Colombia 2

Zaterdag 6 december 2014 rijden wij naar Medellin en vinden na enig zoeken het huis van Diana, de vriendin van onze broer/zwager Fred. Wij worden hartelijk ontvangen door Diana, haar zoon Julian en haar vader. 's Middags wandelen wij al door het centrum van Medellin, zien de prachtige beelden van de beeldhouwer Fernando Botero, de winkelstraten en Jardin de Botanica. Aan het eind van de middag bezoeken wij een nagebouwd Colombiaans dorpsplein. 's Avonds lopen wij nog over de “Playa” met zijn uitgebreide kerstverlichting. Wij overnachten bij Diana terwijl onze camper voor de deur in de steile straat is geparkeerd.

De volgende dagen bezoeken wij met Diana en haar zuster de omgeving van Medellin en maandag brengen wij nog een bezoek aan het mooie buitenhuisje in Giradote.
Wij blijven nog 2 dagen in Medellin. Diana moet werken en wij maken onze autoverzekering voor de komende maanden in orde en bezoeken verder de stad.

Donderdag 11 december nemen wij afscheid van Diana en haar zoon Julian. Na ruim 1 uur verlaten wij de drukke stad. Door de bergen rijden wij richting Manizales en komen in de “Cafetera”, het koffiegebied. Hier overnachten wij op Hacienda Venecia, waar wij morgen een koffietour maken. (N5.2.17/W75.33.50, H=1343m)
De koffietour duurt 4 uur en is zeer interessant. Nu begrijpen wij een beetje hoe het koffieproces van groeien, plukken, drogen en fermenteren in elkaar zit.

De volgende dag rijden wij naar Manizales. Wij hebben een adres gekregen om de roestplekjes van onze auto bij werken. Het adres is moeilijk te vinden en een lief Frans/Colombiaans echtpaar helpt ons. Al gauw vinden wij een spuiterij die de roestproblemen voor een zeer schappelijke prijs kan herstellen. Zij willen direct beginnen, maar waar moeten wij slapen? Gladys en Francis, het lieve echtpaar, biedt direct hun huis aan. Even later zijn wij bij hun thuis. Een prachtige slaapkamer met bijbehorende badkamer is de komende dagen ons verblijf.

De komende dagen zijn wij gast van Gladys en Francis. Het is een gezellig echtpaar en 's avonds doen wij spelletjes Rummikub. De conversatie is in het Spaans en Frans. Zij laten ons de stad zien, gaan uit eten en Francis rijdt af en toe met ons naar de spuiterij om de voortgang te controleren.

Woensdagmorgen halen wij de camper op. De roestplekken zijn keurig bijgewerkt en wij zijn tevreden. Wij nemen afscheid van Gladys en Francis, maar wij komen 6 januari 2015 weer terug. Er is dan een “Feria” in Manizales en Francis probeert nog kaartjes voor ons te kopen om het stierenvechten bij te kunnen wonen. Ook dan mogen wij bij hun slapen. Wat zijn er toch hele lieve mensen in deze wereld!

Wij rijden naar het Nationaal Park Los Nevados en bereiken een hoogte van 4000 meter. Als wij afdalen komen wij bij het thermaalbad “Termales del Ruiz” aan op 3400 meter hoogte. Hier gaan wij 's middags in warm water van 40 graden C ontspannen. Ook overnachten wij hier.

Als wij opstaan is het maar 7 graden C. Wij rijden verder door het Nationaal Park Los Nevados. De wegen zijn ongeplaveid, maar de camper heeft er weinig moeite mee. Wij zien de sneeuwtoppen en genieten van de prachtige uitzichten met lagunes, watervallen en gestolde lava. Via 4150 meter hoogte dalen wij rustig naar 1400 meter. In de middag komen wij in het plaatsje Convenio aan en parkeren onze camper op het dorpspleintje. Wij hebben weer veel belangstelling en worden uitgenodigd om een authentiek huisje te bezoeken en 's avonds worden wij gevraagd voor een kop koffie bij Lionel en zijn moeder. Wij overnachten heel veilig op het dorpspleintje. (N4.56.56/W74.59.39, H=1349m)

Vrijdag 19 december moeten wij vroeg vertrekken, want de locale koffieboer heeft het pleintje nodig om zijn geplukte koffie te drogen. Diverse dorpsbewoners zwaaien ons uit. Via bochtige wegen dalen wij naar 300 meter om daarna weer naar ruim 3000 meter te rijden. Het gaat langzaam. Soms maar met een snelheid van 10 – 15 km/h rijden wij achter de zwaar beladen vrachtwagens omhoog. In het plaatje Calarca vinden wij een bewaakt plekje om te overnachten. (N4.30.35/W75.39.7, H=1520m)

De volgende morgen bezoeken wij het Jardin Botanico en krijgen een rondleiding van ruim 2 uur. Wij zien allerlei palmen (er zijn ruim 300 palmsoorten in de wereld) en zien verschillende soorten bamboo's. Ook een bezoek aan de vlindertuin (mooi) en het insectarium hoort bij de wandeling.
Daarna rijden wij via Montenegro naar het bekende Parque del Café. Op een bewaakte parkeerplaats in de buurt van het park overnachten wij. (N4.32.27?W75.46.22, H=1299m)

Zondag 21 december brengen wij een bezoek aan het Parque del Café. Het is een kruising van een themapark (koffie) en een pretpark. 's Middags is er een 50 minuten show met dans en zang die natuurlijk over de Colombiaanse koffie gaat. Het is een fantastisch optreden, vol met kleurige kostuums, mooie dansen en acrobatiek. Wij genieten van dit schouwspel en het is een van de hoogtepunten op onze reis. Na afloop maken wij nog een wandeling door de grote koffietuin.en het Museo de Café. Achter in de middag zijn wij weer terug bij de camper en rijden naar het niet ver gelegen park van Panaca. Bij de vliegclub, vlak voor de ingang van het themapark (boerderij en zijn dieren) mogen wij overnachten. (N4.36.47/W75.48.47, H=1225m).
Vandaag is weer zo'n dag geweest die in je geheugen gegrift blijft door de fantastische show in het Parque del Café.

Het bezoek aan het themapark Panaca valt tegen. In Nederland zie je dezelfde dieren. Het lijkt op de kinderboerderij in de Helderse Vallei in Den Helder, alleen wat groter opgezet en met hoge toegangsprijzen.
Wij zijn weer snel terug op het parkeerplaatsje bij de vliegclub en drinken een biertje met een van de vliegers.

Dinsdag 23 december rijden wij via Quimbaya en gaan dan binnendoor naar Salento. Buiten het dorp vinden wij Hacienda Serrena, waar wij de kerstdagen willen doorbrengen. Er zijn veel jeugdige backpackers en ook een Amerikaanse “overlander”. Samen met dit stel hebben wij de overtocht van Panama naar Colombia met de ferry gedaan.
De volgende dag komt nog een Duits echtpaar met hun camper aan en later nog een stel motorrijders. Het is erg gezellig op de hacienda. Bij de overnachting zit ook het ontbijt inbegrepen.
Op Kerstdag is er 's avonds een kerstdiner en met het Amerikaanse en Duitse koppel hebben wij een heel gezellige avond bij een uitstekend diner. Dit is op onze grote reis de eerste keer dat wij zo'n gezellige Kerst hebben!

De volgende morgen nemen wij uitgebreid afscheid van het Duitse en Amerikaanse stel en rijden door het dal naar Valle de Cocora. Hier staan de 60 meter hoge waxpalmen. Wij vinden een mooie camping in het dorp en maken 's middags een wandeling door het dal. Al met al zijn wij ruim 4 ½ uur onderweg en moeten veel klimmen. Wij zijn bekaf en liggen al vroeg in bed.

Zaterdag 27 december rijden wij terug naar Salento en rijden naar Cali. In Buga bezoeken wij de basiliek, die bekend staat als bedevaartplek. Een modern gebouw met veel bezoekers. Wij zijn niet onder de indruk en in een lokaal restaurantje nemen wij het “Menu del Dia”. Voor nog geen 4 Euro krijgen wij beiden een soepje met daarna een middageten, bestaande uit geroosterde kip en rijst met salade. Een uitstekende maaltijd.
In Cali kunnen wij geen camping vinden (opgeheven) en overnachten noodgedwongen bij een benzinestation.

In Cali zijn er in deze week optochten en andere festiviteiten. Hoe goed wij ook ons best doen, een veilige parkeerplaats zit er niet in. Wij besluiten om verder te rijden. Via een hoogvlakte (1000 meter) met veel landbouw komen wij weer in de bergen. Hier rijden wij naar het bergdorpje Silvia. Dinsdag moet hier een mooie weekmarkt zijn. Wij parkeren de camper op het dorpsplein waar we ook overnachten. Het is zondag en de indiaanse bevolking in paars/blauw tenue en een hoedje op zitten op de bankjes op het plein. Een vriendelijk gezicht.

De dinsdagmarkt in Sivia begint al vroeg. De indianen uit de bergen verkopen hun groente en (veel) aardappels. Het is een bont gezelschap en Anneke maakt veel foto's.
Tegen de middag verlaten wij Silvia. Via bochtige wegen dalen wij af naar de hoofdweg en bereiken de Popoyan. Wij maken een stadswandeling door het centrum met zijn witte huizen. Er is geen fatsoenlijke overnachtingsplek voor ons en wij besluiten om weer richting Manizales te rijden. Onderweg overnachten wij bij een benzinestation in Villa Rica. (N3.10.7/W76.27.25, H=999m)

Op donderdag 31 december rijden wij terug naar de Haciënda in Salento om daar Oud en Nieuw te vieren. Wij zijn de enige “overlanders” (m.u.v. de jeugdige backpackers). In de middag komt nog een Duits stel met hun camper. Het wordt een rustige avond. Traditie getrouw hebben wij kaasfondue met stokbrood en een wijntje. Het vuurwerk in het dorp maken wij niet mee, want wij liggen voor 12 uur in bed.
GELUKKIG 2015.

Op Nieuwjaarsdag blijven wij nog op de haciënda. Het is een mooi plekje. Wij inspecteren ons reservewiel, want het zit er al ruim 2 ½ jaar op zonder het te hoeven gebruiken. De bevestiging zit wat vast door de roest en wij draaien het wiel op de standaard en maken de bevestiging weer gangbaar met veel vet! Daarna is het lezen en genieten van het uitzicht op de bergen en het dal.

De volgende morgen nemen wij afscheid van een Nederlands echtpaar dat ook op de haciënda logeert. Wij rijden naar Santa Rosa de Cabal. Hier zijn warmwaterbronnen. Het is er erg druk, want in Colombia is het nu vakantieseizoen. De volgende dag verblijven wij bijna de hele dag in een van Balneario de Santa Rosa en genieten van het warme water. Een mooie waterval en een prachtige natuur is het decor.

Zondag 4 januari 2015 rijden wij naar Manizales en parkeren onze camper op het grote parkeerterrein van een andere “termales”. Onderweg hebben wij de camper laten wassen, want tijdens ons verblijf in Nederland willen wij de cabine van de camper over laten spuiten.
De beide dagen op het parkeerterrein gebruiken wij om de camper inwendig schoon te maken en de cabine leeg te ruimen.

Dinsdag 6 januari zijn wij bij de autospuiterij van Felippe in Manizales. Wij vragen naar de kosten voor het herstellen van de diverse roestplekjes en het spuiten. Voor een zeer schappelijk bedrag belooft Felippe om de gehele cabine, met bumpers en het tropendak volledig onder handen te nemen. Ook blijft de camper gedurende ons verblijf in Nederland bewaakt achter. Hij heeft ruim 6 weken de tijd om de klus te klaren maar begint meteen met het ontdoen van de laklaag op de deuren en de voorzijde.

Wij overnachten op het terrein, waar ook een klein restaurant is gevestigd. Anneke kookt de komende dagen niet, want voor ongeveer 4 Euro eten wij hier beiden! Wij bezoeken Gladys en Francisco en maken een afspraak voor het bezoek aan het stierenvechten.

Donderdag brengt de taxi ons naar het busstation waar wij alvast de kaartjes voor de reis naar Bogota willen reserveren. De schrik slaat ons op het hart als de grote busmaatschappijen ons een “nee” verkopen. Alle bussen zijn tot dinsdag al vol. Na enig zoeken vinden wij nog een busmaatschappij die zondagnacht naar Bogota rijdt. Gauw kopen wij twee kaartjes. Zo'n 8 tot 9 uur zal de busrit vergen. Gelukkig hebben wij al in Bogota een hotel gereserveerd en kunnen maandagavond lekker nog van onze nachtrust genieten.

's Middags bezoeken wij met Francisco en zijn neefje het stierenvechten. De arena is nokvol en het is er erg gezellig. Het stierenvechten boeit ons maar matig. Wij hadden meer show verwacht. Wel was het optreden van de Mexicaanse toreador op paard een prachtig gezicht.
Wij hebben het stierenvechten gezien, maar zullen de volgende keer niet hiervoor in de rij staan. Het blijft een primitief optreden van mens en dier!

De volgende dagen verblijven wij op het terrein van de autospuiter. Wij hebben alles bij de hand en zelf een internet verbinding. De koffers worden gepakt en de camper wordt in orde gebracht om ruim 6 weken hier te staan.

Wij nemen afscheid van Gladys en Francisco, maar ook van de eigenaar van het restaurantje. Hij zal onze camper ook in de gaten houden.
Herman en Fanny ontmoeten wij bij “ons”restaurant en samen met hun bezoeken wij het vuurwerk in het stadion. Ook brengen zij ons zondagavond naar het busstation en de bus brengt ons in ruim 9 uur naar Bogota. Op het busstation ontbijten wij en later brengt een taxi ons naar het hotel. Gelukkig is onze kamer al vrij en kunnen wij nog een paar uurtjes slapen.
Tegen de middag rijden wij met de stadsbus naar de binnenstad en nemen de kabelbaan naar Monserrat. Hier heb je een geweldig uitzicht over de stad.

Dinsdagmorgen om 6 uur brengt het busje van het hotel ons naar het vliegveld. Via Houston vliegen wij dan naar Schipholen komen woensdagmorgen in Nederland aan.

Voorlopig blijven wij tot 3 maart 2015 in Nederland. Wij zullen het heerlijke klimaat in Colombia missen, maar de warmte van de familie zal ons goed doen.
Colombia heeft ons hart gestolen. Een prachtige groene natuur en hele lieve mensen!
Een land om weer naar terug te keren.
Wij hebben sinds onze start in Baltimore/USA (mei 2012) 90.000 kilometer gereden.

Veel leesplezier en wellicht zien en spreken wij elkaar in Nederland.
Warme groeten van
Ton & Anneke