Het warme en koude Paraguay

Voor foto’s van de reis naar Zuid Amerika;
http://www.mijnalbum.nl/ALBUM=ULSUYEDH
Voor de reisverhalen naar India en Nepal in 2007-2008; zie de inhoudsopgave in de linkerkolom.

Vrijdagmorgen 10 juli 2009 zijn wij al vroeg bij de Police Federal van Ponta Pora/Brazilië om ons paspoort af te laten stempelen en de “entry card” in te leveren. Binnen 5 minuten is alles geregeld. Dan naar de douane om de juiste papieren in te leveren en onze camper af te melden. Ook dat is snel geregeld. Aan de overzijde in Juan Pedro Cabellero, zonder grensafbakening, zit de Paraguyaanse douane. Ook hier worden wij snel geholpen en na een uurtje zijn aan beide zijden alle formaliteiten vervuld.
Wij rijden naar een grote supermercado en doen hier onze boodschappen. De prijzen zijn hier in Paraguay lager dan in Brazilië, al is het verschil niet zo spectaculair.
Ook bezoeken wij een groot winkelcentrum, Shopping China, waar alle dure geïmporteerde merken zijn vertegenwoordigd. De prijzen zijn zelfs in US$ aangegeven, maar je kunt ook in Guaranies (Paraguay) en Rais (Brazilië) betalen. Wij kopen een USB stick van 2 Mb voor nog geen 5 Euro.
Wij rijden door naar het natuurpark Cerro Cora, dat in de 19e eeuw nog een plek was voor een bloedige oorlog tussen Brazilië en Argentinië. Het weer is somber maar niet koud. Wij parkeren de camper naast een strip waar kleine vliegtuigjes kunnen landen.

Zaterdagmorgen zijn wij al vroeg op. Het heeft de afgelopen nacht hard geregend. Gelukkig trekt de camper in zijn 4-Wheel drive ons door de modder en de plassen naar de grote weg. Het weer verbetert en met een vriendelijk zonnetje rijden wij verder.
In Concepcion maken wij een kleine wandeling. Het stadje lijkt meer op een dorp. Wij eten in een restaurantje lekkere kip met frites. Het eten hier is goedkoop!
Wij rijden verder in de richting van de Chaco, het droge gebied in het noorden van Paraguay. De weg er naar toe gaat echter door een zeer moerassig en nat gebied. Wij vinden geen overnachtingsplekje en rijden door tot wij de autoweg naar de Chaco bereiken. Wij overnachten bij het benzinestation in Pozo Colorado. (GPS: S23.29.42,4/W58.47.38,7)

Zondag 12 juli nemen wij de Trans Chaco route die helemaal tot aan Bolivia gaat. Alles is nu geasfalteerd, al heeft de weg veel te lijden. Sommige delen hebben grote gaten in de weg en al zigzaggend rijden wij richting de Mennonieten kolonie. Het eerste deel van de route is een drassig gebied met palmbomen die in het water staan. Later wordt de omgeving droger en verandert het landschap met af en toe dorre grasvlaktes. Als wij in Lomo Plato (het centrum van de Mennonieten kolonie) aankomen, is alles uitgestorven. “Iedereen ligt te slapen”, krijgen wij van een Duits sprekende passant te horen. Ja, het is zondag en hier is heerst dus letterlijk een zondagsrust.
Wij parkeren de camper op een mooi terreintje bij de Honda dealer en genieten lekker van het zonnetje. ’s Avonds maken wij een wandeling door de hoofdstraat. De jeugd klit wat bij elkaar met brommers en auto’s. Erg behoudend is deze Mennonieten gemeenschap niet. Veel moderne landbouwwerktuigen staan buiten en je kunt zelfs geld pinnen!

Maandagmorgen rijden wij naar de grote supermarkt van de coöperatie. Wij worden in het Duits aangesproken en geholpen. Zelfs echte leverworst en andere Duits lijkende producten zijn hier te koop. Daarna bezoeken wij het museum. De eerste groep Mennonieten is in 1927 via Canada hier gekomen. Ruim 1000 personen hebben in de eerste jaren geploeterd om van een groene hel een agrarisch gebied te maken. Nu is het een van de welvarendste agrarische streken van Paraguay.
Wij rijden verder naar de Laguna Capitan. Onderweg passeren wij nederzettingen van enkele huizen (en soms een kerk) die allemaal Duitse namen hebben.
In Laguna Capitan blijkt de camping gesloten te zijn. Omdat het een mooi gebied is, besluiten wij buiten de camping te overnachten. Wij maken een wandeling langs de lagune, zien veel vogels en staan oog in oog met een grote groep Chileense flamingo’s. ’s Avonds loopt er een katachtig dier voorbij de camper en die blijft zelfs een tijd lang in beeld. Later ontdekken wij in een dierentuin ook dit soort kat. Jammer genoeg zonder vermelding van naam en soort.

Dinsdagmorgen 14 juli worden wij (weer in het Duits) aangesproken door de beheerder van de camping. Hij had ons gisteravond gezien, toen hij naar huis terugkeerde. Hij wil de camping openstellen voor ons, maar wij willen verder. Hij bekijkt onze camper en ook de reisroute. Voor hem is er maar een conclusie; “Jullie moeten heel rijk zijn om dit te doen!” Wij laten hem maar in de waan over onze “rijkdom”.
Hij legt ons uit hoe wij weer snel op de Trans Chaco autoweg kunnen komen. Even links en dan rechts en alsmaar rechtdoor. Bijna 2 uur en 55 kilometer later over zandwegen (en diverse malen gevraagd te hebben) bereiken wij eindelijk het asfalt.
Wij rijden terug naar Pozo Colorado, tanken hier en gaan weer verder. De weg is eentonig. Bovendien kunnen wij geen benzinestation vinden om te overnachten. In het dorpje Benjamin Aceval slaan wij een zijweg in en vinden een redelijk plekje aan de rand van het dorp. Anneke vraagt toestemming aan een mevrouw die in het huisje woont waar wij vlakbij staan. Gelukkig hebben wij nog wat speeltjes bij ons en haar zoontje wordt hiermee verrast. Op deze manier hebben wij altijd een gevoel dat er een soort sociale controle is. (GPS: S25.14.59.5/W57.34.14,8)

Woensdagmorgen worden wij wakker door de koeien die langs de camper lopen op weg naar een strookje groen om te grazen. Wij rijden verder naar de hoofdstad Asunción. Bij de stadsgrens zijn veel autobedrijven. Wij kopen lucht- en dieseloliefilters. De prijs is belachelijk. Een luchtfilter kost hier, omgerekend, iets meer dan 10 Euro, terwijl in NL hetzelfde filter ruim 60 Euro kost. In het centrum bezoeken wij de Tourist Information, die ons goede informatie en stadskaarten verstrekt. In Jardin Botanico moet een camping zijn. Het veldje en het toiletgebouw zien er verschrikkelijk uit. Het is al middag en wij besluiten eerst het dierentuintje in het park te bezoeken. De toegangsprijs in maar 23 eurocent per persoon. Het is een leuk dierentuintje, met de dieren van Zuid Amerika. Hier ontdekken wij ook de kat die wij in Lago Capitan hebben gezien. Maar ook een prachtige jaguar is te bekijken.
Even later horen wij dat wij in het park achter “Casa Alta” mogen overnachten
(GPS: S25.14.59,5/W57.34.14,8). Hier melden wij ons, betalen een gering bedrag en krijgen te horen dat er zelfs warme douches beschikbaar zijn! Ton verwisselt de luchtfilter en Anneke zoekt alles uit voor het bezoek aan het centrum van Asunción.

Donderdag 16 juli zijn wij al vroeg op pad. In een oude maar zeer snel rijdende bus worden wij naar het centrum gebracht. Hier vinden wij een brillenzaak, want Anneke wil een andere bril hebben. Een Nederlands sprekende opticien helpt ons. Hij heeft een jaar in Overijssel gestudeerd in het kader van een uitwisselingsprogramma. De bril wordt uitgezocht en wij kunnen deze compleet met geslepen glazen ’s middags al ophalen. Daar kan Hans Anders en Specsavers nog wat van leren (en ook van de prijs!!).
Wij maken daarna een wandeling langs de bezienswaardigheden. Vlak achter het paleis en het regeringscentrum zie je de contrasten. Nog geen 50 meter verder zijn de krottenwijken zichtbaar. Hutjes met hout en zinken platen staan tegen de heuvel waar de “rijke” gebouwen zijn geplaatst. Ook lopen wij over “Plaza Uruguay”. Een mooi plein midden in de stad. Maar op het plein staan tentjes van zwart plastic en vele indiaanse gezinnen overleven hier. Men zegt dat het een soort protest tegen de regering is, maar om zo te moeten leven?! Wij zien veel kleine kinderen rondlopen, die er smoezelig uitzien. Dan te bedenken hoe onze kleinkinderen opgroeien in een luxe en gezonde omgeving! De bus brengt ons terug naar de Jardin Botanico. Asunción is een stad van contrasten. Rijk en arm leven hier vlak naast elkaar.

Vrijdagmorgen 17 juli doen wij wat klusjes, maar ook de was. Het weer is aangenaam en de temperatuur is ruim boven de 20 graden. ’s Middags nemen wij de bus om de “Mercado Municipal 4” te bezoeken. Het lijkt wel een Arabische soukh met al de stalletjes en kraampjes. Wij kopen fruit, eten een hapje en nemen later een toetje dat bestaat uit vers fruit met heerlijke slagroom. Daarna nemen wij de bus naar het centrum. Op “Plaza Uruguay” deelt Anneke speelgoed uit aan de kindertjes. Het zijn de poppetjes en ander klein speelgoed dat onze dochter Diana had meegegeven. Dit is natuurlijk geen ontwikkelingshulp voor deze mensen, maar wel een glimlach voor deze dag!

Zaterdag verlaten wij de camping en gaan met de camper een toer maken rond Asunción. De omgeving is heuvelachtig en groen. In Paraguary bezoeken wij het noordelijkste kerkje dat door de Spaanse Jezuïeten is gebouwd. Buiten het dorp overnachten wij boven op een heuvel (GPS: S25.34.43,2/W57.6.34,3).

Zondag 19 juli beginnen wij weer met het traditionele ontbijt met verse broodjes en een eitje. Daarna rijden wij door naar het stadje Piribebuy en rijden door naar het natuurpark ”Vapor Cue”. Hier zijn oude schepen opgesteld uit de 19e eeuw. Ook de oude (deels verroeste stoomketels) zijn zichtbaar. Al met al toch interessant. Wij vervolgen onze tocht naar San Bernardino. Dit moet een Duitse kolonie geweest zijn. Via een zandweg bereiken wij het dorp en parkeren de camper aan het meer. Wij maken een korte wandeling en horen bij een “kroegje” Duits spreken. Wij worden uitgenodigd aan tafel en bestellen “Kaffee mit Kuchen”. De eigenaresse van dit eethuisje is een Duitse en de andere echtparen wonen hier al jaren maar komen oorspronkelijk uit Duitsland. Eén echtpaar is hier maar een paar maanden en wil en nieuw bestaan opbouwen. Wij wisselen informatie uit en het is al donker als wij onze camper opzoeken. (GPS: S25.18.42,2/W57.18.1,3)

Maandag blijven wij in San Bernardino. Wij maken een wandeling door het dorp en ’s middags genieten wij aan de waterkant van het redelijke weer. Een paar maal worden wij aangesproken en de meeste mensen spreken Duits.

Dinsdag 21 juli bezoeken wij met de camper de grot vlakbij San Bernardino. Niet spectaculair maar de wandeling er naar toe is leuk. Daarna rijden wij naar Itaugua. Dit moet volgens de reisgids een kantklosdorpje zijn. Na onderzoek blijkt het geen kantklossen te zijn, al is het eindresultaat van de diverse kleedjes toch mooi.
Wij overnachten nu in Aregua aan het meer tegenover San Bernardino (GPS: S25.19.01/57.22.7,9).

Woensdag rijden wij weer terug naar Asunción. Ton krijgt onderweg een bekeuring voor het niet dragen van de veiligheidsriem. Op het politiebureau wordt na enig zeuren de boete verlaagd van 45 Euro naar ongeveer 15 Euro. Dit kan allemaal in Paraguay!
In de stad laten wij de achterremmen afstellen en Anneke gaat op zoek naar losse hoezen voor de kussens in de camper. De hoezen worden gemaakt en zijn morgen gereed. Wij rijden door naar de Jardin Botanica en parkeren de camper weer op het oude plekje.

Donderdag 23 juli gaan wij ’s middags met de bus naar het centrum van Asunción. Ton wil graag een nieuwere GPS hebben. Voor een aantrekkelijke prijs (goedkoper dan in de USA) wordt een nieuwe Garmin Etrex GPS aangeschaft. Even later halen wij de hoezen voor de zitkussens op. Voor nog geen 15 Euro zijn mooie badstofhoezen geleverd.

Vrijdagmorgen verlaten wij Asunción en rijden via Ruta 1 naar San Ignacio. In dit dorp is elke zondag een muzikaal optreden en dat willen wij bezoeken. Het weer verandert en de temperaturen zijn laag. Op een leuk pleintje in San Ignacio parkeren wij de camper (GPS: S26.53.29,2/W57.01.34,3). ’s Avonds hebben wij voor de eerste keer op deze reis de verwarming aan!

Zaterdagmorgen vinden wij een wasserij en brengen 2 grote tassen wasgoed. ’s Avonds gaan wij het wasgoed ophalen. Op de heenweg krijgen wij te horen dat het orkest van het conservatorium een optreden verzorgd. Omdat het tamelijk koud is, wordt het openlucht concert verplaatst naar een grote zaal. Wij halen snel het wasgoed op dat voor nog geen 7,50 Euro gewassen en gestreken is. Daarna bezoeken wij het concert. Ondanks de kou, iedereen zit met zijn jas aan, is het een geweldige uitvoering met het optreden van een groot koor en 2 baritons.

Zondagmorgen 26 juli gaan wij direct na het ontbijt naar “Plaza Central”. Hier is een optreden door diverse lokale artiesten op het podium op het plein. Er zijn veel mensen op de been en het geheel wordt door de televisie uitgezonden. Het is zonnig weer en het is aangenaam vertoeven op het plein. Later komt er nog een optocht van ruiters door het dorp. ’s Middags genieten wij van het zonnetje bij de camper, al koelt het ’s avonds snel af.

Maandag rijden wij in de richting van Encarnacion, de grensplaats met Argentinië. Onderweg bezoeken wij de missieposten in Jesus en Trinidad. Vooral Trinidad is prachtig. In de 16-17e eeuw leefden hier de Indianen in dorpjes die door de Jezuïeten waren opgezet. Daarom heet dit gebied ook “Missiones”. Zelf vinden wij Trinidad mooier dan de nederzetting in Argentinië.
Wij overnachten op het parkeerterrein waar ook een restaurant is. Hier bestellen wij ’s avonds een dagmenu dat niet te eten is Wij delen dat mee aan de eigenaresse die ook Duits spreekt. Zij kan er niets aan doen en wij besluiten om maar in de camper iets te eten!

Dinsdag 28 juli verlaten wij Paraguay via de lange brug over de Rio Parana. De grensformaliteiten verlopen zeer soepel en wij rijden door naar Posadas, dat aan de andere kant van de rivier ligt. Wij parkeren de camper bij de rivier en kunnen zo nog over de rivier Paraguay aanschouwen.

Paraguay is niet bepaald een toeristisch land. Toch zijn wij blij dat wij hier doorheen hebben kunnen rijden. De Mennonietenkolonies zijn niet spectaculair, maar als je realiseert wat deze pioniers hebben moeten ploeteren om te kunnen overleven, krijg je wel ontzag voor dit project. De omgeving van deze kolonies heeft mooie natuurgebieden en is rijk aan bijzondere vogels.
Ook Asunción is de moeite waard om te bezoeken en natuurlijk de omgeving ten zuiden van de hoofdstad.
Het leven is hier goedkoop. Brood kost bijna niets en je ziet mensen met zakken vol broodjes de winkel verlaten. Ook de diesel is aangenaam geprijsd en kost omgerekend 65 eurocent. Spaans en Guarani (Indiaanse taal) zijn hier de hoofdtalen, maar wij hebben nog nooit zoveel Duits gesproken als in Paraguay.