Van Moab/Utah naar Rapid City/South Dakota

Zondagmorgen 2 juni 2013 verlaten wij Moab en rijden naar Canyonlands NP. Dit park kan je niet helemaal doorrijden. Wij nemen vandaag het deel “Island in the Sky”. Wij lopen weer veel en zien prachtige canyons. Tegen de avond nemen wij de afdaling via de Schafer Trail met de camper. De afdaling gaat over rough roads die goed bereidbaar zijn, maar in het dal wordt het hobbelig. Wij overnachten aan de Colorado River bij een “boat ramp”. (N38.30.24/W109.39.36, H= 1204m).

De volgende dag rijden wij via de 128 langs de Colorado River en bereiken via de I-70 het plaatsje Fruita. Vanaf hier rijden wij door het Colorado National Monument en stijgen van 1400 naar 2024 meter. Wij komen in Grand Juction uit. Hier doen wij inkopen en overnachten bij de Walmart.
De volgende dag rijden wij weer richting het Colorado NM en vinden een leuk plekje om te blijven. ’s Avonds begint het echter heel hard te waaien en wij besluiten om in het donker terug te rijden naar Grand Junction en overnachten weer achter de Walmart.

Woensdag rijden wij via Delta naar Carbondale. Onderweg moet de camper veel klimwerk verrichten om o.a. een lange pas van ruim 2800 meter te overwinnen. Het gaat langzaam maar gestaag en technisch verantwoord. Wij rijden door alpine gebied en besneeuwde bergen. In Carbondale vinden wij net buiten het dorp een goed plekje aan de rivier. (N39.24.53/W107.13.24, H=1863m).

Wij vervolgen onze weg naar het noorden en komen door het beroemde plaatsje Aspen. Hier komen de rijken in de winter skiën. Wij bekijken het stadje en gaan verder over een smalle weg naar de Independence Pass op 3640 meter! Wij lopen hier in de sneeuw. Bergafwaarts rijden wij via Twin Lakes naar Leadville waar wij aan de bosrand en een riviertje kunnen overnachten. (N39.11.52/W106.22.36, H=2931m). Ton verwisselt het luchtfilter dat wij onderweg hebben gekocht. Vandaag hebben wij sinds ons vertrek uit Nederland 50.000 kilometer gereden!

Vrijdag 7 juni rijden wij via de Fremont Pass (3400 m) en door de Eisenhower Tunnel naar een volgende pas op ruim 3400 meter (Berthoud Pass). En wij waren enkele dagen geleden nog trots op de passage van een 2800 meter pas. Na de passage van de laatste pas doet de motor raar. Bij controle blijkt dat de veer van de luchtgestuurde bergrem afgebroken is. Met een paar tie rapes wordt de luchtrem in open stand geblokkeerd. In het plaatsje Fraser vinden wij een soort Gamma (Ace) en kopen passende veren. Na een kwartier is de bergrem weer functioneel.
Even verderop in Lake Granby vinden wij een camping aan het water waar wij drie dagen blijven.
Op de camping luieren we lekker, zitten buiten te genieten en maken een wandeling langs het meer.

Maandag 10 juni rijden wij naar Rockey Mountain NP en rijden de Trail Ridge Road. Onderweg lopen wij diverse trails en boven op de Mountains staan wij in de sneeuw. Hier zien wij ook Bighorn schapen langs de kant van de weg lopen op het hoogste punt van 3730 meter. Wij zien vandaag veel dieren zoals de schapen, elk (soort hert), marmotten en grondeekhoorns. De pas is pas verleden week geopend, dus wij hebben geluk. Geen geluk hebben wij bij het vinden van een plaatsje op de camping in het park. Alles is vol. Maar net buiten het park aan Mary’s Lake vinden wij een overnachtingsplekje.

De volgende dag rijden wij terug naar Rockey Mountain NP en willen de Old Fall Road nemen. Die is echter afgesloten. Via Horseshoe Park waar we weer herten zien, rijden wij het park uit. De weg 34 gaat langs een slingerende rivier en steile bergwanden. In Fort Collins doen wij boodschappen en rijden verder naar Cheyenne. Hier vinden wij in het Recreation Center een kampeerplekje voor de nacht (N41.09.42/W104.50.12)
Wij blijven de volgende dag in Cheyenne en maken een wandeling door het oude stadje. Het is de hoofdstad van de staat Wyoming en bezoeken het State Capitol (mogen alles bekijken van binnen) en krijgen een rondleiding in het vroegere Governor’s House. Ook bezoeken wij het State Museum dat het leven van vroeger op mooie wijze uitbeeldt en toelicht.
’s Middags rijden wij naar het Lions Park aan het water. Wij wonen nog een honkbalwedstrijd voor de jeugd mee en ’s avonds rijden wij terug naar het Recreation Center waar we overnachten.

Het is maar 13 graden als we opstaan. Normaal is het tegen de 20 graden. Via Wheatland rijden wij naar Fort Laramie. Dit fort lag op de route van de pioniers die naar het Westen trokken. Vanuit dit fort zijn vele indiaanse oorlogen gestreden. Nu is het een soort museum.
Wij rijden verder naar Mitchell waar we overnachten.

Vrijdag 14 juni wil Ton zijn vader feliciteren met zijn 95e verjaardag maar wij hebben plotseling geen telefoonverbinding. Dan maar met de satelliet telefoon en zo kunnen wij toch Pa Vogelzang feliciteren!
Wij rijden via Edgemont naar Hot Springs. Zoals de naam al zegt zijn hier hot springs en wij nemen een duik in het zwembad, waarvan het water via de verwarmde rivier is afgetapt. Het valt een beetje tegen.
’s Avonds gaan wij lekker uiteten en drinken een biertje op de verjaardag van Ton zijn vader. Pap, je had dit al voorgeschoten!!

Vanuit Hot Springs gaan wij naar het Custer State Park Hier zien we verschillende kuddes bizons, maar ook prairie hondjes (koddige dieren) en pronghorn antilopen. Daarna bereiken wij Mount Rushmore met de vier presidenten in de rotsen uitgehouwen. Via een lange trap kom je bij het uitzicht platform.
In Keystone vinden wij een mooi overnachtingsplekje. Omdat ’s avonds de beelden van de presidenten in Mount Rushmore worden verlicht, rijden wij er weer heen. Om 2100 uur begint een film in het amphi theater waarin de totstandkoming van de beelden zichtbaar wordt gemaakt. Daarna het Amerikaanse volkslied en dan worden de beelden verlicht. Het is een mooi spektakel. In het donker rijden wij terug naar ons overnachtingsplekje. (N43.53.35/W103.25.10, H=1320m)

Zondag rijden wij nog een keer langs Mount Rushmore en zien president Washington vanuit een andere hoek “en profil”.Daarna rijden wij naar Crazy Horse Memorial. Hier wordt in de bergen, vele malen groter dan in Mount Rushmore, een beeld van het indianen opperhoofd Crazy Horse op zijn paard, uitgehouwen. Alleen zijn hoofd is pas gebeeldhouwd. Wanneer het hele beeld klaar is, is onbekend. Bij dit Memorial zijn diverse musea, zoals die van Indian Art en van Korzac de beeldhouwer. Het is heel indrukwekkend.
Daarna rijden wij weer door het Custer State Park en moeten 2 tunnels nemen, waardoor de camper maar net past. Met aan beide zijden enkele centimeters ruimte worden wij met applaus begroet aan de andere zijde. Via de 36 en de 79 komen wij in Rapid City aan. Hier hebben wij internet en kunnen het vorige verslag plaatsen, maar zonder foto’s. Gelukkig kunnen wij de volgende dag de foto’s bij het verslag plaatsen.

Maandag 17 juni willen wij een smeerolie filter kopen, maar die is niet in voorraad. Omdat wij toch in de omgeving willen rondtoeren, bestellen wij deze bij Napa. Aan het eind van de week is het filter aanwezig.
Over de Interstate I-90 rijden wij naar Wall. De I-90 is de langste weg door de USA en loopt van Boston aan de oostkust naar Seattle aan de westkust. Tussen Rapid City en Wall ligt het South Dakota Air and Space Museum bij een vliegbasis. Vanaf de naastgelegen vliegbasis Elsworth stijgen de lange afstand bommenwerpers Rockwell B1-B op. Deze zijn ook gebruikt in de Golfoorlog.
In Wall bezoeken wij Wall Drug, een complex van winkeltjes en restaurants in Wild West sfeer. Wij bekijken dit alles, nemen een hamburger en een kop koffie voor 5 dollarcent (echt waar!). Wij overnachten bij het lokale sportveld vlakbij het vliegveldje.

Vandaag rijden wij naar de Badlands. Dit park bestaat uit “slecht land”en zit vol met scheuren. Het lijken wel eilandjes in een zee van grasland. Wij maken een mooie rit door dit park. Via een rough road rijden wij verder naar het plaatsje Scenic. Hier is geen camping, maar we kunnen overnachten bij het Community Center. (N43.46.43/W102.33.06, H=854m)

Woensdag rijden wij via de 27 langs de zuidzijde van de Badlands. Wij willen Wounded Knee bezoeken, bekend om de laatste bloedige slag tussen de Indianen en de regeringstroepen. Het staat bekend als “Wounded Knee Masacre”. Wij zijn teleurgesteld als wij het armzalige museum zien en nog meer als wij de begraafplaats aanschouwen. Het ziet er bedroevend en onverzorgd uit.
Wij rijden via een andere weg weer richting Rapid City. In Hermosa vinden wij een leuk plekje bij een paarden arena. ’s Avonds zien wij een training met paarden waarbij men stieren en stiertjes (voor de jeugd) met een lasso probeert te vangen.’s Nachts begint het zeer stevig te waaien en even later is er een onweersbui met dikke hagelstenen.

De volgende dag rijden wij naar Rapid City. Omdat de voorbanden aan de buitenzijde meer afslijten willen wij de auto uitlijnen. Wij maken een afspraak voor morgenvroeg om 07.00 uur bij een uitlijnbedrijf, want dan is er nog plaats. Wij maken een rondrit door de stad en bekijken de standbeelden van de Amerikaanse presidenten. Ook een Nederlandse naam komen wij tegen!
’s Middags gaan wij zwemmen in een klein maar gezellig zwembad. Het is vandaag weer warm, zo’n 32 graden.
’s Avonds rijden wij naar Rapid Tires, waar wij achter het uitlijnbedrijf mogen overnachten.

Vrijdag 21 juni staan wij om 07.00 uur ’s morgen klaar om de camper te laten uitlijnen. Een uur later is het werk gedaan. Wel krijgen wij het advies om de wielen van voor naar achteren te laten rouleren. Het bedrijf heeft hiervoor geen tijd maar regelt een collega. Deze helpt ons snel en netjes. Het weer is bar en boos. Veel regen, onweer en harde wind.
Gelukkig is het smeeroliefilter ook aangekomen en kunnen wij Rapid City verlaten.

Wij hebben in deze periode weer veel Nationale en Staats Parken bezocht. Mount Rushmore met zijn vier presidenten is natuurlijk heel bekend, maar er vlak voor te staan geeft toch een speciaal gevoel.
Het weer is prima om te reizen en de paar thunderstorms nemen we op de koop toe. Het rijden door de verschillende landschappen blijft wonderlijk.
De komende periode gaan we naar Yellowstone en Glacier National Park. Het laatste park ligt tegen de Canadese grens en is voor ons het noordelijkste punt van deze reisperiode.
Veel leesplezier uit het warme USA van
Ton & Anneke