Van Cuiaba langs de Pantanal naar Paraguay

Voor foto’s van de reis naar Zuid Amerika;
http://www.mijnalbum.nl/ALBUM=ULSUYEDH

Voor de reisverhalen naar India en Nepal in 2007-2008; zie de inhoudsopgave in de linkerkolom.

Woensdag 1 juni 2009 maken wij ons gereed om richting Paraguay te rijden. Op de rondweg van Cuiaba laten wij de olie verversen en de assen doorsmeren bij een groot benzinestation. Na bijna 15.000 kilometer rijden sinds ons vertrek uit Nederland is dat nodig.
Wij vervolgen de reis over een weg met veel gaten en gescheurd asfalt. In het plaatsje Jacairo zien wij een bord staan naar een natuurgebied waar warmwater baden zijn. Zonder ons te bedenken, slaan wij af en even later liggen wij in een prachtig zwembad te genieten. De toegangsprijs is zeer acceptabel. Ton (en ook Anneke) mogen het gereduceerde 60+ tarief betalen. Zo heeft de leeftijd toch nog voordelen! Wij nemen aan de waterkant een heerlijke maaltijd en genieten van het zwemmen en relaxen.
Tegen de avond rijden wij verder naar een mooie waterval en mogen van de beheerder hier ook overnachten. (GPS: S15.58.44,4/W56.0.35,4)

De volgende morgen vertrekken wij weer op tijd. De weg naar Rondonopolis is slecht. Ook het landschap is eentonig, met veel dorre vlaktes. De zon is aanwezig en wordt soms (gelukkig) afgedekt door wat wolken, want het is vandaag meer dan 30 graden. Later in de middag wordt het landschap heuvelachtiger en wij zien weer bomen. In Rio Verde stoppen wij en overnachten bij een pousada aan de weg die naar het zuidelijk deel van de Pantanal loopt. (GPS:S 18.56.15,2/W54.54.15,1)

Vrijdag 3 juli bellen wij Leonie op om haar te feliciteren met haar verjaardag. Met onze kleindochter Jet gaat alles naar wens volgens de jarige! Wij rijden via Campo Grando over een redelijke weg. In Anastasia verwijst de Tourist Office ons naar een overnachtingsplekje dat wij niet kunnen vinden. Gelukkig mogen wij bij een grote fazenda (boerderij) overnachten en zien daar toekans en blauw/gele ara’s overvliegen.(GPS: S20.28.18,8/W55.58.2)

Zaterdag rijden wij verder naar het plaatsje Miranda. Anneke gaat naar de kapper en daarna internetten wij nog even snel. Wij besluiten de Transpantanal route te nemen. Als wij een broodje op een parkeerplaats eten, stopt een blauwe Mercedes naast ons. Het zijn Hans en Marry en die zagen een Nederlandse camper staan, dus even stoppen en bijpraten. Zij zijn sinds afgelopen december in Zuid Amerika en komen net terug uit Bolivia. Het even bijpraten duurt langer en beiden moeten snel afscheid nemen om voor het donker op de plaats van bestemming te komen. Zij rijden naar Miranda en wij naar de Transpantanal. Volgens Hans zijn de houten bruggen in goede conditie en de veerpont over de Rio Paraguay kan wel 2 tot 3 campers tegelijk meenemen.
Wij slaan af naar de Transpantanal en parkeren de camper op een open plekje achter brug nummer 5.(GPS: S19.36.21,5/W57.2.10,6)

Zondag 5 juli zijn wij weer vroeg op pad en rijden over de vele houten bruggetjes door de Pantanal. Onderweg zien wij weer de krokodillen en capibara’s. Alleen de vogels laten het in het begingedeelte afweten. Wij steken de Rio Miranda over over een hele lange en smalle houten brug. Even later moeten wij op de pont over de Rio Paraguay (een zeer brede rivier) wachten die ons keurig naar de overkant brengt. Dan zien wij weer de vele en mooie vogels, zoals grote groepen jaburu’s (ooievaars). Het laatste deel van de route is een wasbord weg, en tegen drie uur stoppen wij bij een paadje naar een vliegveld waar wij midden in de natuur overnachten. (GPS: S20.15.13,1/W56.24.10)

Maandag 6 juli worden wij wakker met een koude neus, want het is vannacht behoorlijk afgekoeld. Gelukkig schijnt de zon volop en gauw is het lekker warm in de camper. Wij rijden verder naar de stad Corumba. Dit is de grensplaats met Bolivia en ligt aan de Rio Paraguay. De stad is niet veel bijzonders, maar het uitzicht over de zeer brede rivier met zijn vele vertakkingen maakt het goed. Ook bezoeken wij een groot Christusbeeld op de heuvel (kopie van Rio de Janeiro?) en zien uit over Corumba en weer de rivier.
Wij rijden terug naar Miranda maar gaan nu over de hoofdweg. In Miranda buigen wij af in de richting van het plaatsje Bonito. Wij overnachten weer op een kleine fazenda en parkeren de camper tussen de varkens en de kippen. Geef niet, want wij mogen lekker van de warme douche gebruik maken! (GPS: S20.15.13,1/W56.24.10)

Dinsdagmorgen rijden wij richting Bonito. Dit moet een plaatsje zijn met mooie en heldere rivieren. Het eerste deel gaat over asfalt maar al gauw rijden wij over een zandpiste. Plotseling zien wij in de verte een dier oversteken. Wij naderen langzaam en kunnen de (kleine) miereneter goed bekijken en fotograferen. In Bonito zetten wij het reisverhaal op onze website en laden de laatste foto’s van ons jongste kleinkind op de USB stick. Wij rijden naar de gemeentecamping maar die ligt niet aan de rivier. Acht kilometer verder moet een mooie camping zijn, “Do Gordo”, en via een zandweg komen wij daar aan. Natuurlijk zijn wij de enige camperaars en hebben een mooi plekje vlakbij de rivier. Die is echt heel helder en je kunt tot op de bodem (4 meter) de vissen zien zwemmen. Ook zitten hier veel vogels, o.a. de zwarte toekan en komen de capibari’s weer eens voorbij.(GPS: S21.9.31,3/W56.25.24,5)

De volgende dag genieten wij van de natuur op en rond de camping. Anneke ziet en fotografeert een aapje bij de voerbak van de vogels en even later zien we een knaagdier vlakbij ons. Wat voor dier het is weten wij niet, dus bekijk de foto maar goed! Tegen de avond begint het weer te betrekken en ’s avonds hebben wij een flinke onweersbui terwijl het de hele nacht verder regent.

Donderdag 9 juli proberen wij de camping via het modderige zandweggetje te verlaten. Gelukkig trekt de vierwiel aandrijving ons door de modder en de plassen en staan wij na 10 kilometer rijden weer op de asfaltweg. Het is nog steeds zwaar bewolkt en wij hebben het koud bij 21 graden! Wij rijden door naar het grensplaatsje Ponta Pora en parkeren onze camper bij een militaire kazerne (GPS: S22.32.24/W55.43.19).
Morgen gaan wij de grens van Paraguay over. Dit is niet moeilijk, want vandaag zijn wij al over de grens geweest. Die bestaat uit een hoofdweg die langs de grens loopt zonder enige afscheiding. Je ziet dan ook Braziliaanse mensen in Paraguay inkopen doen omdat het daar goedkoper is en zonder controles weer naar Ponta Pora gaan.

Dit is ons laatste verslag over Brazilië. Wij zijn hier zo’n 3 ½ maand geweest en hebben maar een deel van dit grote land bereisd. De mensen zijn hier heel vriendelijk en behulpzaam. Van agressie of zoiets hebben wij niets gezien en gelukkig ook niets ondervonden. Rio de Janeiro en Salvador hebben een geweldige indruk op ons gemaakt, maar voor ons is de Pantanal en de omgeving van Cuiba het hoogtepunt geweest.
In het begin vonden wij de Braziliaanse middagmaaltijd wel lekker maar na 3 maanden kwam de rijst met bruine bonen wel onze keel uit. Toch is het fijn dat je zo gemakkelijk en goedkoop tussen de middag kan eten.
Vele reizigers vinden Brazilië een (relatief) duur land. Voor wat betreft het eten vinden wij dit meevallen. Wel is de diesel duurder dan Argentinië met een prijs die ligt tussen de 70 en 80 eurocent/liter (2,00 – 2,30 Reais/liter).