verder. Wij overnachten aan de Skeena River (geen GPS).

Wij zijn weer terug in Canada en gaan nu richting Vancouver. De overtocht met de ferry is leuk en aangenaam geweest. Vooral het bezoek aan Petersburg heeft ons veel plezier gegeven. Een leuk klein stadje met een prachtige omgeving. Juneau is een zeer toeristische stad. Gelukkig heeft de tocht naar de Mendenhall gletsjer veel goed gemaakt. Ketchikan is ook toeristisch, maar heeft meer uitstraling en er is meer te beleven en te zien. Wij zijn blij dat wij op deze aparte manier van reizen een ander deel van Alaska hebben kunnen aanschouwen.