Uzbekistan

Zondag 8 september 2019 staan we al vroeg bij de grens van Tadjikistan. We zijn snel door de controles, maar moeten ruim een uur wachten voor het hek om naar de zijde van Uzbekistan te rijden. Eenmaal op het terrein gaat alles snel en soepel.
We rijden over een matig bestrate weg naar Samarkand en parkeren de camper voor de deur van hostel Bahadir.
Het is nog vroeg in de middag en we maken een wandeling naar het vlakbij gelegen Registan met zijn 3 koranscholen. Een prachtig gezicht. Ondanks dat het zondag is, zijn alle winkels open. Ook de kapper, waar we ons haar laten knippen.
Als we terugkomen bij het hostel parkeren 2 overlanders met hun Steyer naast ons. We hebben elkaar al ontmoet in Kirgizië.

De volgende dag, het regent, maken we een uitgebreide wandeling door de stad. We bezoeken de grote (echt grote) moskee, het mausoleum, het standbeeld van de krijgsheer Temur en zijn graf in de nabij gelegen tombe.
Onderweg pinnen we Uzbeekse soms en gaan terug naar de camper. Ondanks de regen is het een mooie dag geworden.

Dinsdag 10 september verlaten we Samarkand en rijden naar Bukhara.
In Bukhara willen we op het parkeerterrein van hotel Rimi overnachten, maar dit terrein is nu bouwterrein geworden. Noodgedwongen parkeren we aan de straat naast het hotel. Anneke voelt zich niet lekker en we houden een rustige middag.

De volgende dag voelt Anneke zich nog niet 100% en pas tegen de middag stappen we in de hop on-hop off bus die ons door de stad rijdt. Veel gaat door de moderne wijken (saai!), maar het laatste deel gaat door de oude stad. Hier stappen we uit en bezoeken het fort, de nog aktieve koranschool en de tegenover gelegen moskee Alles mooi betegeld en in een prachtige bouwstijl.
We lopen terug naar de camper. Anneke voelt zich nog steeds niet ok en gaat naar bed.

Ons volgende doel is de stad Khiva, tegen de grens van Turkmenistan aan. De eerste 65 kilometer is zeer slecht asfalt, maar plotseling begint er een 4-baansweg. Dat schiet tenminste op. Onderweg proberen we diesel te tanken (zeer schaars in Uzbekistan), maar het lukt niet, ondanks dat er diesel op de pompen staat. We overnachten bij een restaurant in het plaatsje Miskin. Anneke voelt zich vandaag een stuk beter.

De volgende dag rijden we over goede, maar ook slechte wegen naar Khiva. Vlakbij de ingang van de oude stad parkeren we de camper voor het hotel Alibek. Even later parkeert Robert met zijn Steyer naast ons.
Bij de meeste hotels is bij het parkeren van de camper het ontbijt inbegrepen. Ook hier is dat het geval. Een zeer uitgebreid ontbijt met eieren, fruit en pannekoeken. 's Middags hoeven we niet te eten.
We kopen toegangskaartjes voor de oude stad en lopen naar binnen. Het oude stadsdeel is prachtig gerestaureerd. Soms wel eens te mooi. De vele souvenirskraampjes nemen soms het gevoel weg dat hoort bij het wandelen door de stad. Ook is het vandaag heel druk met bussen vol toeristen.
We lopen terug naar de camper en houden een rustige middag. Het verslag van Kirgizië en Tadjikistan wordt geplaatst op onze website via de wifi van het hotel.
's Avonds maken we nog een wandeling door de oude stad met minder toeristen.

We blijven een dag langer in Khiva, want vandaag is de opening van het jaarlijkse dansfestival van deze stad. Bij de poort wordt een mooie show opgevoerd met dansers in traditionele kostuums. Vanavond is er een gratis optreden op het grote plein in het fort. 's Middags wandelen we weer door de oude stad en bezoeken de diverse monumentale gebouwen uit de zestiende eeuw. Gelukkig zijn er vandaag minder toeristen en ook weinig kraampjes langs de wegen.

's Avonds bezoeken we het dansfestival met optredens van dansgroepen uit de omringende landen, maar ook Polen en een Italiaans koppel. Het is een lange zit en pas tegen middernacht zijn we weer in de camper.

Maandag 16 september verlaten we Khiva. We hebben hier mooie dagen gehad met prachtig weer. De weg richting Kazachstan is wisselvallig. Vaak slecht asfalt met gaten en scheuren, maar wel redelijk berijdbaar. Onderweg lukt het ons om 80 liter diesel te verkrijgen. Met de huidige voorraad moeten wij de grens zonder problemen kunnen halen.
Vlakbij de plaats Nukus overnachten wij bij een vervallen fort uit de 2-3e eeuw en hebben in de verte zicht op de eeuwenoude dodenstad.

De volgende dag rijden we naar de necropolis en lopen op dit inmense terrein rond. Het lijkt echt op een stad met graven in de vorm van huizen met koepels.
We hebben besloten om toch een omweg te maken naar wat eens de Aral Zee was. Het plaatsje Moynac was eens een belangrijke vissershaven aan de zuidpunt van de Aral Zee. Nu ligt de (kleinere) zee 200 kilometer naar het noorden en de schepen liggen hier te verroesten op de voormalige zeebodem. En dat alleen omdat in de jaren 60-70 de Russische overheid prioriteit gaf aan de katoenteelt in dit gebied en rivieren omlegde voor de toevoer van water via de irrigatiekanalen. Het resultaat was dat de Aral Zee onvoldoende water toegevoerd kreeg en langzaam opdroogde.

Woensdag 18 september rijden we de lange weg terug naar de hoofdweg. Deze is goed berijdbaar tot zo'n 70 kilometer voor de grens. De weg is een echte puinhoop en harder dan 20-25 km/uur valt niet te rijden. Soms nemen we maar een zandweg die langs de officiele weg loopt, maar die stopt ook wel eens abrupt. Gelukkig is het laatste deel van 20 kilometer in het niemandsgebied van de grens wel weer berijdbaar. Bekaf parkeren we de camper op een groot parkeerterrein voor de grens. Hier is een restaurant en eten kebab met frietjes met een pul bier erbij. Ook is er wifi en kunnen onze email ophalen.
Morgen gaan we wel kijken wat de overgang van Uzbekistan naar Kazachstan ons brengt.

We zijn maar kort in Uzbekistan gebleven, Het land waar de Zijderoute een belangrijke rol heeft gespeeld. De steden Samarkand (onze favoriet), Bukhara en Khiva danken hier hun weelderige bestaan aan. Gelukkig hebben we nog wat diesel kunnen kopen, zodat we zonder zorgen door het land konden rijden. Ondanks dat Uzbekistan een zeer gecontroleerde staat is, hebben we hiervan weinig hinder ondervonden.

Het volgende trajekt zal via Kazachstan en Rusland naar Ukraïne gaan om dan door Eurpa naar huis te rijden.

Veel leesplezier toegewenst door
Ton & Anneke