Banff- en Jasper NP en de Alaska Highway

Vandaag is het zondag 1 juli en Canada Day, een nationale feestdag hier. Wij hebben op de parkeerplaats bij Lake Moraine in het Banff Nationaal Park overnacht. Wij maken een tocht naar Lake Consolation, waarbij we onderweg mooie uitzichten hebben op de gletsjer. Bij het meer zien wij diverse marmotten. Op de terugweg begint het te regenen. Tegen de avond maken wij nog een wandeling naar een uitzichtpunt op het Lake Moraine. Wij overnachten weer op de parkeerplaats die helemaal leeg is. (N51.19.45/W116.10.50, H=1876m)

Maandag 2 juli rijden wij terug naar het informatiecentrum bij Lake Louise. Bij de locale bakkerij kopen wij heerlijk vers brood. Wij rijden verder naar Jasper Nationaal Park. Onderweg bezoeken wij Bow Lake en Wapta Icefield met zijn grote gletsjer. Wij nemen de Bow Pass (2067m) en de Sunwapta Pass (2030m) en rijden via de Icefield Parkway naar de Columbia Icefield. Dit is de grootste gletsjer van Canada. Jammer genoeg begint het te regenen, terwijl wij ’s morgen nog zonnig weer hadden.
Wij bezoeken het Icefield Centre en besluiten om af te zien van de bustoer naar het Icefield.
Op de kleine parkeerplaats bij de Athabasca gletsjer overnachten wij. (N52.12.47/W117.13.05, H=1987m)

Als we de volgende dag opstaan, regent het nog steeds. Rustig aan vervolgen wij onze weg door het Park. De Athabasca waterval is indrukwekkend en bekijken die van alle kanten via een goed pad. In Jasper kijken wij wat rond maar het is hier erg commercieel. Wij gaan verder en rijden naar Lake Maligne. Onderweg zien wij een grote Elk (rendier) langs de kant van de weg en Anneke spot een kleine beer. Als wij parkeren bij Lake Maligne, maken wij een wandeling en komen een groep herten (Whitetail deer) tegen. Wij overnachten op de (lege) parkeerplaats aan het meer. (N52.43.44/W117.38.01, H=1696m)

Woensdag 4 juli rijden wij terug om de hoofdweg vanaf Jasper op te pikken in de richting Hinton. Onderweg zien we een groep rendieren en een kleine zwarte beer en even later een groep berggeiten. Wij slaan af naar de Hotsprings in Miette. Met een temperatuur van 38 en 40 graden is het heerlijk vertoeven in dit water terwijl de badmeester in een dikke jas en muts op toezicht houdt. Na 2 uur rijden wij verder naar het plaatsje Hinton dat buiten de natuurparken ligt. Hier doen wij inkopen, doen de was en toppen de dieseltanks goedkoop op (85 eurocent/liter!). Het weer klaart op en de zon gaat schijnen.
Omdat het al laat is, overnachten wij op de grote parkeerplaats van Walmart, waar het meer op een camping dan een inkoopcentrum lijkt. (N53.21.01/W117.37.25, H=1033m)

Vandaag is het een zonnige dag als wij naar Grande Prairie rijden. Onderweg zien wij veel herten, een beer en links van ons de laatste bergen van de Rockies. Wij overnachten op de parkeerplaats met park bij een museum. (N55.10.19/W118.48.15, H=658m)

Vrijdag 6 juli rijden wij naar Dawson Creek, het begin van de Alaska Highway. Onderweg toppen wij de tanks nog op voor wij de grens met British Columbia (BC) overgaan, want in BC is de lokale belasting hoger.
In Dawson Creek maken wij een wandeling door het stadje en bezoeken het “0 Mile Post Museum” waar wij een film bekijken over de aanleg van de Alaska Highway die in 1942 binnen een jaar door de Amerikanen en Canadezen werd aangelegd.
Buiten het stadje is een zwemvijver en gaan hier pootje baden en overnachten hier. (N55.46.02/W120.15.46, H=670m)

Wij vangen bij MP 0 (Milepost 0) aan met de Alaska Highway. De weg is prima bereidbaar en wij maken goede voortgang. Vlak voor Fort Nelson vinden wij een plekje aan het meer. Er staan nog een paar families hier, die het weekend doorbrengen. Wij hebben last van een fluctuerend koelwater temperatuurmeter en dit willen wij hier onderzoeken. De reparatie( de aansluiting naar de printplaat is niet solide) verloopt vlot. ’s Avonds koelen wij ons af door een duik te nemen in het meertje.
De volgende dag besluiten wij om hier een rustdag te houden. Wij worden nog uitgenodigd op de verjaardag van de jongste zoon (1 jaar) en ’s avonds worden wij getrakteerd op hotdogs.
Ook spelen wij een spel waarbij stalen ringen in een bak gegooid moeten worden. Wij zijn in vorm want we winnen 3 van de 4 partijen.

Maandag 9 juli gaan we, bij mooi weer, op pad. Onderweg zien we weer bergschapen en een eland met kalveren. Ook zien wij een bizon langs de wegkant grazen en even later steekt een zwarte beer voor ons de weg over. Wij rijden naar Liard River Hotsprings, een zeer warme bron. Hoewel de omgeving van de bron heel mooi is, wordt het geen succes. Het water is tegen de 50 graden. Op zich niet erg, maar als je wilt afkoelen, komen horden muggen op je af. Als wij in de camper zijn, telt Ton wel 30 muggenbeten op Anneke haar rug.

Wij verlaten de volgende dag snel Liard River . Als wij net op de Alaska Highway zijn, ontdekken wij kuddes bizons. Natuurlijk maken wij veel foto’s van deze bijzondere dieren.
Vandaag hebben wij een topdag voor beren. Wij tellen wel 8 beren aan de kanten van de weg.
Na het middag komen wij in Watson Lake aan. Dit plaatsje is bekend om zijn “Sign Post Park”. Tijdens de bouw van de Alaska Highway heeft een Amerikaanse soldaat uit verveling een bordje met het aantal kilometers naar zijn woonplaats geplaatst. Er volgden er meer en nu is het een park geworden dat vol staat met borden van plaatsnamen en kentekens. Wij plaatsen, natuurlijk, een kentekenplaat van de oude VW met onze namen erop.
Vlakbij het plaatsje Rangeria vinden wij een mooi plekje aan de rivier en overnachten hier. (N60.05.32/W130.22.37, H=870m)

Wij vervolgen onze weg over de Alaska Highway. Onderweg maken wij nog een wandeling naar een stel (kleine) watervallen en rijden verder naar Teslin. Dit is een indianen gemeenschap. Hun leven veranderde drastisch toen de imposante brug voor de Alaska Highway werd aangelegd. In een klein museum wordt het verhaal van deze gemeenschap mooi uitgelegd.
Tegen 5 uur in de namiddag komen wij in Whitehorse aan. Hier parkeren wij, met nog zo’n 30 campers, bij de Walmart. (N60.43.59/W135.04.07, H=642m)

Donderdag 22 juli blijven wij in Whitehorse. Wij parkeren de camper bij de SS Klondike, het laatste raderschip dat op de Yukon rivier heeft gevaren. Wij maken een interessante tour over en door het schip. Daarna maken wij een lange wandeling langs de Yukon en bezoeken de zalm/visladder, die er voor zorgt dat de zalm veilig de stuwdam van de elektriciteitscentrale kan passeren. Wij ontdekken een mooi overnachtingspekje en rijden de camper er naar toe.
Wij maken nog een wandeling door de binnenstad en bezoeken de bibliotheek om te internetten. Hier ontmoeten wij een Nederlandse dame. Zij nodigt ons uit en geeft ons haar adres, zo’n 70 kilometer ten noorden van Whitehorse.

De volgende dag doen wij nog wat boodschappen in Whitehorse en rijden daarna naar het opgegeven adres van de Nederlandse dame. Hier worden wij hartelijk ontvangen door Alice en Gerard. Zij bouwen zelf hun huis en Gerard laat trots alles zien. Ton belt vanaf hier naar zijn ouders. Het is heel gezellig en we verblijven hier ruim 3 uur. Daarna vervolgen wij onze tocht naar Haines Junction. De bergtoppen met sneeuw komen weer in zicht. In Haines Junction nemen wij deel aan een Salmon BBQ bij de lokale Bakery en overnachten op het tegenover liggend parkeerplekje. (N60.45.10/W137.30.58, H=595m)

Zaterdag 14 juli rijden wij in rustig tempo naar Kluane NP. Hier maken wij een fikse wandeling, maar zien geen Dall schapen. Bij het Pickhandle meer overnachten wij. (N61.55.12/W140.18.04, H=690m)

Het is zondag dus hebben wij onze traditionele ontbijt. Onder een strakblauwe hemel bereiken wij Beaver Creek, het laatste dorp in Canada. Wij rijden zonder te stoppen langs de Canadese douane en 30 kilometer verderop is de Amerikaanse douane. Geduldig wachten wij in de file. Na 30 minuten mogen wij langs de post rijden. Na enkele vragen over vermeende invoer van alcohol, wapens en fruit mogen wij doorrijden. Wij stoppen in Tetlin Wildlife Refuge om buiten te eten en te genieten van de besneeuwde bergen op de achtergrond.
Even voorbij Tok vinden wij een rustig overnachtingsplekje aan het meer. (N63.21.48/W143.24.47)
Vandaag hebben wij precies 10.000 kilometer gereden sinds onze start in Baltimore!

Maandag 16 juli rijden wij het laatste gedeelte van de Alaska Highway die officieel ophoudt in Delta Junction. Wij maken, in de regen, een foto van de mijlpaal die het einde van de Alaska Highway markeert.
Voorbij Delta Junction bezoeken wij Rika’s Roadhouse. Deze herberg uit 1900 is nu omgebouwd tot museum. Een uur later bereiken wij Fairbanks. In het Visitors Centre krijgen wij uitgebreide informatie en kunnen internetten. Even later parkeren wij de camper bij de Walmart en doen inkopen. Wij ontdekken dat de supermarkt “Fred Meyer”goedkope diesel heeft en met een pasje zelfs nog 3 cent per gallon korting krijgt. Een pasje is snel geregeld bij de Customer service!
Op de parkeerplaats ontmoeten wij Marita en Paul in hun gele Mercedes. Zij zijn al 3 ½ jaar onderweg. ’s Avonds wisselen wij bij hun ervaringen uit onder het genot van een lekker glas wijn. Het is laat (maar niet donker!) als wij in bed kruipen.

De volgende dag brengen wij een bezoek aan Pioneers Park, een soort openluchtmuseum. Hier zijn de oude huisjes die rond 1900 in Fairbanks hebben gestaan, maar ook een soort goudmijn met allerlei attributen. Later wassen wij onze kleding in een laundromat en op de parkeerplaats spannen wij plastic gaas voor de voorraam en de grill tegen de steenslag. Deze steenslag verwachten wij op de route naar het noorden (Dalton Highway).
Wij toppen onze dieselolietanks 100 procent op en vullen onze levensmiddelenvoorraad aan. Morgen willen wij op pad gaan naar Prudhoe Bay. Het noordelijkste, per weg bereikbare, punt van Alaska

Algemeen;
Gereden kilometers 3247 km
Dieselolieverbuik 22 liter/100 km
Olieverbruik 2 liter bijgevuld na 10.000 km
Overnachtingen 4 bij Walmart
1 op de camping
12 vrij
Weer Wisselvallig. Temperaturen van 10 – 25 graden Celcius.
Hoogtepunten Wildlife, vooral het zien van de bizons en de vele
beren.
Uitzichten op de besneeuwde toppen