Van Port Isabel naar Houston

Dinsdag 1 januari nemen we tegen de middag afscheid van “Vez”, onze buurman. Precies zoals hij voorspelde, daalt de temperatuur plotseling van 24 naar 15 graden bij het draaien van de wind. Wij rijden over de lange brug naar South Padre Island. Hier bezoeken wij een zeeschildpadden opvang. In dit gebied worden op de stranden in het voorjaar veel zeeschildpadjes geboren maar ook veel komen hier gewond weer aangespoeld.
Omdat het druilerig weer is en wij geen leuk plekje vinden, rijden wij weer van het eiland af en gaan richting Corpus Christi. In Rio Honde vinden wij een plekje om te overnachten (N26.14.32/W97.35.01, H=6m).

Het regent nog steeds als we opstaan. Over de interstate rijden wij naar Corpus Christi. Bij het Visitors Center halen wij informatie van deze stad. Wij vinden een mooi plekje aan het water waar we ook nog een internet verbinding hebben. Een goede gelegenheid om ons reisverhaal en de foto’s te plaatsen op onze website. (N27.46.20/W97.23.18, H= 0m)

Donderdag 3 januari ziet het er nog steeds grauw uit. Wij maken een uitstapje naar San Antonio. In dit leuke plaatsje maken wij een wandeling langs de rivier die midden door de stad loopt. Daarna bezoeken wij de “Alamo”. Dit was een ommuurd terrein met een Mission (kerk) erop. Hier heeft een grote veldslag tussen de Mexicanen en de (westerse) kolonisten gewoed, die door de kolonisten is verloren. Maar ondanks deze verloren veldslag wilden de kolonisten hun onafhankelijkheid krijgen en werd later de staat Texas “geboren”.
Tegen vijf uur ‘avonds rijden wij de stad uit en overnachten bij Home Depot (zg. Gamma). (29.30.06/W98.28.01)

Vannacht heeft het weer flink geregend en pas tegen de middag verlaten wij ons overnachtingsplekje. Wij rijden naar de 4 Missiones die vlakbij liggen. Elk zo’n Mission bestaat uit een kerk met klooster met daar omheen akkers. De kerken zijn deels gerestaureerd en worden nog steeds gebruikt. In het Visitors Center van het National Park (de beheerders) wordt in een film op goede wijze uitgelegd hoe men leefde en werkte op zo’n Mission.
Tegen de avond komen wij weer aan in Corpus Christi en parkeren onze camper op hetzelfde plekje aan het water.

Corpus Christi, 5 – 9 januari 2013.
De volgende dagen verblijven wij in Corpus Christi. Wij maken wandelingen langs de kust, doen boodschappen en bezoeken het vliegdekschip USS Lexington. Wij maken een rondtour over het schip uit de 2e Wereldoorlog. Bijna alles mag je bekijken. Zelfs de machinekamer en het ketelruim zijn open. Het is zondag en de dag doet zijn naam eer aan. Het is eindelijk zonnig weer en wij genieten als we over het vliegdek met zijn vliegtuigen lopen.

Woensdag 9 januari verlaten wij Corpus Christi en gaan (weer) via een lange brug naar North Padre Island. In het National Park kopen wij een kampeerbewijs voor 10 dollar en mogen hiervoor 14 dagen op de Bird Island Basis camping staan. In totaal staan er zo’n 10 grote en kleine campers.

Padre Island 9 – 14 januari 2013
De volgende dagen maken wij wandelingen over het strand en gaan onze nieuwe hobby, het spotten en herkennen van vogels, uitoefenen. Er is een lezing over “birding” in het Visitors Center van het park die wij bezoeken. Tijdens een van de wandelingen komen wij de met uitsterven bedreigde Whooping Crane (een zeer grote kraanvogel) tegen. Ook rijden wij met de camper over het strand en assisteren bij het slepen van een vastzittende Amerikaan. Het weer is wisselvallig. De ene dag zitten wij buiten, terwijl het de volgende dag regent.

Maandag 14 januari verlaten wij het park. Bij het Packery Channel Park is een mooi natuurgebied, maar het weer is troosteloos. (N27.37.44/W97.13.03, H=0m)

De volgende dag rijden wij over het eiland naar Port Aransas. Wij maken een wandeling door het dorp en overnachten op de Marina. (N27.50.04/W97.05.10. H=0). Woensdag maken wij een “boardwalk” van Charlie Pasture natuurgebied. Wij zien weinig vogels.
Donderdag maken wij een wandeling naar diverse natuurgebiedjes bij Port Aransas en zien diverse mooie vogels die hier overwinteren.
Wij kopen een Beach Permit en overnachten op het strand en later vlakbij de pier. Hier zien wij hoe de dolfijnen vlak voor de boeg van diverse schepen opduiken.
Zaterdagavond bezoeken wij een Fish Fry, dat door de Rotary wordt georganiseerd. Wij hadden ons hier op verheugd, maar de Amerikanen vinden lekker eten onder veel TL licht blijkbaar gezelliger.

Zondag 20 januari verlaten wij het eiland met de (gratis) veerboot. Onderweg doen wij nog boodschappen en rijden door naar het Aransas National Wildlife Refuge. Dit is de overwinteringsplek voor de Whooping Cranes die wij echter niet te zien krijgen.
Wij rijden verder en in Austwell vinden wij aan het water een overnachtingsplekje. (N28.23.28/W96.50.14, H=4m)

De volgende dag rijden wij via Port O’Conners naar Magnolia Beach. Hier blijven wij enkele dagen op het strand staan. (N28.33.28/W96.31.49)
Wij maken wandelingen langs het strand en de moerassen aan de andere kant van de weg. Wij willen lekker buiten lezen, maar worden vaak gestoord door belangstellenden die alles van onze camper en de reis willen weten. Het blijkt dat veel Amerikanen niet verder dan hun eigen staat komen.

Woensdag 23 januari rijden wij naar Port Lavaca. Na inkopen te hebben gedaan, zetten wij onze camper op de haven. ’s Avonds worden wij door de politie weggestuurd en overnachten noodgedwongen tussen enkele andere campers op het parkeerterrein van de Walmart.

De volgende dag rijden we deels inlands en deels langs de kust naar het schiereiland Matagorda. Hier mogen wij op het strand overnachten. Het is een leuke plek, bij de uitmonding van de Colorado River.
Wij blijven hier een paar dagen staan, maken een wandeling door het natte gebied achter de duinen en terug over het strand. Als wij bij de camper zitten, zien wij de dolfijnen de rivier opzwemmen. Ook komen wij een Duits echtpaar (Sigo en Hilo) tegen die in een groene Mercedes 911 rondtoeren door de USA. Alle dagen is het zonnig en warm weer.

Zondag 27 januari verlaten wij ons plekje en rijden naar San Bernardo Refuge. Hier maken wij een lange wandeling over een dijk in een watergebied. Ton schrikt zich een hoedje als onverwachts een grote alligator vanaf de kant het water inglijdt. Wij zien veel bijzondere vogels en ook veel alligators. Wij hadden nooit verwacht dat in Texas deze dieren zo massaal voorkomen.
Wij rijden verder en stoppen bij een tankstation om diesel te tanken. Plotseling stopt een Mercedes Camper bij ons. Het zijn Marita en Paul die wij voor het eerst in Fairbanks/Alaska hebben ontmoet. De plannen worden bijgesteld en wij besluiten gezamenlijk naar het strand van Surfside Beach te gaan. (N28.59.25/W95.14.13) Het wordt een lange en gezellige middag en avond met elkaar.

De volgende dag nemen wij afscheid van Marita en Paul. Hopelijk komen wij elkaar weer eens tegen. Zij gaan nu richting Mexico en wij de andere richting op.
Via een tolbrug komen wij in Galveston aan. Hier kopen wij een statief voor de camera want Anneke wil graag trillingsvrije foto’s van vogels en dieren nemen. Op het strand overnachten wij. (29.14.03/W94.53.02)

Galveston, 29 – 31 januari 2013
In Galveston bezoeken wij het historisch district met zijn typische huizen gebouwd aan het einde van de 19e eeuw. Veel huizen zijn tijdens de orkaan Ike beschadigd, maar gelukkig weer gerestaureerd. Ook bezoeken wij de film van de “Great Storm” waar wordt verteld hoe Galveston bijna werd vernietigd tijdens de orkaan in 1901.
De volgende dag bezoeken wij het grote aquarium.

Vrijdag zien wij heel veel campers geparkeerd langs de Seawall (boulevard). De volgende dag komt hier de optocht van “Mardi Gras” (vette dinsdag, oftewel carnaval) voorbij. Wij aarzelen om te blijven, maar zien er niets in om anderhalve dag langs de Seawall te staan met al zijn herrie. Wij nemen de pont die ons naar het schiereiland Bolivar brengt.
Aan het einde van de French Town Road zetten wij onze camper neer, vlakbij de vele vissers. (29.22.18/W94.46.38)

Bolivar Island, 1 – 7 februari 2013
Wij blijven deze dagen op Bolivar Island rondhangen. De weg gebruiken we niet, maar rijden tientallen kilometers over het strand. Vlak aan het strand staan de vakantiehuizen op hoge palen. Bij de Rollover Pass (de scheiding tussen Bolivar en High Island) is een mooi plekje, waar we met nog 2 campers staan. Wij maken strandwandelingen en lezen en luieren in de zon. De tijd vliegt voorbij. Even verderop is een restaurant met Wifi zodat we regelmatig onze E-mails kunnen checken. Op een dag wordt door een iemand op de deur geklopt. Of wij nog interesse hebben in groente. Anneke zoekt het uit, alles is gratis. Wij zijn verbaasd en achteraf horen wij dat deze persoon namens de voedselbank hier rondrijdt. Zo armoedig en arm zien wij er toch niet uit?
De laatste nacht is er een onweer, waarbij hevige windvlagen de camper doet schudden.

Donderdag 7 februari verlaten wij het eiland. Langs de oostkant van de Galveston Bay rijden wij naar Seabrook. Hier doen wij de was, wat toch weer een paar uur in beslag neemt. Even verderop vinden wij een mooi plekje bij een park aan het Crystal Lake. (N29.33.50/W95.04.08)

Vrijdag zijn we al vroeg op. Wij willen het Space Center van de NASA bezoeken. (Houston, we ‘ve got a problem/Apollo 13). Om half tien staan we al voor het gebouw dat pas om 10 uur opengaat. Het wordt een fantastische dag. Een trammetje brengt je op het officiële terrein van NASA en wij bezoeken het oude Mission Control Center en de grote hal waar een nagebouwde ISS staat die door de astronauten voor trainingen wordt gebruikt. Ook zien wij de nieuwste capsules voor de Marslandingen, diverse nieuwe marskarretjes en robots. Daarna bezichtigen wij een Saturnus raket. ’s Middags bekijken wij in het expositiegebouw diverse films over ruimtereizen, krijgen een lezing over hoe Mars straks met een bemande vlucht zal worden bezocht en bekijken vele apparaten en hulpmiddelen die men in de ruimte gebruikt heeft. Om 5 uur in de middag verzoekt een suppoost ons dringend het pand te verlaten. Wij hebben beiden genoten en zijn ’s avonds nog vol van de vele indrukken die wij bij de NASA hebben opgedaan. Een aanrader voor iedereen die hier in de buurt is!
In het park langs Crystal Creek in Webster overnachten wij. (N29.32.50/W95.01.19)

Zaterdag rijden wij weer terug naar de kust naar het plaatsje Kemah. Hier is een groot pretpark gebouwd met rollercoasters, draaimolens en een treintje. Wij komen niet voor dit plezier (al is het gezellig om er rond te lopen) maar voor de botenparade in de avond. Het is het laatste weekend van Mardi Gras (carnaval) en dan komen hier de verlichte boten en bootjes langs.
Tegen acht uur ’s avonds komen de verlichte boten vlak langs de kant voorbij en gooien halskettingen naar het publiek. Het is er erg druk en gezellig. Na afloop luisteren wij naar een band uit Louisiana onder het genot van een biertje. De camper staat op loopafstand (en buiten gehoorafstand van de muziek). Hier blijven wij overnachten met toestemming van de lokale politie.(N29.32.50/W95.01.19)

Zondag 10 februari rijden wij naar Channelview en bezoeken het gedenkteken en museum van de slag bij San Jacinto. Hier heeft Sam Houston met een klein legertje kolonisten het grotere leger van de Mexicanen verslagen. Vanaf dat moment werd de republiek Texas geboren.
Daarna lopen wij naar de vlakbij gelegen USS Texas, een slagschip uit de 1e en 2e Wereldoorlog. Het kon granaten met een diameter van een ouderwetse vuilnisbak afschieten. Erg imponerend. Wij overnachten aan het water. (N29.46.54/W95.06.02)

Wij rijden vandaag (maandag) naar Humble, vlakbij het vliegveld waar wij volgende week zullen vertrekken. Hier vinden wij een storage waar wij de camper kunnen achterlaten. Het ziet er goed verzorgd uit en de eigenaresse komt sympathiek over. Ook de kosten vallen mee. Zo’n 59 dollar per maand. Wij maken direct een afspraak dat wij volgende week woensdag de camper zullen brengen. De eigenaresse zal dan zorgen dat een taxi ons naar het vliegveld brengt. Zo dat is geregeld!

Houston, 12 – 20 februari 2013.
De komende dagen zijn we aan het regelen. Uit de invoerpapieren blijkt dat onze camper op 20 mei 2013 uit de USA moet zijn. Wij bezoeken diverse bureaus van de douane en telefoneren met onze scheepsagent in Baltimore die de invoer heeft verzorgd. Verlenging is onmogelijk en wij zullen dus in mei naar Mexico moeten reizen. Een lichte teleurstelling want wij hadden graag nog een paar maanden langer in de USA willen reizen.
Gelukkig wordt het weer aangenamer. De afgelopen dagen was er veel regen, maar nu schijnt de zon weer. Wij maken de camper van binnen en buiten schoon, verven de wat roestige delen van het chassis en doen de laatste was.

Woensdagavond 20 februari vertrekt ons vliegtuig vanaf George Bush Airport en via Londen komen wij donderdag in de namiddag aan op Schiphol. Het lijkt lang, maar de totale vliegtijd is maar 12 uur.

Wij zijn precies 9 maanden weggeweest en hebben iets meer dan 37.000 kilometer afgelegd. Geen lekke banden en het profiel van alle banden is nu nog 14 mm diep (van de 18 mm), dus daar kunnen wij nog wel 50.000 kilometer meer rijden. Pech hebben wij gehad aan de loszittende verdeelbak (snel verholpen), maar de reparatie aan het smeeroliesysteem met zijn nare gevolgen heeft ons 12 dagen sleutelen gekost. Gelukkig hebben wij dit samen (en met technische adviezen van de Wit Bedrijfswagen uit Anna Paulowna) kunnen verhelpen.

In deze 9 maanden hebben wij van 16 campings gebruik gemaakt en 13 keer bij een Walmart
overnacht. Voor de rest hebben wij vrij gestaan op plekjes die geen camping je kan bieden. Water tanken en toilet leeggooien was bijna geen probleem. Soms hebben Visitors Centers een voorziening, en in alle parken staan toiletgebouwen of toilethokjes. Onze jaarkaart voor de Nationale Parken in Canada en de USA hebben wij ruim terugverdiend. Een goed advies voor hen die ook zo’n lange reis willen maken.
Canada heeft ons bekoord om zijn wildlife en zijn natuur. Wel misten wij vaak de vergezichten. Soms reed je dagenlang door dichte bossen zonder iets te kunnen zien. In de USA hebben de Nationale Parken ons aangenaam verrast. Vooral de staten Utah en Colorada hebben ons verstelt doen staan door zijn prachtige en kleurrijke bergen en kloven..

De komende maanden zult u geen reisverhalen ontvangen. Wij blijven van 21 februari tot 10 april in Nederland. Lekker genieten met de kinderen en kleinkinderen, onze vrienden bezoeken en bijpraten.
Het volgende verslag zal ergens in mei 2013 weer te lezen zijn.
Bedankt voor alle lieve en leuke reacties op onze reisverhalen.

Groeten van
Ton & Anneke