Door Uruguay naar Buenos Aires

Voor foto’s van de reis naar Zuid Amerika;
http://www.mijnalbum.nl/ALBUM=ULSUYEDH
Voor de reisverhalen naar India en Nepal in 2007-2008; zie de inhoudsopgave in de linkerkolom.

Woensdag 29 juli ontwaken wij met een zonnetje aan de “costanera” (=boulevard) van Posado. Wij zoeken het reisbureau op om onze terugreis naar Nederland te regelen. Hier hebben zij alles al voorbereid, na ons bezoek dat wij gisteren af hebben gelegd. De dame spreekt redelijk Engels maar later blijkt dat zij ook vloeiend Duits spreekt. Het ijs is gebroken en alle formaliteiten worden keurig verzorgd. Ook krijgen wij haar E-mail adres zodat wij bij problemen altijd op dit reisbureau kunnen terugvallen.
Wij verlaten Posada na eerst getankt te hebben. Ondanks dat de dieselprijs gestegen is, blijft de literprijs voor ons aantrekkelijk, omdat wij meer peso’s voor onze Euro krijgen (diesel = ongeveer 0,52 eurocent/liter)!
Wij rijden naar de Rio Uruguay en overnachten in het dorpje Azara op afstand van de rivier (GPS: S28.04.05/W055.40.12,5).

Als wij de volgende dag willen vertrekken, moeten wij eerst het ijslaagje van de voorruit krabben. Het heeft vannacht licht gevroren! Met de verwarming in de cabine aan, rijden wij over een slecht stuk weg. Gelukkig wordt de weg na een tiental kilometers beter, maar het landschap is saai. Het is buiten kil en er staat een flinke wind. Wij overnachten achter het busstation van het stadje Moretta.

Vrijdagmorgen is het weer kil in de camper. Het heeft vannacht weer licht gevroren. Wij rijden richting de grens van Argentinië en Uruguay. Vlak voor de grens toppen wij alle tanks op, want de dieselprijs in Uruguay moet bijna gelijk zijn met Nederland. De grenscontrole wordt aan de Argentijnse zijde van de stuwdam in de Rio Uruguay uitgevoerd. Alles gaat soepel en snel en binnen 20 minuten hebben wij de juiste stempels en het formulier voor de camper. Wel wordt de camper onderzocht op groente- en zuivelproducten. Die mogen niet ingevoerd worden i.v.m. mond- en klauwzeer. Gelukkig heeft de beambte niet in de kleine koelbox in de cabine gekeken, waar wij de boter en kaas hadden “verstopt”.
Wij rijden de dam over, krijgen veel toeristische informatie bij de Tourist Office en rijden door naar Salto. Hier pinnen wij onze eerste Uruguyaanse peso’s die verwarrend met U$ worden aangeduid terwijl men hier de dure artikelen met de Amerikaanse U$U aanprijst!
Wij rijden via Ruta 31 richting Tacuarembo en overnachten in een dorpje achter het dorpshuis (GPS: S31.16.56,3/W057.11.55,5).

Zaterdag 1 augustus vervolgen onze route via Ruta 31. Wij bezoeken Tacuarembo, dat leuk is, maar niets veel meer. Wij vervolgen de reis via Ruta 26 naar Melo. Onderweg zien wij veel koeien, schapen, nandu’s en vooral veel gaucho’s. Gaucho’s zijn de cowboys in Uruguay. Met een paar man, op paard, houden zij hele kuddes met koeien onder controle.
In Melo parkeren wij de camper in het park met de naam Gral Rivera. Wij bezoeken het piepkleine dierentuintje aan de overkant. De toegangsprijs is ook piepklein, maar 15 eurocent per persoon. Het weer is kil met veel wind!

Het regent pijpenstelen als wij zondagmorgen opstaan. Wij besluiten om een rustige dag te houden en houden ons bezig met lezen en koffiedrinken.

Maandag 3 augustus begint goed. Het zonnetje schijnt. Omdat wij een kleine lekkage aan het dakluik hebben, rijden wij naar het dorp om wat zelftappers te kopen. Daarna parkeren wij de camper in het park op een zonnig plekje en voeren een kleine reparatie uit. Het weer is lekker! De dag schiet voorbij terwijl wij diverse klusjes uitvoeren.

Dinsdag verlaten wij Melo. Ook dit stadje is leuk maar niet interessant geweest. Via Ruta 8 rijden wij naar Treinta y Tres. Wij eten in ’s middags in een restaurant een matige maaltijd ( je bestelt wat en krijgt iets anders dan je verwacht had!). Wij vervolgen onze reis richting de Atlantische Oceaan. In een dorp moeten wij diverse malen vragen waar Ruta 14 nu precies begint. Het wordt ons afgeraden en wij zouden ruim 100 kilometer moeten omrijden over een geasfalteerde weg. Toch besluiten wij om Ruta 14 te nemen. Ondanks dat het een zandweg is, rijden wij met een vaart van 50-60 kilometer/uur over deze redelijk vlakke weg. Onderweg zien wij weer de nandu’s, maar ook zwanen met zwarte halzen en de Chaja, een heel raar uitziende watervogel. Wij bereiken Santa Teresa, een natuurpark, waar wij voor een klein bedrag vlak aan zee kunnen overnachten (GPS: S33.58.32,1/W053.31.47,5).
Het is vandaag weer een redelijke dag geweest met flink wat zon. Alleen de wind is weer kil!

Woensdag 5 augustus, houden wij een rustdag. Wij doen inkopen nabij de ingang van het park en maken ’s middags een flinke wandeling naar fort Fortaleze, dat eerst door het leger van Uruguay werd gebouwd en later door de Spanjaarden is voltooid. Tijdens onze wandeling zien wij veel mooie vogels en natuurlijk de kleine groene papagaaien. Via de duinen en het strand komen wij weer terug bij de camper. Het begint te regenen en in de avond hebben wij een onweersbui.

Donderdag rijden wij weer verder langs de kust. Eerst bezoeken wij nog Laguna Negro dat tegenover het natuurpark Santa Teresa ligt. Wij zien hier weinig vogels en rijden verder naar Punta Diablo. Hier parkeren wij de camper vlak aan het strand (GPS: S34.02.33,1/W053.32.22). ’s Middags maken wij een lange wandeling aan het strand en zien vlak bij de rotsen een viertal dolfijnen zwemmen en spelen. Een mooi gezicht! Het weer is weer zonnig en wij zitten na de wandeling nog lekker buiten (met onze jassen aan) en genieten van de zon en het uitzicht.

Vrijdag 7 augustus staan wij wat later op omdat het nog koud is. Wij verlaten tegen 10 uur het leuke plekje in Punta Diablo en rijden naar Aguas Dolces. Dit dorp is tot aan het strand volgebouwd en wij besluiten door te rijden. Vlakbij Cabo Polonia parkeren wij onze camper. Wij willen graag Cabo Polonia bezoeken, maar dat kan en mag alleen maar met lokaal vervoer. In een gammele 4*4- aangedreven auto worden wij met nog een paar andere personen door de duinen naar het dorp gereden. Bij de vuurtoren moeten wij zeehonden en eventueel zeeleeuwen kunnen zien. Als wij bij de vuurtoren aankomen, zien wij diverse zeehonden op de rotsen en in het water. Door zijn gehuil ontdekken wij zelfs een jonge zeehond onder de rots vlakbij ons. Wij lopen verder en denken dat wij een paar zeeleeuwen zien. Als wij voorbij de vuurtoren zijn, staan wij plotseling oog in oog met wel honderd zeeleeuwen. Wij zitten op een rots en aanschouwen de snurkende, brullende en nurkse zeeleeuwen. Even verderop is nog een kolonie en omdat de wind hier anders staat ruiken wij de ruftende en naar vis stinkende dieren. Anderhalf uur later nemen wij de “bus” weer terug en rijden met onze camper door naar La Pedera. Hier parkeren wij de camper op het parkeerterrein van de vuurtoren vlak aan zee (GPS: S34.35.24.5/W054.07.16,9).

Zaterdagmorgen rijden wij naar het stadje La Rocha. Hier doen wij inkopen en laten onze brillen repareren (schroefje weg, glas valt eruit!) . Daarna rijden wij naar de Laguna Rocha en maken een wandeling. Hier zien wij weer flamingo’s en ook een groep zwanen met de zwarte hals. Wij rijden terug naar ons plekje bij de vuurtoren. Onderweg tanken wij en constateren dat de dieselprijs in Uruguay hoog is (0,90 cent/liter). ’s Avonds eten wij een pizza in een lokaal restaurant. Gelukkig maken zij de pizza’s in een met hout gestookte oven en die houdt de temperatuur in het restaurant op redelijk niveau.

Zondag 9 augustus maken wij een lekkere wandeling langs het strand en de haven van La Paloma. In de havenkom ontdekken wij een (verdwaalde?) pinguïn.

Maandag verlaten wij onder een strakblauwe hemel het dorp La Paloma. Wij nemen de kustweg die via een zandpad ons langs het strand brengt. Plotseling ziet Anneke iets in het water. Het zijn 2 walvissen. Later ontdekken wij nog 2 walvissen. Wij rennen het strand op (als 2 blije kinderen) en bekijken met de verrekijker het hele schouwspel. Wij horen ze brullen en zien duidelijk deze grote zoogdieren met hun waterfonteinen. Ze zijn maar 50 – 70 meter van het strand af. Wij drinken koffie en genieten van het spektakel. Daarna rijden wij door en gaan met een dekschuit, aangedreven door een sloepje aan zijn zijkant, naar de overkant. Even later arriveren wij in Jose Ignacio. Na inkopen te hebben gedaan, parkeren wij de camper bij de vuurtoren en hebben weer een mooi uitzicht over zee (GPS: S34.50.45,4/W054.37.59,6). ’s Middags maken wij een wandeling langs het strand en door het dorp. Bij de camper drinken wij buiten een kop thee. Het weer is aangenaam en wij hebben het zelfs warm.

Dinsdag 11 augustus rijden wij verder naar Punta del Este. Dit is de chique badplaats waar in de zomer (januari/februari) veel Argentijnen hun vakantie doorbrengen. Wij stoppen bij het kunstwerk “Mano el Arena”van een Chileense kunstenaar. In Chili komen wij hopelijk het andere kunstwerk van hem tegen te komen dat midden in de woestijn te zien is.
Wij maken een koffiestop bij de haven en lopen langs de kleine vissersschepen die juist hun vangst binnenbrengen. Een paar brutale zeehonden en een zeeleeuw zwemmen langs de scheepjes om overboord gevallen vis te eten. Het lijkt bijna op een act in het Dolfinarium.
Wij rijden verder en parkeren de camper op Punta Ballena (GPS: S34.54.56.6/W055.02.49).
Daarna bezoeken wij het wonderlijke huis van de kunstenaar Carlos Paez Vilaro en bekijken het huis van binnen met zijn vele schilderijen. Deze kunstenaar is zeer bekend in Uruguay en is ook bevriend met Picasso.

Het is prachtig (voorjaar)weer als wij opstaan. Vandaag, woensdag, rijden wij deels langs de kust naar Atlantida. Daar bezoeken wij een bijzonder huisje aan het strand. Het is gebouwd in de vorm van een adelaarskop. In het stadje vinden wij een wasserette en Anneke gaat naar de kapper. ’s Avonds eten wij zuurkool uit blik die wij nog in Paraguay hebben gekocht!
Wij overnachten op een van de parkeerplaatsen aan het strand (GPS: S34.46.23,5/W055.46.47,7).

Donderdag 13 juli rijden wij richting Montevideo, nadat wij eerst de was hebben opgehaald en de E-mails hebben bekeken. In Montevideo vinden wij een mooi overnachtingsplekje op Punto Carretas, weer bij een vuurtoren (GPS: S34.56.12,5/W056.09.37,1). Het centrum van Montevideo ligt op zo'n 6 kilometer hier vandaan. Morgen gaan wij de stad bezoeken.

Vrijdag rijden wij met onze camper naar het centrum. Vlak bij de haven vinden wij een bewaakte parkeerplaats en stallen daar de camper. Wij lopen door de binnenstad, die op diverse plekken is afgezet omdat de Mexicaanse president op bezoek is. Maar in de middag zijn de belangrijkste monumenten open en wij bezoeken het mausoleum van Artigas, de bevrijder van Uruguay op de Spanjaarden. De binnenstad van Montevideo is mooi maar mist toch net de charme die andere steden hebben. Toch zijn wij pas om 1800 uur weer op ons oude plekje. Wel parkeren wij de camper achter de vuurtoren omdat de wind begint aan te wakkeren.

Zaterdag 15 augustus rijden wij weer met de camper naar het centrum van Montevideo. Wij bezoeken het oude theater “Solis” en krijgen een goede rondleiding in het Engels. De grote zaal is prachtig en schijnt een kopie van de Scala de Milaan te zijn. Wij eten in Mercado del Puerto een heerlijke biefstuk die boven het houtvuur wordt bereid. Het is hier erg gezellig en veel families eten hier.
’s Middags maken wij een rondrit in een historische (dus oude en gammele) bus door het centrum. Tegen 1600 uur zijn wij weer bij de vuurtoren op Punta Carettes. De wind is wat minder geworden, maar het is wel drukkend warm.

Als wij zondag opstaan, is het weer veranderd. Het stormt weer, maar nu met harde regenbuien. Wij besluiten om naar het Museo de Naval te rijden. Deze blijkt gesloten te zijn. Jammer, want men heeft hier nog gegevens maar ook onderdelen van het Duitse oorlogschip “Graf Spee” dat door de eigen bemanning hier voor de kust tot zinken is gebracht. Wij rijden door naar een Shopping Mall en constateren dat in Uruguay ook de duurdere winkels aanwezig zijn. Wij rijden verder, want het regent en waait nog steeds. Wij verlaten de kustweg en hopen landinwaarts wat minder wind te hebben. In het plaatsje San Jose de Mayo overnachten wij (GPS: S34.20.32,7/W056.42.6,7).

Wij hebben niet zo rustig geslapen door het voorbijgaande verkeer. Gelukkig is het weer verbeterd en de zon schijnt. Vandaag gaan wij naar Colonia de Sacramento, een koloniaal stadje met een historisch centrum. Na 2 uur rijden parkeren wij de camper vlak aan zee in het historische gedeelte. Het is gezellig druk in het stadje. Wij lopen door de straatjes met hobbelige keien, bezoeken de vuurtoren met een goed zicht over het stadje en genieten van de mooie oude koloniale gebouwen. De zonsondergang is prachtig en ’s avonds zien wij de lichten van Buenos Aires dat aan de overkant ligt.

Dinsdag 18 augustus rijden wij via Dolores en Mercedes naar Fray Bentos. Normaal zouden wij hier de grensoversteek naar Argentinië maken. Maar omdat er een conflict is over de bouw van een (milieu verontreinigende) Finse papierfabriek is de weg aan Argentijnse zijde al meer dan 2 jaar geblokkeerd. Toch willen wij dit stadje bezoeken want hier stond ’s werelds grootste vleesfabriek die vooral bekend is geworden door de corned beef in blik. Wij mogen de camper op het historische fabrieksterrein parkeren (GPS: S33.07.0,4/W058.19.58.1).

Het heeft de hele nacht geregend en als wij naar het museum van de fabriek lopen, regent het nog steeds. Een grote hal is ingericht als museum. Aan het einde van de 19e eeuw heeft de Duitser Liebig hier een fabriek voor vleesextracten (zeg maar het maggi blokje) opgezet. Hij heeft een methode ontwikkeld om dit in grote hoeveelheden te kunnen maken. Later is de fabriek overgenomen door de Engelsen die op het hoogtepunt 2000 koeien per dag slachten. Alles van de koe werd gebruikt, alleen the “moo” was afval. Wij bekijken de leuk opgezette tentoonstelling en krijgen nog uitleg in het Engels van een dame die ons begeleid. Het administratieve gedeelte is origineel en heeft tot 1973 gefunctioneerd. Al met al zeer de moeite waard om hiervoor om te rijden.
In Fray Bentos laten wij onze gasfles optoppen en rijden daarna door naar Paysandu, de tweede grensplaats naar Argentinië. Het is de hele dag somber weer geweest met veel regen. Wij overnachten aan de oever van de Rio Uruguay met zicht op de brug naar Argentinië (GPS: S32.17.29,6/W058.05.26,1).

Donderdag 20 augustus verlaten wij Uruguay en rijden Argentinië binnen. De grensformaliteiten zijn snel afgehandeld en wij worden niet gecontroleerd op verboden invoer van groente- en melkproducten. In Colon vinden wij een thermaal bad met zwembaden van 38 graden. Er zijn binnen- en buitenbaden. De middag verblijven wij in deze lekkere baden en hebben een paar leuke gesprekken met de andere badgasten. Wij overnachten op de (modderige) parkeerplaats van het thermaalbad (GPS: S32.12.32,3/W058.08.49,3).

Vrijdag rijden wij richting Buenos Aires. Wij bezoeken onderweg het Palacio San Jose dat nu een museum is, maar oorspronkelijk toebehoorde aan de eerste president van de staat Argentinië. Vlak voor de brug naar Zarate worden wij door de politie aangehouden. Wij hebben geen reflecterende strippen op onze auto en moeten een bekeuring betalen. Anneke gooit haar charme in de strijd en na een half uur praten, verlaten wij de politiepost zonder een boete. Wel moeten wij een foto van de aangeschafte en opgeplakte stickers naar hun opsturen. Het is al laat en wij overnachten op een zijweg op een terrein van de Marine (GPS: S33.53.3,1/W058.54.2,3).

Zaterdagmorgen rijden wij over de grote hangbrug die over de Rio Parana is gebouwd. Via Zarate, een havenplaats, rijden wij door naar San Antonio de Areco. Dit is een typisch gaucho (cowboy) stadje. Wij parkeren de camper achter het Tourist Informacion gebouwtje en besluiten het gaucho museum te bezoeken. Als wij daar aankomen, blijkt er een folkloristische dag te zijn. Wij mengen ons in de menigte en zien optredens van zang- en dansgroepen, maar ook demonstraties van gaucho’s. Wij blijven de hele middag en genieten van de optredens. Anneke maakt foto’s van de gaucho mannen in hun speciale dracht.

Zondag 23 augustus hebben wij veel bekijks met onze camper. Aan de overzijde is een bekend restaurant en op zondag gaan de Argentijnen hier grote, boven het vuur gegrilde, stukken vlees eten. Een fotograaf vraagt of hij van ons met de camper een foto mag maken. Wij raken in gesprek en hij vertelt dat hij een boek leest van een stel Argentijnen, die in een oude T-Ford een reis naar Alaska hebben gemaakt. Een uur later is hij weer terug en geeft afdrukken van de foto’s die hij heeft gemaakt. Hij heeft ook het boek bij zich en even later drukt hij Ton het boek in zijn handen. Wij zijn erg ontroerd. Muchos Gracias, Gustavo!
Wij zullen het boek “Atrapa tu Sueno = Pak je Droom” met plezier proberen te lezen.
Diverse mensen klampen ons aan en willen ons verhaal horen. Een jongedame zegt dat dit ook haar droom is.
’s Middags bezoeken wij nog een wedstrijd op paard voor gaucho’s, dat in onze ogen op ringrijden lijkt. Wel moet er bij gezegd worden dat de snelheid op het paard hoog is en de ring zeer klein! Daarna brengen wij eindelijk een bezoek aan het Gaucho museum, dat een goed beeld geeft van het gaucho leven. In de namiddag zitten we heerlijk bij de camper en genieten van de zon. Weer moeten wij veel vragen van belangstellenden beantwoorden en Gustavo komt nogmaals, nu met zijn echtgenote, langs. Hij is verrukt als hij ziet dat Ton het boek aan het lezen is. Vandaag hebben wij het gevoel dat veel mensen een droom hebben, maar dat wij onze DROOM in vervulling brengen!

Maandag rijden wij naar de bedevaartplaats Lugan. Hier staat een grote basiliek met daarin het beroemde beeld van de heilige Maria. De kerk ziet er van binnen maar ook van buiten prachtig uit. Wij parkeren de camper in een park bij de rivier, maar de politie waarschuwt ons om hier niet te staan. Wij verplaatsen de camper naar het parkeerterrein bij het busstation (geen GPS).

Dinsdag 25 augustus rijden wij via de snelweg naar Buenos Aires. De GPS wijst ons keurig de weg naar de camping. Wel moeten wij door een zeer armoedige wijk rijden met open riolen en veel vuil op straat. Het doet ons aan India denken. De camping ligt midden in deze wijk, maar wordt dag en nacht bewaakt en ziet er redelijk uit. De bedrijfsleider is Rudy en is van Duitse afkomst. Alleen spreekt hij slechts Spaans. Wij willen hier de camper laten staan als wij naar Nederland vliegen. Voor een redelijk bedrag kan het en de camper wordt tijdens onze afwezigheid in een loods gestald. Bovendien is er 24 uur per dag bewaking. Dit stelt ons gerust. De camping heet; Autocamping/Balneario Villa Albertina, Homero 2995, Villa Albertina, 1832 Lomas de Zamora, Buenos Aires (GPS: S34.27.10,8/058.27.32,8).

Woensdag inspecteert Ton de motor en het aandrijfgedeelte en Anneke gaat de kleding in de kisten sorteren. Wij maken het gedeelte onder het bed leeg, maken alles zand- en stofvrij en tegen de avond staat alles weer op zijn plek. Het is lekker warm en wij lopen weer in onze korte broek.

Donderdag laten wij de auto grondig wassen bij een oud tankstation hier vlakbij. De kleur van de camper verandert van licht rood naar geel en aan de onderzijde komen lagen modder af. Het zoeken naar een wasserette voor onze kleding lukt niet, maar daar vinden wij wel een oplossing voor,

De komende dagen gebruiken wij om de camper van binnen schoon te maken en nog wat klusjes uit te voeren en vooral genieten van het prachtige voorjaarsachtige weer.

Woensdag 2 september vliegen wij naar Nederland om onze ouders, kinderen en kleinkinderen te bezoeken en vast te houden. Vooral de ontmoeting met de kleine Jet, die wij nog niet hebben gezien, zal wel emotioneel zijn. Op 6 oktober vliegen wij weer terug naar Buenos Aires. Hier vervolgen wij onze reis naar het zuiden van Argentinië en Chili om langzamerhand naar Bolivia, Peru en Ecuador te reizen. Voorlopig even geen reisverhaal, maar deze is lang genoeg! Wij melden ons weer als wij terug zijn in Zuid Amerika.

Wij hebben in de afgelopen 7 maanden de landen Argentinië, Brazilië, Paraguay, Uruguay bezocht en hebben in totaal (inclusief de rit van Breezand naar Antwerpen) 21960 kilometer afgelegd. Voor de statistieken volgen hier nog wat gegevens;
Argentinië, 25 dagen/4134km.
Brazilië, 108 dagen/12020 km.
Paraguay, 18 dagen, 2047 km.
Uruguay, 20 dagen/1855 km.
Argentinië, 16 dagen, 1316 km.