Van Whitefish/Montana naar Portland/Oregon

Vrijdag 21 juli 2013 rijden wij richting de staat Washington. De weg gaat door bergachtig gebied met grote lange meren die gevormd zijn door de diverse stuwdammen in de rivier. Het weer is koel en aangenaam om te rijden.
Via het plaatsje Libby komen wij de volgende dag aan in Spokane, een redelijk moderne stad. Wij maken hier een wandeling langs de rivier, waar de jeugd in grote banden zich laat meenemen door de stroom van de rivier.
Wij doen onze inkopen bij de Walmart en overnachten bij een leuk parkje in het dorpje Airway Heights (N47.38.47/W117.35.25, H=733m).

Zondag rijden wij naar de Coulee Dam, een van de grootste dammen (met energiecentrales) van de USA. In het Visitors Center van de Coulee Dam (met leuke uitleg over de dam) ontdekken wij dat onze horloges weer een uur terug gezet moeten worden. Het tijdverschil met NL is nu 9 uur. ’s Middags luieren wij aan de Columbia River en ’s avonds rijden wij terug naar de Dam. Er wordt in het donker op de wand van de Dam een laser show opgevoerd. Niet spectaculair, maar leuk om te zien. Wij overnachten achter het casino van het dorpje.

Wij vervolgen onze trip langs de Columbia River via Omak naar de North Cascades. Dit is weer een uitloper van de Rockey Mountains. Wij stoppen bij de diverse mooie uitzichtpunten. Na de passage van de Washington Pass (1770 m) komen wij bij het Diablo meer aan. Smaragd blauw spiegelt het meer onder ons. Wij rijden naar beneden en overnachten op de camping van het National Park.

Via een toeristische route rijden wij dinsdag 16 juli het North Cascades NP uit. In het plaatsje Concrete kunnen wij bij de “libary” onze foto’s van het vorige verslag weer plaatsen. Hier ontmoeten wij Michael die ons veel goede tips geeft over de omgeving van Mount Baker. Even later rijden wij via een steile klim naar deze berg waarvan de top nog helemaal door een dikke laag sneeuw is bedekt. Wij maken een wandeling naar Blue Lake. Als wij bij het meer aankomen, moeten wij het laatste stukje door de sneeuw wandelen. Het meer is niet blauw maar wit van het ijs en de sneeuw!
Wij rijden verder de Mount Baker op en overnachten op de parkeerplaats. Van hier uit zijn er mooie wandelingen te maken. (N48.42,24/W121.48.41, H=1000m)

Het heeft vannacht geregend en wij besluiten om geen wandeling te maken. Je moet namelijk tijdens de wandeling een riviertje oversteken. ‘s Morgen is het waterpeil niet hoog maar in de middag stijgt het peil door de smeltende sneeuw. Nu het de hele nacht heeft geregend, is het waterpeil ’s morgens te hoog om de oversteek te wagen. Wij rijden naar het Upper Lake Dam en even verderop vinden wij een prachtig plekje aan het meer. Er staan meer camperaars en wij krijgen veel informatie over de streek die wij de komende weken willen bezoeken. Het weer is opgeklaard en wij zitten heerlijk buiten te genieten van het uitzicht en de zon! (N48.41.32/W121.40.51, H=222m)

Donderdag 18 juli rijden wij naar de Hot Springs en laten ons onderdompelen in het warme water. Daarna rijden wij nog naar het einde van het meer en maken een wandeling langs de andere kant van het Baker Lake. Onderweg hebben wij nog een prachtig uitzicht op de besneeuwde Mount Baker. Wij rijden terug in de richting van het dorp Concrete. Michael, die wij in de bibliotheek hebben ontmoet, heeft ons uitgenodigd om aan zijn meer te komen overnachten. Bij het Vogler Lake worden wij hartelijk door hem ontvangen. Hij is echt de eigenaar van het Vogler Lake met een groot stuk grond erom heen. Zelf woont hij heel sober in een huis dat op het terrein staat.
Michael maakt ’s avonds het kampvuur aan en gezamenlijk drinken wij een wijntje en toasten op het goede leven.
De komende twee dagen blijven wij heerlijk uitrusten aan het prachtige Vogler Lake. Wij zien ’s avonds hoe een arend een grote vis vangt. Michael trakteert ons op echte Heineken bier.

Zondag nemen wij afscheid van Michael. Het waren mooie dagen aan het meer. Je kunt er altijd overnachten. Verwacht geen luxe, maar de rust en de prachtige natuur maken dit goed.
Voor meer informatie; www.voglerlake.wix.com.
Thanks Michael for your hospitality and the stories we shared (and the Heineken beer!)

Via de weg 9 en 524 rijden wij naar de noordzijde van de Mount Baker. Aan het einde van de steile weg is de parkeerplaats van Artist Point, midden in de sneeuw. Het is zondag en veel families zijn hier naar toe gereden. Kinderen rijden op hun slee naar beneden en wij maken door de sneeuw een mooie wandeling met prachtige uitzichten. Wij voelen ons op wintersportvakantie. Wij overnachten (clandestien) op dit prachtige plekje en genieten van de zonsondergang.

Maandagmorgen maakt Anneke al vroeg foto’s van Mount Baker. Wij rijden weer naar beneden en gaan naar de plaats Bellingham. Vanmorgen hadden wij moeite om de motor te starten. De startmotor draait wel maar komt niet in aangrijping met de starterkrans. Wij hebben dit de laatste tijd meer ondervonden, maar nu moesten wij wel tot 6 keer de startsleutel omdraaien om de motor te starten. In Bellingham vinden wij een garage die startmotors kan laten repareren. ’s Middags blijkt dat een onderdeel van het inschakelmechanisme niet in voorraad is en wordt opgestuurd vanuit Seattle. Wij moeten een dag wachten en mogen overnachten op het parkeerterrein van de garage.(N48.45.28/W122.26.51, H=43m)
De volgende morgen staat ons ontbijt gereed. De eigenaar van de garage heeft donuts, melk, cornflakes en koffie voor ons aan laten rukken. Dat is pas service!
’s Middags is de startmotor gerepareerd en kunnen wij de reis vervolgen. Achteraf is het probleem snel en netjes verholpen.

Woensdagmorgen 24 juli worden wij vanuit Amstelveen wakker gemaakt. Diana en Maurice zijn bij Ton zijn ouders en proberen een Skype verbinding uit. Het is bij ons net half zeven in de morgen en vanuit bed hebben wij toch leuk contact.
Wij zijn dus vroeg op pad en rijden via een brug naar Anacortes, dat op het eiland Fidalgo ligt. Op het uitzichtpunt Cap Sante overzien wij de stad en de havens. ’s Middags parkeren wij de camper bij de haven en maken gebruik van de douches in het havengebouw. Tegen vijven lopen wij naar een, door het Visitors Center aanbevolen, restaurant en genieten van de heerlijke mossels met frites en een glas locaal bier.

De komende dag rijden wij over het Fidalgo Island en maken een wandeling in het Rosario Beach State Park. Het eiland heeft veel last van zeemist omdat het in de luwte van de Stille Oceaan ligt. Als wij verder gaan, rijden wij plotseling over de Deception Bridge. Door de mist hebben wij deze niet kunnen zien, terwijl het park dat wij net hadden bezocht er vlak naast ligt.
Wij zijn nu op Whidbey Island. Hier blijven wij enkele dagen rondhangen. Wij overnachten aan het Ala Spit en zien bij vloed de Spit (=landtong) door het water in tweeën worden gesplitst. Op het eiland zijn leuke dorpjes, maar ook oude forten die wij bezoeken. In Coupeville proberen wij de beroemde Penn Cove mosselen uit in Toby’s tavern!
Zaterdag belanden wij in Greenbank bij het Loganberry Festival. Paardendemonstraties, eettentjes en muziek voeren de boventoon. Wij maken een optreden van een shanty koor mee terwijl wij een lokale specialiteit eten. Tegen de avond proberen wij een overnachtingsplek te vinden, maar er is geen camping. In Curtis op het parkeerterrein van de ferry (die wij morgen nemen) overnachten wij toch nog rustig.

Zondagmorgen moeten wij een half uur op de volgende ferry wachten die ons naar de vaste wal brengt. Wij rijden direct door naar Everett voor een rondleiding in de Boeing fabrieken. De kaartjes hebben wij al via Internet aangeschaft. Met een bus worden wij naar het Boeing terrein gebracht. In grote hallen (het grootste gebouw ter wereld) zien wij de productielijnen van de Boeing 777 en 787 (Dreamliner). De romp van de Dreamliner is grotendeels uit carbonvezel opgebouwd, waardoor hij veel lichter is dan aluminium vliegtuigen. De onderdelen worden over de hele wereld gefabriceerd en zo’n deel van de romp en de vleugels worden met een speciaal vliegtuig ( Dreamlifter) naar hier overgebracht. Het is een interessante excursie die wordt afgesloten met een bezoek aan het museum Future of Flight. Een aanrader voor geïnteresseerden in techniek (en logistiek!)
Na de excursie rijden wij naar Maple Valley, waar we overnachten bij de supermarkt van Fred Meyer.

De volgende morgen doen wij hier boodschappen en rijden via Bonney Lake naar Mount Rainier. Dit is een van de vulkanen in de staat Washington. In het park maken wij een lekkere wandeling via de Sun Trail op zo’n 1900 meter. Het weer is aangenaam met temperaturen van ruim 20 graden. Wij overnachten op de White River camping van het park.

Woensdag 31 juli rijden wij naar de andere zijde van Mount Rainier Park. Hier treffen wij Byron weer, die wij gisteren bij de ingang van de camping hadden ontmoet. Hij heeft veel informatie over de omgeving en wij maken aantekeningen op onze wegenkaarten. Gezamenlijk lopen wij een trail en drinken een kop koffie. Daarna scheiden onze wegen en wij gaan op weg naar Paradise, een bekend punt in het park. Het is erg druk en met moeite vinden wij een parkeerplaats. Hier maken wij een wandeling langs de alpenweiden vol met bloemen. Via een slingerweg dalen wij af en rijden het park uit. In Elbe overnachten wij naast de brandweer garage.

Als wij de volgende morgen opstaan, is het zwaar bewolkt. Wij willen Mount St. Helens bezoeken. Wij gaan toch op pad, maar onderweg hebben wij op sommige punten last van de mist. Als wij bij het Visitors Center van Mount St. Helens aankomen, breekt de lucht een beetje open en zien wij de top van deze werkende vulkaan. In mei 1980 is de noordzijde van de kratermond door vulkanisch geweld weggeblazen en heeft een enorm gebied verwoest met hitte, lava en modder. 57 personen zijn hierdoor om het leven gekomen en nog steeds zie je gevolgen van toen.
In het Visitors Center wordt een film vertoond van deze ramp en die is zeer indrukwekkend. Wij maken daarna nog een wandeling over de bergrug, maar zien de top van de vulkaan niet meer. Wel zien wij het benedenland en de gevolgen van de uitbarsting in 1980!
Wij rijden in de wolken dezelfde weg terug en vinden een plekje aan de rivier in Castle Rock.

Vrijdag 2 augustus rijden wij over de Interstate naar Portland. Wij willen nieuwe accu’s kopen voor de camper. In Portland kunnen wij geen Walmart vinden en raken zelfs verdwaald. Gelukkig geven GPS en computer ons de juiste aanwijzingen om de stad te verlaten. Via de noordzijde van de Columbia River rijden wij verder landinwaarts. Via de “Bridge of the Gods” tolbrug komen wij in Oregon aan.

De staat Washington stond niet op ons lijstje om uitgebreid te bezoeken. Toch zijn wij blij hier rond gereden te hebben . De vulkanische bergen bedekt met veel sneeuw hebben indruk op ons gemaakt. Wij hebben veel gewandeld in deze prachtige natuur. Ook de ontmoetingen met diverse Amerikanen, die geïnteresseerd waren in onze reizen, was heel plezierig.
Wij vervolgen nu onze reis in zuidelijke richting om voor 1 oktober in Phoenix te zijn. Van daar uit vliegen wij voor een korte onderbreking naar Nederland.
Groeten en veel leesplezier van
Ton & Anneke