Van Buenos Aires naar het zuiden

Voor foto’s van de reis naar Zuid Amerika;
http://www.mijnalbum.nl/ALBUM=ULSUYEDH
Voor de reisverhalen naar India en Nepal in 2007-2008; zie de inhoudsopgave in de linkerkolom.
GPS-coördinaten in gg.mm.ss.

Dinsdag 6 oktober 2009 maken wij ons gereed om naar Buenos Aires/Argentinië te vliegen. De afgelopen 5 weken hebben wij de ouders, kinderen en kleinkinderen weer gezien, en de trouwpartij van onze zoon en schoondochter mee mogen maken. Een fijne periode en toch verlangen wij ook om onze reis door Zuid Amerika te vervolgen.

De vlucht naar Buenos Aires verloopt spoedig en woensdagmorgen 7 oktober staan wij weer op Argentijnse bodem. De taxi brengt ons naar de camping waar onze camper in een loods is gestald. Wij rijden de camper naar onze vaste plek en maken onze tassen leeg, ruimen de camper in en doen even later boodschappen in de voor ons bekende omgeving.

Donderdag 8 oktober verlaten wij de camping na afscheid te hebben genomen van Rudy, de bedrijfsleider van de camping. Via de sloppenwijken komen wij op de Ruta 3 die naar het zuiden gaat. De weg is eentonig. Onderweg eten wij in een kleine parrilla (grillrestaurant) en overnachten in het plaatsje Azul aan de rivier. (GPS: S36.47.56,8/W059.53.17,7)

De volgende dag vervolgen wij onze route naar het zuiden via Ruta 3. Het weer is aangenaam maar er staat een flinke wind die het zand van de droge pampa doet opstuiven. In Bahia Blanca vinden wij geen plekje aan het strand t.g.v. de vele industrie aan het water. Na wat zoeken parkeren wij de camper op een rustige overnachtingsplek achter een benzinestation. (GPS: S38.42.4,4/W062.20.06)

Als wij zaterdagmorgen 10 oktober wakker worden, regent het licht. Op de Ruta 3 komen wij onze eerste groente- en zuivelcontrole tegen. Niets van de verse producten mogen in Patagonie ingevoerd worden, omdat men bang is voor besmettingen. Men controleert de koelkast. Gelukkig kijkt men niet in de koelbox in de cabine waar wij onze kaas en worst in hebben gedaan!
Via Carmen de Patagonia rijden wij door naar de kust en bezoeken een zeeleeuwen kolonie in Punta Bermeja. Honderden zeeleeuwen liggen op het strand en de rotsen en de rest zwemt er omheen. Wij parkeren de camper even verderop op een klif met zicht op zee. ’s Avonds tegen 23.00 uur blijkt dit niet een goed idee geweest te zijn. De wind wakkert aan tot storm en de camper, die vlak langs de rand van het klif staat, gaat goed tekeer. Wij kijken elkaar aan en besluiten om hier weg te gaan. Met alle lichten aan rijden wij over het zandpad tot wij een plekje bij een boerderij vinden. Hier kunnen wij rustig en veilig overnachten. (geen GPS)

Zondagmorgen 11 oktober rijden wij over de onverharde weg langs de kust. Voorbij Bahia Creek is de weg volgestoven met zand en wij komen vast te zitten. In zijn vierwiel aandrijving komen wij achteruit rijdend weer op het vaste gedeelte. Een poging om via het strand te rijden lukt ook niet omdat wij te weinig ervaring hebben met dit soort terrein. Er rest ons niets anders om 100 kilometer om te rijden!
Wij rijden door naar Las Grutas, een kleine badplaats, dat langzaam aan het ontwaken is van zijn winterslaap. Op de boulevard overnachten wij zonder problemen.
(GPS: S40.49.01/W065.05.47)

Anneke is maandag al vroeg op om de papagaaien te fotograferen, die nestelen in de holen van de kliffen aan het strand. Wij vervolgen onze reis via Ruta 3 en komen weer 2 groente- en zuivelcontroles tegen. Onderweg tanken wij diesel die in Patagonie goedkoper is (2,5 Peso = 45 eurocent p/l). In Puerto Madryn doen wij uitgebreid inkopen omdat wij een aantal dagen aan het strand willen staan om walvissen te bekijken. Wij parkeren de camper op het strand van Playa Dorradilla, op de route naar het schiereiland Valdez. Wij hebben amper de camper geparkeerd of wij zien de walvissen op zo’n 50 meter van het strand voorbijkomen.
De volgende dag maken wij een wandeling langs het strand en zien weer walvissen. (GPS: S42.39.52,6/W064.59.26,2)

Als wij woensdag 14 oktober opstaan, is het guur weer. Wij besluiten om een stukje verder te rijden. Na enige kilometers zien wij diverse campers staan, waaronder die van Lise en Herve met wie wij de overtocht naar Zuid Amerika hebben gedaan. Lise vertelt ons dat een Belgisch echtpaar verderop staan. Dat moeten Elly en Jos zijn. Inderdaad staan ze er en het welkom is hartelijk. Tegen de avond is het hier echt genieten. De walvissen met hun jong zwemmen met hoogwater op zo’n 25 meter vanaf het strand aan ons voorbij en geven een spectaculaire show met buitelingen. ’s Avonds vieren wij Ton zijn verjaardag met Elly en Jos.

Als wij de volgende morgen naar buiten kijken zien wij direct de walvissen. Je hoeft niet eens je bed uit (hebben wij maar wel gedaan!). Wij blijven hier enige dagen staan, maken wandelingen en genieten van het moois in en op de zee. Wij zien natuurlijk de walvissen maar ook een groep dolfijnen die hier in de baai zwemmen. Het weer is aangenaam met temperaturen van rond de 20 graden.

Zondag 17 oktober rijden wij terug naar Puerto Madryn om inkopen te doen. Daarna rijden wij door naar de gemeente camping. Hier doet Anneke de was en Ton topt de drinkwatertanks op. Omdat het prachtig weer is droogt de was zeer snel en wij besluiten om de camping te verlaten en op weg te gaan naar Punta Ninfas. Dit ligt aan de overkant van de baai, tegenover de plek waar wij eerst hebben gestaan. De route gaat over onverharde wegen met af en toe een wasbord oppervlakte. Als wij de snelheid van rond de 60 km/uur aanhouden, hebben wij de minste trillingen in de wagen. Tegen half zes komen wij in Punta Ninfas aan. Er staan nog wat campers waaronder die van Elly en Jos, die een dag ervoor al hier naar toe waren gereden. Het is een mooie plek met onderaan het strand de zee olifanten met hun jongen.
(GPS: S42.58.44,5/W064.18.35,1)

De volgende dag dalen wij het klif af (65 meter hoog!) en staan oog in oog met de kolossale zee olifanten. Tegen de avond worden wij gewaarschuwd dat er orka’s zijn gesignaleerd. Iedereen loopt langs de rand van het klif en wij ontdekken vier orka’s die langs het strand zwemmen op zoek naar een lekker zee olifantje. Zij voeren een aanval uit op een volwassen zee olifant die met zijn staart in het water ligt. De zee olifant schrikt en draait zich om en brult. De orka’s vinden hem te groot en zwemmen terug. Iedereen maakt foto’s of filmt. Jos is in zijn nopjes want hiervoor was hij weer een keer teruggekomen om dit mee te maken!

De volgende dag komen nog meer campers hier naar toe. In totaal zijn wij met acht campers, waaronder een grote MAN van een Zwitsers echtpaar. Het weer is aangenaam en de volgende dagen maken wij wandelingen en zien pampa hazen. Bij hoog water gaan we weer uit staan kijken naar de orka’s. Op een morgen ontdekken wij ze weer, maar zijn te ver in zee om ze goed te kunnen bekijken. Wel zien wij een gevecht van zee olifanten om het haremschap en een sultan moet zijn positie afstaan aan een sterkere. Beide mannetjes hebben elkaar behoorlijk toegetakeld en het bloed rondom hun hals is goed te zien!

De dagen vliegen voorbij, maar omdat vannacht, 23 oktober, de wind tot storm is gaan aanwakkeren, besluiten wij de volgende dag om verder te trekken. In de plaats Trelew toppen wij weer onze voorraden op. Hier bezoeken wij het mooie dinosaurus museum. Dat zou onze kleinzoon Chris prachtig hebben gevonden. Al de tentoongestelde dino’s zijn hier in de omgeving gevonden.

Wij rijden door naar het plaatsje Gaiman. Dit is gesticht door immigranten uit Wales en dit is nu nog te merken. Overal tref je theehuizen aan en wij besluiten om ook een “high tea” mee te maken. Naast de pot thee worden sandwiches, speciaal brood, scones, marmelade en een schaal vol gebakjes geserveerd. Zoveel kunnen wij niet eten, maar gelukkig wordt het restant keurig voor ons ingepakt.

Als wij bij de camper aankomen, merkt Anneke dat haar deurslot niet opengaat. Men heeft geprobeerd in te breken, maar het is niet gelukt. Alles is gelukkig nog aanwezig in de cabine.
Het slot is van buitenaf niet te openen, maar via de binnenzijde lukt het wel.
’s Avonds bezoeken wij een folkloristisch festival met dans en muziek. Het duurt letterlijk tot in de kleine uurtjes en pas om half drie ’s morgens liggen wij in bed.

Zaterdagmorgen 24 oktober zijn wij, ondanks het laat naar bed gaan, om 9 uur wakker. Ton heeft gisteren een klein autobedrijfje gezien, waar zij wellicht ons deurslot kunnen maken. De eigenaar, die auto’s opknapt, belt zijn vriend op die even later langs komt. Hij repareert ons slot en vraagt hiervoor maar een klein bedrag.
In Gaiman bezoeken wij nog een grote tuin die versiert is met afvalmaterialen. Het heeft zelfs het Guinness Book of Records gehaald.
Omdat wij toch geschrokken zijn van de inbraak willen wij niet in het dorp meer overnachten en wij besluiten door te rijden naar de kust. Wij overnachten in Playa Union aan het strand, waar tegen de avond een verdwaalde zee olifant langs zwemt. (GPS: S43.17.32/W065.01.55)

Zondagmorgen rijden wij door naar Punta Tombo via de onverharde weg RP1. Onderweg maken wij alle weersomstandigheden mee zoals zon, regen en harde wind. Men zegt wel eens dat je in Patgonie alle weersoorten op een dag kan meemaken!
In Punta Tombo is de grootste magalaan pinguïn kolonie van Zuid Amerika. Als wij het park betreden zien wij direct deze pinguïns broeden in holen en onder de bomen. Overal waar je kijkt zie je deze pinguïns. Ook zien wij de grote pampa hazen lopen. Wij besluiten op het parkeerterrein te overnachten en kunnen na het avondeten nog een wandeling door het natuurgebied maken. Wij zijn de enige wandelaars en de pinguïns kruizen overal je pad. Je moet zelfs oppassen dat je niet over ze struikelt. Het is een prachtige wandeling en voldaan kruipen wij in ons bed!

Maandagmorgen verlaten wij Punta Tomba via de zandweg. Onderweg komen wij groepen guanaco’s (soort lama) tegen. Wij rijden verder over de zandwegen naar Cabo Raso waar wij een rustige middag houden langs de rand van de oceaan. (GPS: S44.20.14,6/W065.14.16,1)

Dinsdag 27 oktober vervolgen wij onze reis via de RP1 en komen in het dorpje Camerones aan. Vlak voor dat wij het dorp bereiken, loopt een pampahaas voor onze camper. Net een geklokte snelheid van 50 km/uur blijft hij ons keurig voor!
Na boodschappen te hebben gedaan, rijden wij verder richting Cabo dos Bahias. Onderweg zien wij een leuk strandje en blijven hier overnachten.

Woensdag bezoeken wij het verderop gelegen natuurpark Cabo dos Bahias met zij pinguïn kolonie. Niet zo spectaculair als enige dagen geleden, maar wij zien veel guanaco’s (lama’s), nandu’s en zelfs een stinkdier. Wij willen hier overnachten, maar dat is niet toegestaan. Buiten het park vinden wij een overnachtingsplek.

De volgende dag verplaatsen wij de camper een baai verderop. Een mooi plekje om lekker niets te doen! (GPS: S44.54.06/W065.32.28,5)

Vrijdag 30 oktober rijden wij verder. Het heeft afgelopen avond flink geregend en ook gestormd. De onverharde weg is op sommige plekken glad en in zijn vierwiel aandrijving moeten wij rustig rijden om niet weg te glijden. Wij komen in het gehuchtje Cabo de Bustamente aan, een oud fabrieksterrein met woningen, waar vroeger veel (en nu in mindere mate) zeewier werd verzameld en bewerkt voor de voeding- en cosmetica industrie. Mathias, de jonge eigenaar ontvangt ons vriendelijk en leidt ons rond. Ook zijn vriendin Sol ontvangt ons hartelijk. Natuurlijk mogen wij overnachten en beiden geven ons tips wat hier in de omgeving te zien is. ’s Middags maken wij een lange wandeling langs het strand.

De volgende dag worden wij uitgenodigd voor een tocht per boot langs de eilanden in de baai. Wij voegen ons bij de groep van 6 personen die hier het weekend verblijven. Al varend zien wij, nu vanaf het water, de pinguïns en de zeeleeuwen die nieuwsgierig naar de boot komen. Ook zien wij veel bekende en onbekende zeevogels. Het weer is prima en wij genieten van deze fijne vaartocht.

Zondag 1 november rijden wij over zand- en grindpaden naar de geasfalteerde Ruta 3. Onderweg komen wij veel schapen tegen, maar ook andere dieren. De Ruta 3 brengt ons in de plaats Comodore Rivadavia, een oliestadje omgeven door ja-knikkers. Wij rijden door naar het badplaatsje Rada Tilly en zullen de komende dagen op de gemeentelijke camping verblijven.

De afgelopen weken hebben wij kunnen genieten van de natuur. Vooral het zien van de gigantische walvissen, de pinguïns, het grote aantal zeeleeuwen en enorme zee olifanten was fantastisch. Maar het hoogtepunt(je) was wel het ontdekken van de orka’s die ook nog een zee olifant aanvielen (zie de korte video, gemaakt door Lise)