Van Salvador naar de stad Cuiaba

Voor foto’s van de reis naar Zuid Amerika;
http://www.mijnalbum.nl/ALBUM=ULSUYEDH

Voor de reisverhalen naar India en Nepal in 2007-2008; zie de inhoudsopgave in de linkerkolom.

Woensdag 20 mei 2009. Wij vertrekken van het eiland Itaparica dat tegenover de stad Salvador de Bahia ligt. Het regent, maar naar mate wij het binnenland ingaan, wordt het weer beter. Het landschap verandert echter van sappige weides in droge, dorre velden met cactussen. In het dorpje Lencois in het natuurpark Chapada Diamantina vinden wij tegen de avond een camping in het dorp.(GPS: S12.33.50,6/W41.23.20)

De donderdag gebruiken wij om de kleren te wassen en in het dorp te informeren naar tochten door het natuurpark. Wij boeken een “cave”toer en eten ’s avonds een pizza op het dorpspleintje.

De volgende morgen, vrijdag 22 mei, worden wij bij de camping opgehaald voor de toer door het natuurpark. Wij reizen samen met de Duitser Florian en de Engelse Margareth. Dus heel Europees. Wij bezoeken de Rio Mucugezinho met zijn mooie waterval, gaan naar de “Lapa Doce” grot en eten en zwemmen nabij Patinha waar een andere mooie grot is. Jammer genoeg betrekt het weer. Tegen de avond gaat het zelfs licht regenen. Als toetje zouden wij de zonsondergang vanaf de “Pai Inacio” bewonderen, maar voor ons zijn alleen de regenwolken over de Chapada Diamantina zichtbaar. Jammer, want wij hebben nog geen enkele keer een goede zonsondergang gezien en die moet in Brazilië zo mooi zijn! Tegen 18.00 uur worden wij keurig bij de camping afgezet.

Zaterdag is weer een bewolkte dag, maar de zon probeert af en toe er doorheen te prikken. De temperatuur is aangenaam met 26 graden. Wij maken een mooie tocht langs de rivier Lencois, zien vrouwen de was doen in de rivier en ontdekken een paar watervallen. Achter in de middag zijn we pas terug. Het is een fijne dag en hebben mooie foto’s kunnen maken. Op het dorpspleintje nemen wij een heerlijke maaltijd.

Zondagmorgen 24 mei ontbijten we traditioneel met verse broodjes en een gekookt eitje. Tegen de middag maken wij een kleine tocht naar een waterval met een natuurlijk zwembad. Er zijn meer families bij de waterval en wij nemen ook een duik in dit mooie “zwembad”.
’s Avonds maken wij een wandeling door het dorp en zien een “capoeira” (= Afrikaanse dans/vechtsport) demonstratie. Kleine kinderen dansen met hun grote leermeesters en demonstreren al dansend de vechtbewegingen. Het is leuk om dit te zien en vooral om de begeleidende muziek te horen. Wij eten een hamburger ergens in een straatje van het dorp.

Maandag 25 mei vertrekken wij uit Lencois en gaan verder het binnenland in, richting Brasilia. Wij zijn weer vroeg op pad en dat is maar goed ook. Vandaag is onze pechdag (daar heb je als wereldreiziger recht op!). Wij zijn amper aan het rijden of de turbodruk van de motor valt weg. Het probleem is gauw gevonden. Een gescheurde rubberen luchtleiding. Met vulkaniserende tape proberen wij de scheur te dichten, maar na een paar kilometer valt de drukvullucht weer weg. De tape blijft niet goed zitten door de vettigheid. Bij een benzinestation even verderop vinden wij een onderdelenwinkel die uit een doos een oude koelwaterslang opvist. Na veel wurmen krijgen wij de slang op zijn plaats en kunnen de reis vervolgen. Bij het middageten ruikt Ton een dieselolielucht. Gauw onder de motorkap kijken en jawel, een leiding losgeschoten. Waarschijnlijk hebben wij bij de vorige reparatie de motorkap wat te snel dichtgedrukt en is de leiding ergens blijven haken. De reparatie stelt niets voor, maar de handen en de motor stinken naar dieselolie.
Wij vervolgen onze reis en overnachten bij een benzinestation, waar ook douches zijn. Kan in ieder geval de dieselolielucht worden weggewassen. (GPS: S12.8.39.3/W43.10.55,7)

Dinsdag 26 mei vervolgen wij onze reis naar Brasilia. Het landschap is heuvelachtig en de weg heeft veel gaten (potholes). Wij overnachten weer bij een groot benzinestation. (GPS: S12.44.20.2/W45.56.21.1)

Woensdag rijden we verder over de BR-20. De weg is eentonig en ook de omgeving is niet erg interessant. Veel dorre landerijen. Anneke voelt zich niet zo lekker sinds gisteravond en daarom eten wij tussen de middag maar een klein hapje in een soort cafetaria.
’s Middags passeren wij een dorpje met veel ruiters in klederdracht. Wij stoppen en bekijken het gezelschap. Een vaandel en een Mariabeeldje worden in een (ruiter)optocht naar een plek in de bergen gebracht. De juiste verklaring is ons onbekend gebleven, maar het is een prachtig gezicht. Wij stoppen niet al te laat in de middag bij een benzinestation waar wij overnachten. (GPS S15.33.41.8/W47.15.18.2)

Donderdag 28 mei 2009 leggen wij het laatste deel naar de hoofdstad Brasilia af. De weg naar de hoofdstad levert geen problemen op, maar de route door de stad wel. Gelukkig brengt de Policia Militar ons netjes naar de jeugdherberg, waar ook een soort camping is. Wij doen de dagelijkse dingen en luieren wat. (GPS: S15.46.8.1/W47.54.41)

De volgende morgen, vrijdag, nemen wij bus 143 die ons naar de binnenstad brengt. Wij lopen naar de televisietoren, waar een City toer geboekt kan worden, want om alles lopend te bekijken is ondoenlijk in Brasilia. Wij hebben tijd over voor de bus vertrekt en gaan met de lift naar boven in de televisietoren. Zo heb je een mooi uitzicht over de stad en vandaag is het helder en warm weer. Brasilia is zeer (soms te zeer) ruim opgezet. Tussen de beide straatdelen ligt wel meer dan 100 meter dorre grasberm. Ook de gebouwen zijn zeer modern en dat is logisch want volgend jaar bestaat Brasilia pas 50 jaar.
Wij gaan met de City Tour bus mee en zitten bovenin de dubbeldekker. Zo hebben wij een prachtig uitzicht. Wij passeren de moderne kathedraal met zijn “doornen”dak, rijden langs de vele ministeries en zien de overige moderne gebouwen van de regering en de volksvertegenwoordiging. Daarna rijden wij over een zeer futuristische brug, die door ontwerpers als de mooiste brug van de wereld wordt beschouwd. Ook rijden wij langs de diplomatenwijken en het presidentiele paleis. Alles is zeer ruim en zeer modern opgezet.
Na zo’n anderhalf uur zijn we weer terug bij de televisietoren.

Lopend gaan wij naar de bijzondere kathedraal, waarvan het dak zo geconstrueerd is dat het een doornenkroon lijkt. Het is een ontwerp van de Braziliaan Oscar Niemeyer die in deze stad veel belangrijke gebouwen heeft ontworpen. De kerk is van beton en heeft veel gekleurd glas. Binnen zie je effect van het gekleurde glas, dat door de zon beschenen wordt. Het ziet erg indrukwekkend maar ook steriel uit. Om 15.00 uur zijn wij weer terug op de camping.
Voor ons is Brasilia een zeer moderne stad met veel ruimte maar met weinig ziel. Deze stad zal wel niet opgenomen worden in het lijstje van Parijs, Wenen, Boedapest etc. Leuk om te zien al je in de buurt bent maar niet waard om om te rijden!

Zaterdag 30 mei 2009 rijden wij verder het binnenland van Brazilië in. Net buiten Brasilia valt de drukvullucht weer weg. De pas gemonteerde (maar oude) slang is weer gescheurd. Bij een benzinestation helpt een hulpvaardige Braziliaan ons en brengt Ton naar een straatje waar wel honderd winkeltjes zijn met oude en nieuwe auto-onderdelen. Wij kopen een nieuwe en ook dikkere rubberen slang. Bij de benzinepomp snijden wij de slang op de juiste lengte en monteren met moeite de slang op zijn plaats. Wij bedanken de Braziliaan hartelijk en kunnen weer verder rijden.
Vlak voor de plaats Corumba zien wij van de weg af een mooie camping met zwembad in het dal liggen. Wij overnachten hier, maken een wandeling naar een grote waterval en koelen ons af in het zwembad van de camping. (GPS: S15.50.52/W48.45.54,1)

Als wij zondag vertrekken van de camping regent het. Vlak voor het plaatsje Pirenopolis valt de drukvullucht weer weg. Wij rijden, met minder vermogen, naar het dorpje en ontdekken dat de slang van zijn aansluiting is afgeschoten. Met veel gewurm krijgen wij de slang weer op zijn plaats.
In Pirenopolis is het druk met dagjesmensen. Wij lopen rond en maken een paar leuke foto’s van kinderen die mooi verkleed zijn, want het is Pinksteren.
Wij rijden verder maar weer schiet de slang eraf. Bij de poging om alles beter vast te zetten, breekt een slangenklem. Ton heeft veel reserve onderdelen meegenomen, maar uitgerekend deze maat zit niet in de voorraadkist. Wij besluiten om terug te rijden naar Pirenopolis. Wellicht is morgen, 2e Pinksterdag toch nog een onderdelen winkeltje open.
In het stadje aangekomen zien wij versierde paarden met mannen/jongens erop die ook verkleed zijn. Sommigen hebben grote koeienhoorns op het hoofd. Het blijkt een oude traditie te zijn, die altijd rond Pinksteren wordt gehouden. Wij genieten van het schouwspel terwijl wij lekker op het terras een biertje nemen. Zo hebben wij toch een leuke dag ondanks de pech. ’s Avonds vinden wij een mooi overnachtingsplekje achter een restaurant en vlakbij de rivier. (geen GPS) en slapen onder het getik van de regen.

Maandag 1 juni 2009 willen wij Pirenopolis uitrijden maar kunnen de juiste weg niet vinden. Anneke vraagt aan een paar mensen naar de weg en ook of ergens in de buurt een winkeltje is waar wij een slangenklem kunnen kopen. Ook hier treffen wij behulpzame Brazilianen aan. Terwijl Ton met iemand in de auto meegaat, drinkt Anneke een kop koffie bij een familie. Na wat zoeken vinden Ton en zijn begeleider een garage die toevallig open is. Uit een rommelkist worden een paar slangenklemmen tevoorschijn getoverd en Ton mag ze gratis meenemen. De reparatie wordt nu grondig uitgevoerd en pas als de slang goed op zijn plaats zit, worden de slangenklemmen stevig aangedraaid. Na een klein uurtje zijn wij weer reisvaardig en weten wij ook welke weg wij moeten nemen.

Wij gaan naar Goias, een koloniaal stadje. In het stadje aangekomen, blijkt er geen camping meer te zijn. Op de oude plek willen wij niet staan, omdat wij het niet veilig vinden en rijden verder. 10 kilometer buiten het dorp is een soort camping bij de rivier (volgens de reisgids). Het heet Cachoeira Grande en dat betekent GROTE waterval. Wij nemen de afslag, rijden over een landweg en komen bij een terrein met wat gebouwen. Veel stelt het niet voor, maar de omgeving is aantrekkelijk. Wij besluiten hier te overnachten en parkeren de camper bij de een KLEINE waterval. Er is stromend water en een douche en je kunt zelfs nog een koud biertje kopen. Wat wil een mens nog meer.
De volgende morgen besluiten wij om nog een dag langer te blijven en maken er een rustige dag van. (GPS: S15.55.24,4/W50.10.15.15,6)

Als wij woensdag 3 juni opstaan is het maar 18 graden, maar in de middag is de temperatuur weer naar zo’n 25 graden gestegen bij een onbewolkte lucht. Wij rijden over de BR-70 en die is zeer heuvelachtig. Volgens de kaart moeten wij een wit, onverhard gedeelte nemen. De weg blijft echter geasfalteerd totdat wij plotseling voor een provisorische brug komen te staan. Gelukkig passeert een grote vrachtwagen ons en neemt zonder problemen deze noodbrug. Dan moeten wij met onze 5 ton aan gewicht er zeker over kunnen. Anneke loodst Ton over de brug die hier en daar wat ontbrekende balken heeft.
Onderweg zien wij de eerste nandu’s (struisvogels) en soms schiet er een “loopvogel”over de weg. Later bedenkt Ton dat dit een soort “roadrunner” (miep-miep) uit de tekenfilms moet zijn. Wij parkeren de camper bij een voetbalveldje in het plaatsje Villa Paradao. (GPS: S15.34.24,1/W53.24.39,5)

Het is weer fris (15 graden) als wij opstaan. Via de BR-70 rijden wij in de richting van Cuiaba, het uitgangspunt voor onze tochten naar de Pantanal. Onderweg ziet Anneke 3 grote blauwe macaws (papagaaien) in een boom, terwijl Ton probeert de gaten in het wegdek te omzeilen. Wij eten weer eens in een lanchonette (wegrestaurant) en doen inkopen in het dorp. Even verderop ziet Ton een Bosch servicedienst. Wij hebben al een tijdje last van een kleine dieselolielekkage nabij de brandstofpomp. Wij worden direct geholpen en al gauw vindt de monteur de plek van de lekkage. Hij draait een wartel van een brandstofleiding aan de uittredezijde van de brandstofpomp aan en denkt dat hij gereed is. Ton blijft zoeken terwijl de motor draait en vindt toch weer een spoortje dieselolie. Het blijkt dat het aansluitstuk op de pomp lekt. Alles wordt correct vastgezet en de lekkage is verholpen. Voor de prijs hoef je het niet te laten. Slechts 30 Rias (10 Euro) voor een klein uurtje sleutelen.
Wij vervolgens onze reis en willen bij Aguas Quentes (warm water) overnachten. Jammer genoeg blijken de warmwaterbronnen door een hotel “ingenomen” te zijn en mag je ze alleen gebruiken als je een overnachting voor 200 Rias per persoon boekt. Dat is wel heel duur voor een uurtje in het warme water.
Wij besluiten bij het hotel te overnachten, hoewel de manager er niet heel blij mee is.

Vrijdag 5 juni gaan wij op weg naar Ciuba, de hoofdstad van de deelstaat Mato Grosso. Aan de andere kant van de rivier ligt de zusterstad Varzea Grande en hier moet een VW garage zijn die onze kogellagers voor het achterdifferentieel zou moeten hebben. Wij worden keurig ontvangen, mogen de middagmaaltijd in de kantine gebruiken maar er zijn geen kogellagers. Er wordt heen en weer gebeld en eindelijk heeft men de onderdeelnummers van de lagers gekregen. Ederson, de onderdelenverkoper, spreekt matig Engels, maar wij hebben contact.
Wij maken afspraken met hem zodat de ANWB onze ontbrekende onderdelen uit Nederland naar dit adres kan sturen. Dat is geen probleem, al weten wij uit de E-mail dat kroonwiel en pignon op dit moment niet in voorraad zijn in Duitsland. In ieder geval hebben wij een verzendadres en dat is fijn.
’s Middags gaan wij onze visum verlengen bij de Policia Federal. Het visum wordt voor 87 dagen verleng tot 17 september 2009. Daarna rijden wij naar de Receita (douane) om ook onze camper langer in Brazilië te mogen hebben. Hier werkt men niet mee. Maandag terugkomen. Wij hebben hier geen zin in en blijven aandringen. De portier gaat bellen en plotseling worden wij naar de 2e verdieping gebracht. Daar werkt nog iemand op de vrijdagmiddag en binnen 5 minuten hebben wij de stempel met verlenging in onze papieren!

Wij gaan nu op weg naar de Chapada dos Guimaraes. Dit is een bergplateau en ligt op ongeveer 70 kilometer van de stad Cuiba. Hier willen wij enkele dagen verblijven, want de omgeving moet er prachtig zijn. Grote rotsformaties met prachtige kleuren. Daarna rijden wij terug naar de VW garage en bekijken wij samen met hun of de lagers en de onderdelen uit Duitsland al beschikbaar zijn.
Voorlopig gaan wij naar het wat koelere hooggebergte, want hier in Cuiaba is het drukkend warm met een temperatuur van 35 graden.

Veel leesplezier en iedereen bedankt voor de leuke en lieve reacties.