Het zuiden van Peru

Wij hebben nog steeds problemen met het plaatsen van fot's op deze website.
Voor het bekijken van de foto's, klik onderstaande link aan;

http://www.mijnalbum.nl/Album=4XXNPK6X

Maandag 22 juni komen wij bij de grens van Peru aan. De grensovergang is de makkelijkste die wij ooit gehad hebben. Wij rijden nu aan de Peruaanse zijde langs het Titicaca meer. Via een schiereiland met bruggetjes komen wij in Puno aan. Hier vandaan gaan de boten naar de “drijvende eilanden van Uros” in het meer. Hierop leven groepen mensen. Wij kopen alvast de kaartjes voor de boot, zodat wij zeker zijn van een tocht voor de volgende dag. Wij overnachten aan de haven.

De volgende morgen brengt een soort rondvaartboot ons naar een van de drijvende eilanden. Wij krijgen hier een uitleg over het ontstaan en bestaan van deze eilanden en mogen de huisjes bekijken. Daarna worden wij met een rieten boot naar een ander eiland gebracht. Hier is een restaurantje en eten wat. Daarna brengt de rondvaartboot ons terug naar de haven van Puno waar wij net in de middag aankomen. Het was een leuk uitstapje met een zeer duidelijke toeristische inslag. Wij moesten denken aan een uitstapje naar Marken toen het nog een eiland was.
’s Middags rijden wij verder naar Sillastani. Hier staan grafheuvels waar men vroeger hooggeplaatste overleden lieden in foetushouding in torens onderbracht. Het bijbehorende museum is een aanfluiting en wij lopen na een bezoek van 5 minuten maar naar de grafheuvels. Een groot deel is ingestort en vaak ook door rovers leeggehaald. Gelukkig heeft men sommige torens deels gerestaureerd.
Wij overnachten op het parkeerterrein van deze bezienswaardigheid.

Woensdag 24 juni rijden wij richting Cusco. In het plaatsje Huaro overnachten wij en de volgende morgen zijn wij al in Cusco. Doen nog snel inkopen bij een grote supermarkt en willen naar de camping rijden. Maar al gauw zitten wij vast in de kleine straatjes van de binnenstad. Slechts enkele centimeters speling hebben onze wielen tussen de stoepranden. Na veel moeite komen wij in een grotere straat terecht. Via een grote omweg komen wij bij de camping terecht. Het is een bekende overlanders camping. Wij staan hier met 15 campers die uit Canada, Australië, Duitsland, Zwitserland en Frankrijk komen. Een bont gezelschap en heel gezellig.

De volgende dag komt Tommy in zijn Toyota aangereden. Hij heeft ons oprijblok meegenomen dat wij op de camping in La Paz hadden achtergelaten.
Zaterdag maken wij een wandeling naar het centrum van Cusco dat maar 20 minuten bergafwaarts lopend is te bereiken.
De Plaza de Armas, het centrale plein, is een van de mooiste pleinen die wij gezien hebben. Rondom het plein staan prachtige gebouwen met typische Spaanse balkons en een kathedraal en nog een grote kerk maken het beeld compleet. Wij zitten op een bank en genieten van dit prachtige zicht. Daarna maken wij een wandeling door de stad en bezoeken in de middag de prachtige kathedraal vol goud en zilver. Hoeveel arme gezinnen zouden hiervan ondersteund kunnen worden?
Een taxi brengt ons bergopwaarts naar de camping, waar vandaag nog enkele campers zijn aangekomen. Het begint eigenlijk te vol te worden!

De volgende dag houden wij een rustdag en maken kennis met een leuk Deens echtpaar (Erik en Marianne). Erik geeft Ton wat goede tips over het gebruik van een nieuw elektronisch navigatie programma dat op een tablet werkt.

Maandag 29 juni nemen wij afscheid van de diverse overlanders. Wij rijden via de “Sacred Valley” van de Incas naar Ollyantambo. Onderweg zien wij veel Inca bouwwerken en ook de beroemde Inca terrassen. Op de Plaza de Armas van Ollyantambo is een toeristisch dansoptreden. Er zijn veel eetkraampjes en wij eten een gevulde peper met groente en vlees (heerlijk). Na het optreden rijden wij naar de grote parkeerplaats en overnachten hier voor enkele dagen.

De volgende morgen zoeken wij op het internet uit hoe wij toegangskaarten voor Machu Picchu, de verborgen Incastad, kunnen kopen. Er mogen per dag maar maximaal 2500 personen naar Machu Picchu afreizen. Gelukkig is er nog plaats voor bijna 1000 personen en via internet reserveren wij de toegangskaarten voor morgen. Dan gauw naar het station voor de treintickets. De prijzen voor het vervoer zijn zeer hoog en worden in US$ vermeld. Morgen moeten wij al om 05.50 uur bij het station aanwezig zijn. Gelukkig kunnen wij ’s avonds al onze camper op het speciale parkeerterrein onderbrengen en hoeven maar 100 meter naar het station te lopen.

Woensdag 1 juli brengt de trein ons in anderhalf uur naar Agua Calientes. Onderweg krijgen wij een drankje en een hapje geserveerd. Wat een luxe! Een bus rijdt ons in 30 minuten omhoog naar Machu Picchu, de verborgen stad die pas in 1911 is ontdekt. Wij lopen verder omhoog en zien van bovenaf de stad liggen. Het is ongelooflijk mooi en bijna niet te bevatten dat de Inca’s op deze hoogte zo’n mooie stad hebben gebouwd. Wij lopen uren door de stad en maken veel foto’s. Bekijk ze maar, want woorden zeggen te weinig.
’s Middags brengt een bus ons terug in Aqua Calientes. Wij eten in een van de vele restaurantjes en nemen laat in de middag de trein terug naar Ollyantambo. Vandaag is weer zo’n bijzondere dag geweest in onze lange reisperiode!

Wij verlaten de volgende dag Ollyantambo en rijden naar de zoutpannen van Salar. Ook bezoeken wij de terrassen van Muray. Hooggeprezen in de reisfolders maar voor ons weinig interessant. Daarna rijden wij terug naar Cusco, dat wij via een ringweg snel achter ons laten en overnachten weer in het kleine dorpje Huaro.

Vrijdag 3 juli rijden wij in de richting van Chivay, waar de Condor Vallei ligt. Via Yuari, met een grote kopermijn, rijden wij over slechte wegen verder. Plots gaat de camper naar rechts trekken. Anneke ziet dat de rechtervoorband bijna leeg is. Wij stoppen op 4200 meter hoogte op een slechte weg met veel verkeer. Wij pompen de band nog wat op en rijden naar een klein huisje met een vlak stukje grond. Het is al laat, het sneeuwt en het is bitter koud. Dit is onze eerste lekke band na ruim 100.000 kilometer! Morgen zullen wij de band wel wisselen.

Als wij de volgende morgen wakker worden en naar buiten kijken, zien wij een witte wereld. Het heeft gesneeuwd. Wij wisselen de band en gelukkig krijgen wij hulp van een passerende auto. Als dank geeft Anneke het gezelschap een delftsblauw klompje. Daarna de lekke band (120 kg) met de vierloper op zijn plek gehesen. Onderwijl krijgen wij van de (arme) bewoner van het huisje een kop thee en een zelfgebakken broodje. Alleen dankjewel wil hij horen en geen geld! Even later gaan wij weer op pad.
Het wordt een prachtige tocht door de met sneeuw bedekte toppen. Gelukkig is de sneeuw op de rijweg gesmolten, maar nu is de weg (en de camper) zeer modderig. Wij bereiken weer een hoogte van 4800 meter en dalen later naar het begin van de vallei van de Condors. In Chivay parkeren wij de camper bij Termas La Calera en nemen een duik in het heerlijke warme water. Een biertje aan de waterkant maakt het compleet.

Zondag 5 juli houden wij een rustdag, alhoewel Anneke de camper van binnen schoonmaakt en Ton de buitenkant. In de middag liggen wij weer in het warme water van het thermaalbad.

De volgende morgen rijden wij al om zeven uur de Valle de Colca (Condor vallei) in. Wij zijn niet de enigen, want vele busjes met toeristen volgen dezelfde route. Bij Cruz del Condor parkeren wij, tussen de andere busjes, onze camper en wachten op de condors op de speciale uitkijkpunten. Het wachten wordt beloond en wij zien groepen condors beneden ons vliegen. Als het warmer wordt vliegen zelfs enkele condors vlak voor ons. Een prachtig gezicht als deze gigantische vogels voorbij suizen.
De toeristenbusjes gaan weer terug naar Chivay maar wij rijden verder de vallei in naar het dorpje Cabanaconde. Daar zien wij hoe de oudere bevolking bij het gemeentehuis keurig op hun beurt wacht voor het ontvangen van een soort AOW. Wij maken een loopje door het dorp en rijden weer terug naar Chivay en overnachten weer bij het thermaal bad.

Wij rijden vandaag naar de grote stad Arequipa. Het is een bochtige weg en onderweg zien wij weer de besneeuwde bergen met daarop vicunas en alpaca’s. Vlak voor Arequipa laten wij onze lekke band reparen voor 40 Sol (12 Euro). Een M8 boutje in de band is de schuldige aan de lekke band. In Arequipa overnachten wij in Hostal Las Mercedes op een smal grasveldje achter een hoge muur, (S16.24.01/W70.32.32, H=2315m). Wij hebben hier internet en kunnen onze E-mails weer bekijken.

Woensdag 8 juli bezoeken wij de vlakbij gelegen binnenstad. Wij lopen uren door het Monasterio de Sante Catelina, een groot nonnenklooster. Het is eigenlijk een stadje in de stad met eigen straatjes en pleinen. Dochters van rijke Spaanse families trokken hierin om non te worden en zagen nooit meer iets van de buitenwereld. Het bizarre is dat zij wel een of meerdere hulpjes hadden, een soort slaven, en ook muziek- en toneelgezelschappen uitnodigden.
Daarna bezoeken wij het universiteitsmuseum “Museo Santuarios Andina”. Hier ligt “Juanita”, het ijsmeisje in een soort doorzichtige ijskist tentoongesteld. Dit meisje, dat opgeofferd is door de Inca’s op de toppen van een van de hoge bergen, is per toeval ontdekt. Door de werking van een nabijgelegen vulkaan begon een deel van het ijs op de berg te smelten en werd Juanita diepgevroren ontdekt. Op mooie maar ook devote wijze is alles tentoongesteld en pas op het laatst wordt het meisje in een devote omgeving getoond.
Als wij weer terugkomen bij het hotel blijkt een grote overlandertruck vol met jonge passagiers te zijn aangekomen. Zij slapen in tentjes. Dat zal een frisse nacht worden.

De volgende dag verlaten wij Arequipa en rijden naar de Stille Oceaan. Van ruim 2300 meter komen wij weer op zeeniveau aan. Langs de kust over een goede weg rijden wij verder en overnachten in het vissersgehuchtje Morra Sama achter een marinepost.

Vrijdag 10 juli bereiken wij al vroeg de grensovergang met Chili.

Dit is ons laatste bezoek aan Peru. Gelukkig konden wij via Bolivia weer terugrijden naar dit land en hebben het Titicaca Meer en zijn drijvende eilanden kunnen bezoeken. Maar het hoogtepunt is het bezoek aan Cusco met zijn prachtige gebouwen rond het centrale plein en natuurlijk het onvergetelijke bezoek aan de verborgen Inca stad Machu Picchu.
Peru heeft langs zijn kust weinig meer te bieden dan woestijn, maar de binnenlanden met zijn hoge bergen zijn prachtig. Het laatste deel van de reis door Peru heeft dus veel goedgemaakt.

Veel leesplezier
Ton & Anneke