Ecuador 2

Na onze uitstap naar de Galapagoseilanden eilanden rijden wij op maandag 20 april 2015 zuidwaarts. Via de Papallacta pas (4083 m) komen wij in Tena aan. Hier doen wij de noodzakelijke boodschappen en overnachten bij een soort pretpark op een eiland. De nabij gelegen pizzeria zet ons een uitstekende biefstuk met pepersaus en champignons voor.

De volgende dag rijden wij door naar Misahualli in het Amazone gebied. Wij willen nog een jungletocht maken en vanuit dit dorpje is het mogelijk. Wij boeken de jungle tour bij een klein bedrijfje op het centrale plein. Morgen om 09.00 uur vangt de tocht aan. Wij ontmoeten een Nederlands echtpaar met hun kinderen. Zij werken voor de zending in Puerto Viejo, een plaats in de buurt van de kust. Samen met de 3 jongens gaan wij zwemmen in de rivier. Wij overnachten op het pleintje van het dorp. De apen houden wel de wacht over ons.

Woensdag 22 april gaan wij met een (gebrekkig) Engels sprekende gids met de kano naar het oerwoud. Hier maken wij een 3 uur lange tocht door de dichte bossen. Onderweg zien wij slangen, eten zure Limon mieren en zien veel vlinders. Gelukkig hebben wij laarzen aan, want de grond is zeer vochtig en modderig.
Na de tocht door het oerwoud gaan wij per kano stroomopwaarts naar een indianen dorpje. Hier krijgen wij een middagmaaltijd voorgeschoteld, bestaande uit riviervis, yuca en een salade. Ton vindt het maar matig, maar Anneke vindt de vis lekker.
In het dorp krijgen wij nog een traditionele dans te zien en Anneke laat zich geestelijk reinigen door de shaman.
Wij gaan verder stroomopwaarts en men laat ons zien hoe al varend vis wordt gevangen. Daarna bezoeken wij nog een nederzetting met een klein dierentuintje en een soort museum. Laat in de middag brengt de kano ons terug naar Misahuelli. Wij overnachten weer op het dorpspleintje, waar wij onze camper hadden achtergelaten.

In een druilerige regen verlaten wij Misuhualli en via Puyo komen wij in Macas aan. Op de Mirador overnachten wij na een lange, saaie en regenachtige rit. (S2.18.01/W78.06.55, H=1067 m)

Vrijdag 24 april rijden wij in de regen verder zuidwaarts naar Riobamba. Wij klimmen al snel naar 2000 meter en hebben mooie uitzichten. De regen wordt ook minder. Als wij boven 3000 meter komen, verandert het landschap in grote grasvlaktes (paramo). Riobamba is een drukke stad en wij kunnen geen overnachtingsplekje vinden. Wij rijden de stad uit en kunnen overnachten bij een benzinestation.

De volgende dag rijden wij terug naar Riobamba en parkeren de camper op het plein van de kathedraal. Er moet hier een wekelijkse markt zijn, maar wij vinden die niet. Op de mercado kopen wij groente en broodjes. Wij besluiten om terug te rijden naar ons vorige overnachtingsplekje. Hier hebben wij aan de overkant van de snelweg veel activiteit gezien. Inderdaad, hier is de lokale veemarkt met de nodige verkoopstadjes erom heen. Wij eten in een lokaal en provisorisch restaurantje soep en een hoofdmaaltijd van patatjes, vlees en salade. Kosten; 4 dollar inclusief een vruchtensapje!
Wij vervolgen onze rit en klimmend komen wij aan bij de vulkaan Chimborazo op 4385 meter. Het waait en het is hier koud. Bij het visitor center mogen wij overnachten. (S1.29.51/W8.52.30, H=4385m)

Het heeft de afgelopen nacht hard gewaaid en veel geregend. De vulkaan is door de bewolking niet te zien. Gelukkig hebben wij gisteren wel de top gezien en gefotografeerd. Wij telefoneren via de satelliet telefoon naar Ton zijn moeder die vandaag 98 jaar wordt.
Wij rijden verder naar Salinas en zien onderweg vicunas (een klein soort lama). In Salinas kopen wij diverse zelfgemaakte kaassoorten en yoghurt in een klein winkeltje. Via Guarando rijden wij richting de kust. Wij overnachten tegenover het politiebureau van Montalvo.

Maandag 27 april 2015 rijden wij naar de grote stad Guayaquil. Ton heeft de laatste weken last van vlekken in zijn linkeroog en wij willen een oogarts consulteren. In het Kennedy hospital komen wij terecht bij een particuliere oogarts. Na uitgebreide controle blijkt dat Ton een klein scheurtje in zijn netvlies heeft. Uitstel van behandeling is niet raadzaam en er wordt dezelfde dag tijd en ruimte ingepland voor een laser behandeling. In de namiddag is Ton zonder problemen behandeld. Voorlopig 3 dagen rustig aandoen en de ogen druppelen. Wel moeten wij volgende week voor controle terugkomen. Wij overnachten in een straatje achter het hospitaal, waar ook een nachtwaker rondloopt.

Dinsdag rijden wij naar de kust en vinden in Salinas aan zee een mooi plekje aan het strand van “La Chapipe”.Wij maken lekkere strandwandelingen en luieren en lezen bij de camper.

Na 2 nachten verlaten wij Salinas en rijden langs de kust naar Puerto Lopez. Ook hier vinden wij een mooi plekje en blijven hier 4 dagen. Wij hebben internetverbinding bij een naastgelegen hostal waar wij 's avonds een biertje gaan halen. Wij doen boodschappen in het dorp, eten een hapje op de malecon (boulevard) en luieren bij de camper.. (S1.33.46/W80.50.06, H=3m)
Ook maken wij nog een boottocht naar Isla de la Plata (het armelui Galapagos), maar dat valt tegen. Weinig vogels te zien, met uitzondering van de fregatvogels. Ook zien wij een paar blue footed boobies. Ook voelt Ton zich niet lekker door het vele klimmen en de warmte. De verklaring voor deze conditie blijkt later.

De tijd vliegt voorbij en maandag 4 april rijden wij naar Patrillo. Onderweg plaatsen wij ons verslag en de foto's van de Galapagos in een internet café. Door de heuvels rijden wij weer landinwaarts en overnachten bij een tankstation, vlak aan de rivier. (S158.18/W80.00.31, H=9m).

Omdat wij woensdagmorgen al om 09.00 uur voor controle naar de oogarts moeten, rijden wij richting Guayaquil en parkeren de camper in de buurt van het hospitaal bij het sportpark.
Als Ton de volgende dag uit bed wil komen, doen al zijn gewrichten pijn. Met moeite lopen wij naar het ziekenhuis en hier controleert de oogarts Ton zijn linkeroog. Alles ziet er goed uit en hoeven niet terug te komen. Op de vraag of de oogdruppels nog bijwerkingen hebben, ontkent de oogarts dit stellig. Wij besluiten om verder te reizen. Een paracetamol verlicht de pijn bij Ton, maar als wij in de middag in El Tomba de camping oprijden, is Ton doodop. Hij kruipt zijn bed in en al transpirerend wordt hij de volgende morgen met veel pijn in zijn gewrichten wakker.

Wij besluiten naar Cuenca, een grote stad, te rijden. Hier bezoeken wij het El Rio Hospital en worden via de “emergencia” beiden onderzocht. Ook Anneke heeft klachten van pijn in rug en handen. Na bloedonderzoek blijkt dat wij geen malaria of dengue (knokkelkoorts) hebben. De internist denkt aan Chikungunya. Dit is een virus die via de mug wordt overgebracht. !00% zekerheid heeft hij niet, maar hij wil met de pijnbestrijding aanvangen. Beiden worden op een kamer opgenomen en krijgen een infuus met zoutoplossing en daarbij vloeibare paracetamol. Anneke begint 's nacht hoge koorts te krijgen terwijl bij Ton de temperatuur zakt en ook de gewrichtspijn De volgende dag komt een viroloog op bezoek en gezien de diverse test en bloedonderzoek verdenkt hij ons ook van de ziekte Chikuncunya.
Wii blijven tot zaterdag in het ziekenhuis. Anneke heeft nog lichte verhoging maar mag ook weg als zij paracetamol blijft slikken. Wel moeten wij woensdag 13 mei (10 dagen na de vermoedelijke besmetting) een bloedonderzoek laten afnemen voor de bevestiging van onze virus.

De camper, die buiten het ziekenhuis terrein geparkeerd was, is nog in goede staat. Wij rijden naar de Mirador de Turi, waar wij een mooi uitzicht over de stad hebben. 's Avonds eten wij zelfgemaakte koolsalade en een runderlapje. Ton haalt gauw frietjes bij een van de eettentjes vlakbij. Heerlijk, na het eenvoudige en saaie ziekenhuis eten.

Ook zondag blijven wij hier staan en maken nog een muziek- en dansoptreden mee in het kleine openlucht theater vlakbij.

Maandag 11 mei 2015 vullen wij, na lang zoeken, onze gasfles bij een grote gasvulstation. Daarna laten wij de olie van de motor en de aandrijftrein verversen bij een MAN dealer. 's Avonds overnachten wij weer op de Mirador de Turi.

De volgende dag internetten wij in de stad en 's middags willen wij de bloedtest afnemen in Centro de Salud I. Doch men wil zich precies aan de tijd houden en moeten morgen om 08.00 uur terugkomen.
Woensdag 13 mei zijn wij ruim voor acht uur in het Centro de Salud. Na wat overleg wordt eindelijk de Chikungunya test afgenomen. De uitslag krijgen wij (hopelijk) per Email toegezonden.
Wij rijden naar het centrum en bezoeken de historische binnenstad. Eindelijk niet meer denken aan de ziekte!
In de middag verlaten wij Cuenca en rijden via bergachtige wegen naar de plaats Saraguro, waar wij overnachten. Hier zien wij de lokale (indiaanse) bevolking in zwarte kledij rondlopen.

Donderdag 14 mei rijden wij naar Lojas. Dit is een kleurrijk stadje en wij maken een uitgebreide wandeling door de koloniale binnenstad. In de middag vervolgen wij onze rit door een mooi heuvelachtig gebied naar Vilcabamba. Dit plaatsje is bekend door de vele 100- jarigen. Men denkt dat dit komt door de zuivere lucht en het stressvrije leven. Wij overnachten op de parkeerplaats van een hosteria, net buiten Vilcabamba. (S4.16.45/W79.13.24, H=1680m).

Wij rijden de volgende dag terug naar het dorpje Malacatos met zijn blauw witte kerkje. Wij rijden dan dwars door de wilde natuur naar Puranum. De rit kost ons 4 uur, omdat de wegen ongeplaveid zijn. De uitzichten vergoeden veel van het gehobbel in de camper. Via een deels goede weg bereiken wij het bedevaartsplaatsje El Cisne. Wij bezoeken de pelgrimskerk. Om de kerk staan veel kraampjes met kerkelijke prullaria. Tegen de avond komt de bewolking het dal indrijven en wordt het kil. Wij overnachten op het grote parkeerterrein boven het stadje. (S3.51.10/W79.25.35, H=2342m).

Zaterdag 16 mei rijden wij over zandwegen naar Zamura. Onderweg komen wij goudopgravingen bij de rivier tegen. Er wordt hier nog steeds, maar matig, goud gevonden. Zamura is een leuk stadje met houten huizen en houten trottoirs. Wij genieten van het stadje en nemen een biertje op het kerkpleintje.
De volgende dag maken wij een omweg naar het nationaal park “Bosque Petrificado”. Hier moeten grote versteende bomen te zien zijn. Onderweg staan wij 2 uur in de file, want de regen van afgelopen nacht heeft een landverschuiving doen ontstaan en de weg is totaal geblokkeerd. Wij parkeren de camper bij het kleine visitor center omdat de toegang naar de bijbehorende camping niet voor ons geschikt is.

Maandag morgen 18 mei 2015zijn wij al vroeg op en willen het park ingaan. Maar het hek is op slot en er is niemand aanwezig. Wij wachten nog even en besluiten om naar de grens van Peru te rijden. Zwaar teleurgesteld rijden wij de 52 kilometer omweg richting Peru.

Wij zijn ruim 2 maanden in Ecuador geweest en hebben 4450 kilometer in dit betrekkelijk kleine land afgelegd. Het is ons hier goed bevallen. De natuur is prachtig met zijn altijd groene omgeving en de vele kraters (sommigen met sneeuw bedekt) zijn imposant. De bevolking is minder open dan in Colombia, maar wij hebben altijd leuke contacten met de lokale bevolking gehad. De hoogtepunten waren natuurlijk het bezoek aan de Galapagos eilanden maar ook het op grote hoogte rijden naar de vulkanen. Nu gaan wij naar Peru.

Veel leesplezier van
Ton & Anneke