Van San Francisco/Californië naar Phoenix/Arizona

Maandag 26 augustus 2013 verlaten wij San Francisco. Wij rijden aan de noordelijke zijde van de San Pueblo Bay over een lange brug naar Richmond. De omgeving is hier niet echt mooi. ’s Avonds vinden wij een zeer rustige camping (2 gasten) aan het Great Melones Reservoir. De temperatuur is vandaag weer opgelopen naar 35 graden C.

De volgende dag rijden wij verder landinwaarts over de Sonora Pass die langs Yosemite NP loopt. Onderweg hebben wij veel last van rook en smog. Later horen wij dat in Yosemite een grote bosbrand woedt. Even later zijn we weer op de highway en via een omweg komen wij in June Lake aan en overnachten op een camping van National Forest.

Woensdag 28 augustus pikken we weer de highway op en vervolgen onze rit. Onderweg tanken wij en doen boodschappen in Mammoth Lakes, een ski dorpje midden in de prairie. Het ligt wel op ruim 2000 meter en hier zijn de winters koud!
Wij nemen even verderop een kleine weg die noordelijk van Death Valley loopt. Wij bereiken de staat Nevada en overnachten bij een klein dorpje met verwaarloosde huizen.

Wij rijden verder over de I-95 richting Las Vegas. Als wij deze stad op afstand passeren lijkt het net op een groot dorp in de woestijn. Via de weg 15 komen wij terecht in het Statepark “Valley of Fire”. Het doet zijn naam eer aan, want de rode rotsformaties lijken wel in brand te staan. Op de camping (met een heerlijke koude douche) in het park overnachten wij.
’s Avonds zitten wij tot laat buiten en genieten van onze koude Sangria. Vandaag heeft de thermometer 40 graden aangegeven.
De volgende morgen maken wij een rijtoer door het park en bewonderen wij de bergen van rood zandsteen en de witte silicaat bergen.
Wij rijden verder en het Statepark gaat over in het Nationale Park (NP) van Lake Mead. Hier volgt een teleurstelling. Wij hadden met dit warme weer gehoopt op een camping langs het meer. Maar de meeste campings zijn gesloten en er is amper zwemgelegenheid. Even later zien wij een stel toch zwemmen. Het is geen echt strandje maar groot genoeg om te water te gaan. Het water van het stuwmeer is warm, maar het is toch heerlijk om de bezwete lijven af te koelen.
Wij rijden het NP weer uit en vinden een schaduwrijk plekje in Logandale. (N36.36.04/W114.28.58, H=408m)

Zaterdagmorgen doen wij rustig aan want wij willen ’s middags naar het vlakbij gelegen zwembadje gaan. Wij internetten bij de McDonald en daar ontmoeten wij Wally en Kathy. Zij nodigen ons uit om naar hun huis te gaan in Overton, een paar mijl hier vandaan. Bij hun thuis bewonderen wij de paarden en de 4 mooie ezeltjes. Wij vertellen onze reisverhalen en blijven eten. Kathy gaat op tijd naar bed want zij heeft morgen al vroeg dienst in het ziekenhuis waar zij als arts werkt. Wel maakt zij nog de Afrikaanse logeerkamer gereed zodat wij “cool” kunnen slapen!
De volgende morgen maakt Wally een heerlijk ontbijt voor ons klaar. Pas na de middag nemen wij afscheid en als dank laten wij een paar delftsblauwe klompjes achter.
Wij rijden naar Mesquite en overnachten bij de Walmart.

Maandagmorgen 2 september monteren wij nieuwe stoelhoezen in de cabine. De anderen waren tot de draad versleten door het vele in- en uitstappen. Wij rijden (en klimmen) over de I-15 en via de 89 komen wij in het dorpje Fredonia aan. In de schaduw van de bomen, bij een gesloten zwembad, overnachten wij. De sheriff rijdt langs en zwaait naar ons. Een veilig gevoel. (N36.56.57/W112.31.18, H=1422m).

Vandaag bellen wij onze zoon Gerard met zijn verjaardag. In het dorp kopen wij nog brood want wij willen naar de North Rim van de Grand Canyon rijden. Wij klimmen tot ruim 2500 meter en bereiken de camping op de North Rim. Het is nog vroeg en wij maken een flinke wandeling langs de rand van de Grand Canyon. Omdat wij op hoogte zitten, is de temperatuur aangenaam en ’s avonds koelt het zelfs sterk af.
De volgende dag maken wij een rit naar de diverse uitzichtpunten op de Rim. Wij staan ruim 800 meter hoger dan de zuid Rim en dat geeft mooie vergezichten. Dit deel van de Grand Canyon is kleiner maar wel spectaculairder dan de overkant van de Grand Canyon.
’s Middags rijden wij via Jacob Lake en de 89A naar de Wire Pass. Wij zouden graag de “Wave” (prachtige kleuren in een gegolfde canyon) willen zien, maar hiervoor is een vergunning nodig. En dat laatste hebben wij jammer genoeg niet. Wij overnachten op de Wire Pass en hebben ’s avonds nog een kleine thunderstorm.(N37.01.07/W112.01.36, H=1504m)

Donderdag 5 september rijden wij weer terug over de 89A, een stoffige rough road. Wij rijden langs de prachtig gekleurde Vermillion Cliffs en bezoeken een plek waar men onder overhangende rotsblokken primitieve huisjes hebben gebouwd. Daarna rijden wij naar Lees Ferry. Hier is een camping vlakbij de Colorado River.
Omdat het weer zeer warm is rijden wij de volgende dag naar de grote boothelling en zetten onze stoelen in het water. Zo hebben wij heerlijke verkoeling en bekijken allerlei vaartuigen die worden beladen. Zij gaan een tocht van enkele dagen tot ruim een week over de Colorado maken.

Zaterdag 7 september verlaten wij Lees Ferry. Bij de brug over de Colorado ontdekken wij een Californische Condor. Deze grote vogels met een spanwijdte van ruim 2 meter waren bijna uitgestorven, maar door een goed fokprogramma kom je ze weer in de vrije natuur tegen.
Als wij Flagstaff naderen, wordt de lucht pikdonker en even later zitten wij in een onweersbui. De temperatuur zakt van 34 naar 17 graden en wij hebben het koud! In Flagstaff doen wij inkopen en overnachten bij Home Depot waar wij ook een open internetverbinding hebben.
Omdat het de volgende dag nog steeds regent, blijven wij in Flagstaff.

Maandagmorgen regent het nog steeds. Toch besluiten wij om naar Mormon Lake te rijden. Hier zijn echter de wegen overspoeld en voorzichtig rijden wij over de met boomafval bezaaide wegen naar een hoger gelegen punt. Dat is Mogollan Rim, maar door de laaghangende bewolking is het uitzicht minimaal. Dan maar verder. Tot onze verrassing komen wij in de Salt River Canyon uit. Onbekend maar mooi. In het verlaten indianendorpje Seneca overnachten wij. (N33.45.50/W110.31.00, H=1271m)

De zon schijnt weer als wij de volgende dag naar Chiricahua NP rijden. Hier staan allemaal rotsblokken en –pilaren die in de loop van miljoenen jaren hun uiterlijk hebben gekregen door erosie. Wij rijden naar Messai Point en hebben een 360 graden uitzicht over het park. Overnachten doen wij beneden, waar een kleine camping is.
De volgende dag rijden wij weer naar boven en maken een 6 kilometer hike door en tussen de bergen. Het is een prachtige wandeling en wij genieten van de natuur en de prachtige omgeving. ’s Avonds rijden wij weer terug naar de camping.

Donderdag 12 september verlaten wij dit Nationale Park en rijden over een rough road naar Douglas. Hier zoeken wij een laudromat en doen onze was. Wij overnachten bij de Walmart.
Daarna bezoeken wij het historisch deel van Douglas met zijn stenen huizen uit het begin van het jaar 1900. ’s Middags rijden wij zo’n 15 mijl buiten de stad en bezoeken Slaughter Ranch. Dit is een grote ranch geweest in de jaren rond 1900. Een klein museum laat zien hoe het leven er toen uitzag.
Wij vinden ’s avonds een mooi overnachtingsplekje in het Airport Park, waar Ron en Lourdes nieuwsgierig zijn naar onze camper. Even later zitten wij met zijn vieren koffie te drinken in de camper. Omdat het vrijdag de 13e is valt er natuurlijk een kop koffie om. Toch blijft het gezellig!
Zaterdag is het feest in Douglas en wij blijven nog een dagje. Er is een parade van mooie Mexicaanse dames die de onafhankelijkheidsdag van Mexico opluisteren. “s Avonds is er dans en zang in het park in de stad.

Zondag rijden wij naar Bisbee, de stad van de kopermijn. Wij rijden langs de pit (open mijn) waar je allerlei kleuren rotsen ziet. Old Bisbee zelf stelt in onze ogen weinig voor en wij hebben het gauw gezien. Wij rijden naar Sierra Vista en willen fort Huaraca bezoeken. Wij worden bij de ingang echter teruggewezen, omdat wij geen ingezetene van de USA zijn. Het fort wordt namelijk ook door diverse inlichtingendiensten gebruikt en wij zagen er blijkbaar verdacht uit. Jammer, want een deel van het fort is ook een legermuseum.
Wij rijden naar Tombstone, een oud Western stadje. Het is vooral bekend om zijn schietpartij in de OK Corral. Hierover zijn diverse films gemaakt. Wij lopen door de leuke hoofdstraat en bezoeken natuurlijk de OK Corral, een plek om paarden te stallen en je hoofd te rusten te leggen bij een of andere dame!
Wij overnachten in het dorpje Whetville naast de brandweerkazerne. Als wij daar net geparkeerd zijn, breekt een flinke onweersbui los met stevige donderslagen.

Maandag is het een beetje onze pechdag. We willen heel graag de beroemde Kartchner Caverns bezoeken en laten ze nu uitgerekend deze week onderhoud plegen en zijn daarom gesloten. Deze grotten zijn uniek omdat men het klimaat in de grotten zeer goed bewaakt wordt door luchtsluizen en ook maar een beperkt aantal bezoekers per dag de grotten mogen bezoeken. Teleurgesteld rijden wij verder naar Benson en via de I-10 naar Suguaro NP. Hier staan de grote cactussen, maar eigenlijk hadden wij die onderweg in een mooiere omgeving gezien.
Uiteindelijk rijden wij verder en komen vlakbij Tuscon bij het Pima Air and Space museum uit. Morgen willen wij een toer over het vliegveld maken waar duizenden vliegtuigen zijn geparkeerd. Wij overnachten bij het sportveld vlakbij het museum.

’s Morgens melden wij ons in het Air and Space Musuem voor de toer over de luchtmachtbasis. Om half twaalf stappen we met een grote groep mensen en een gids in een airco gekoelde bus. Wij maken een rondrit van een uur over de basis die vol staat met geconserveerde vliegtuigen. Volgens de gids staan hier zo’n 4000 vliegtuigen, waarvan 60% snel inzetbaar zijn. 30% heeft een onderhoudsbeurt nodig en de overige 10% wordt gebruikt om onderdelen uit te halen. Vooral het grote aantal Hercules vliegtuigen is zeer imponerend.
Daarna rijden via Tucson in de richting van Phoenix. Hier weten wij een leuk overnachtingsplekje bij het vliegveld van Eloy. Wij zoeken verkoeling in de gezellige kantine en genieten van een koud biertje en “fish and chips”maaltijd. (N32.48.15/W111.34.50, H=468m)

De volgende morgen rijden wij naar Phoenix. De temperatuur stijgt weer naar 40 graden. Na wat gezoek vinden wij een storage (opslagruimte) voor onze camper als wij naar Nederland vliegen. Wij maken een afspraak dat wij 1 oktober de camper daar stallen. Wij doen nog wat boodschappen en rijden over de Apache Trail naar een leuke camping aan de Salt River. Wij zwemmen in het heerlijke water van de rivier.
Wij blijven tot maandag staan. Ton doet onderhoud aan de camper en ontdekt dat de achterschokbreker defect is. Maandag in Phoenix proberen wij een nieuwe schokbreker te kopen maar zij hebben ons model niet. Dan maar uit Nederland meenemen, waar ook een bevestiging van de schokbreker door Simon de Wit (ons steunpunt!) klaarligt. Na de zoekaktie in Phoenix rijden wij weer terug naar de camping aan de Salt River waar we lekker luieren en afkoelen in het water van de rivier.

Zondag 29 september rijden wij naar Phoenix en overnachten bij de Home Depot, waar we kunnen internetten en ons verslag plaatsen. Morgen nog even de camper schoonmaken en naar de laundromat gaan om onze kleren te wassen. Dinsdag 1 oktober zullen wij naar het vliegveld rijden dat hier vlakbij is. Dinsdag 2 oktober komen wij tegen de middag aan op Schiphol.

De afgelopen reisperiode hebben wij een groot deel van Arizona bezocht. Wederom heeft de het landschap van deze staat ons bekoord. De reis door de USA zit er nu zo goed als op. Wij hebben 66.000 kilometer door Canada, Alaska en de USA afgelegd. In de USA hebben wij heel leuke contacten gehad met de Amerikanen. Men is zeer gecharmeerd van onze camper en hebben vele complimenten gehad.
Nu gaan we een maand naar huis om onze ouders, kinderen en kleinkinderen te zien en natuurlijk onze vrienden te ontmoeten.
In november 2013 vervolgen wij, hopelijk, onze reis naar Mexico en de overige Midden Amerikaanse landen.
Veel leesplezier en tot spoedig ziens,
Ton & Anneke