Kirgizië en Tadjikistan

Een trip door prachtige natuur en een moeilijke tocht over de Pamir Highway.

Vrijdag 9 augustus 2019 rijden we naar de grens van Kazachstan en Kirgizië. De grensovergang aan beide zijden verloopt probleemloos en zo komen we in de voormiddag al aan in de hoofdstad Bishkek. We vinden een plekje bij het tweede hostel om de camper te parkeren.
Tijdens de inspectie van de camper ontdekken we dat een bladveer aan de linker voorzijde is gebroken. Gelukkig weet iemand in het hostel een garage en maakt een afspraak voor morgen.

De volgende dag staan we bij een verzameling bedrijventerreintje, waar ook een garage is. Het verenpakket wordt gedemonteerd. Nu is het zoeken naar een passende bladveer, want orginele onderdelen zijn hier niet verkrijgbaar. Pas laat in de middag is een bladveer gevonden van een Russische Kamaz, dat ongeveer aan de maat voldoet. Na kleine aanpassingen zit het verenpakket er 's avonds na 8 uur eronder. We overnachten maar op het bedrijventerrein.

Zondag rijden we richting Issyk Kul, het grote bergmeer. Onderweg worden we door de politie staande gehouden. We rijden te hard. 62 km/h i.pv. 40. Het zou kunnen kloppen. De agent is uit op smeergeld, maar Ton staat erop dat een bekeuring wordt uitgeschreven. Na een discussie van ruim 30 minuten (“in Europa betalen we niet aan de politie!”) worden we weggestuurd zonder bekeuring en zonder smeergeld te hebben betaald.
Onderweg zien we mooie gekleurde bergen. We overnachten vlakbij een kloof, die we morgen zullen bekijken.

De wandeling door de kloof is zwaar, maar we redden het. Pas bij de tweede drooggevallen waterval keren we om. In ieder geval hebben we mooie foto's kunnen maken.
We rijden verder naar het Issyk Kul meer en parkeren de camper vlakbij het water. De temperatuur van het water is aangenaam en we nemen een duik. Lekker verfrissend op deze warme dag.

Dindag 13 augustus rijden we verder langs het meer en bezoeken Rukh Ordo, een mix van attractiepark en museum. Op het terrein staan o.a 5 gebouwen waarin de 5 hoofdrelegies worden getoond. Ook is er een paviljoen gewijd aan de beroemde schrijver Chengis Aimotov (1928-2008).
Het park is prachtig aangelegd met mooie beelden en heerlijk om er door te lopen.

Daarna rijden we naar de hoogvlakte van het Tseng Ak-Suur NP. Een mooi tocht omhoog langs de snelstromende rivier. We willen hier overnachten, maar net als we naar bed gaan, begint het hard te regenen. We staan in een dal vlakbij de rivier en zijn bang dat dit gedeelte onder water komt te staan. In de nacht verrijden we de camper naar de hoger gelegen weg en overnachten hier.

De volgende morgen zien we overal diepe plassen staan. Gelukkig heeft de weg een toplaag van kiezels en komen we zonder problemen weer op de hoofdweg. Het regent nog steeds als we het museum van Przewalski bezoeken. Naast (of juist door) zijn ontdekkingsreizen heeft hij ook naam gegeven aan het oerpaard in Mongolië. We rijden verder naar het Riverside guesthouse in Karakol en overnachten daar enkele nachten. Hier ontmoeten wij Karin-Marijke en Coen van www.landcruising.com. Zij zijn al jaren met hun gele Landcruiser onderweg en wij zouden ze in Paraguay ontmoeten, wat niet gelukt is. Nu wel!

Vrijdag 16 augustus bezoeken we de houten Russische kerk en de chinese moskee in Karakol en rijden via de zuidkant van het Issyk Kul meer verder. Onderweg bezoeken we de “fairy tale” canyon met zijn prachtige rode zandsteen. Ook bezoeken we een fabriekje waar men nog de orginele yurt (ronde tent) maakt. We overnachten weer aan het meer.

Het heeft de laatste week regelmatig geregend en we zoeken verderop een plek aan het strand om rustig te staan. Dan horen we duidelijk gekraak bij de camper. Na onderzoek blijkt het hulpframe scheurtjes te vertonen bij de voorste drie balken.
De volgende morgen rijden we naar de grote stad en vinden, via een taxichauffeur, een houthandel. We willen de U profielen verstijven met hout. De houthandel heeft gelukkig passende balkjes en wij zijn de hele middag bezig de balkjes in de profielen te duwen en vast te zetten. Het lukt en in de namiddag zit de klus erop. We trakteren onszelf op een heerlijke maaltijd in een lokaal restaurant en overnachten weer aan het meer.

De volgende dagen rijden we dwars door Kirgizië. We passeren meertjes, zien sneeuw op de bergen. De zon schijnt nu volop en maakt alles mooier. In de namiddag rijden we door een smalle kloof en zien de bergen in allerlei soorten kleuren.
Als we op een dag naar de waterkant van het stuwmeer van de Naryn willen rijden, voelen we de achterzijde van de camper wegzakken. We zitten met onze achteras volledig in de modder. Graven helpt niet, want dit gedeelte is moerassig. Gelukkig zijn er altijd mensen die hulp in roepen en na een paar uur komt een grote vrachtwagen die ons eruit trekt. Wij blij en ook de chauffeur blij met het geldbedag dat wij hem geven.

We rijden verder langs de rivier Naryn, die turquoise gekleurd is door de meegevoerde mineralen. De weg er langs is redelijk, zodat we optimaal kunnen genieten.

Donderdag 22 augustus bereiken we Osh en overnachten op de parkeerplaats van Sunny hostel. De volgende dag bezoeken we de Jamaay Bazar (de grootste bazar van Centraal Azië). Kopen schoenen voor ons beiden en wisselen dollars om in Tadjiki geld. 's Avonds eten we in een leuk restaurantje een goede schaslik met patatjes (heerlijk!).

Zaterdag 24 augustus nemen we afscheid van onze Italiaanse overlander en rijden richting Tadjikistan. Het berglandschap wordt ruiger en passeren een pas van ruim 2400 meter. Als we brandstof van de ene naar de andere tank willen overpompen, bemerken we dat de pomp het niet doet. We stoppen en inspecteren de pomp. Deze is defect en niet te repareren. Dit levert een probleem op, want zo kunnen we de 300 liter tank niet overpompen naar de dagtank. Belangrijk want in Tadjikistan zijn weing tankstations. We besluiten om terug te rijden naar Osh om naar een andere pomp te zoeken.

De volgende morgen zijn we tegen de middag in Osh en bezoeken de auto bazar. Maar geen dieselpompen die geschikt zijn voor ons systeem. Uiteindelijk verwijst iemand ons naar de andere kant van de stad. Hier vinden we een dompelpomp voor diesel. Niet het ideale, maar bruikbaar.
De prijs is een lachertje. 13 Euro voor een chinese pomp!
We rijden nu naar het Tess hostel. Hier staan nog 4 andere overlanders, waaronder Albert en Maaike die we in Rusland al hebben ontmoet.
Het is hier gezellig met motorrijders, fietsers (Tom en Sabine) en nog meer avonturiers.
We maken een systeem om de pomp aan te sluiten en monteren een slang naar de andere tank. Nu kunnen we de pomp in de 300 liter tank hangen en zo overpompen naar de dagtank. Probleem voorlopig weer opgelost en we kunnen naar Tadjikistan. We blijven hier een dag langer staan en genieten o.a. van het uitgebreide ontbijt buffet.

Dinsdag 27 augustus ondernemen we een tweede tweede poging om richting Tadjikistan te rijden. Onderweg toppen we de tanks optimaal vol. We slaan af richting Pic Lenin, een berg met een hoogte van ruim 7000 meter. We overnachten aan de voet van de berg met zicht op de besneeuwde toppen.

Als we de volgende morgen terugrijden naar de hoofdweg komen we Maaike en Albert tegen die in een ander dal staan. Voorlopig zullen we elkaar niet meer zien.
We rijden naar de grens van Tadjikistan. Aan de zijde van Kirgizië gaat het snel. Via een moeilijke bergpas van 3615 meter komen we aan in Tadjikistan. Vlak na de pas is het douanegebied. De controles in de camper zijn minimaal. Wel moeten we road tax betalen en wil men geld voor een paar andere formulieren. We weigeren dit te betalen en worden weggestuurd zonder te betalen. Men probeert hier wat extra te verdienen!
Via een redelijke weg (soms gravel, soms asfalt) bereiken we Karakol en overnachten aan het meer. We zitten op bijna 4000 meter maar het slapen lukt redelijk.

De volgende dag rijden we naar Murghab. Onderweg bereiken we een hoogte van 4655 meter via de hoogste Ait Baikal pas en rijden langs het niemandsland van China. In Murghab kopen we nog 100 liter diesel (via vaatjes) en een dure SIM kaart. Omat het nog vroeg is, rijden we door naar Hisor en overnachten in een dal weer op bijna 4000 meter.

We vervolgen onze weg over zeer slecht asfalt. Harder dan 25 km/uur is niet mogelijk. We slaan af van de officiele Pamir Highway en gaan richting Waghan Vallei. Gelukkig hier geen asfalt maar gravel en zand. Dat rijdt iets beter.

De rit door de Waghan vallei is fantastisch. We rijden langs de Pamir en de Panj rivier, de grens tussen Tadjikistan en Afghanistan. Aan de overzijde zien we de dorpjes en de velden worden bewerkt. Mensen wuiven naar ons. Ook aan de zijde van Tadjikistan worden de kleine veldjes bewerkt en wordt het graan met sikkel en de rest met de hand geoogst. We bezoeken een Pamir huis, ingericht als museum.

Onderweg slaan we af naar de warme bronnen van Garm Chasm, dat lijkt op klein Cappedocië in Turkije. Baden is gescheiden en zo zit Anneke in het grote en open bad en Ton in het kleine overdekte.

In Korogh komen we weer op de Pamir Highway. Hier kunnen we op een normale manier diesel tanken en ook wat boodschappen doen. We rijden verder langs de rivier Panj en genieten van de uitzichten en ergeren we ons soms aan het slechte wegdek.

We rijden richting Dushanbe, de hoofdstad van Tadjikistan. We verlaten ons uitzicht op Afghanistan met een gemeng gevoel. Aan deze kant van de rivier is er betrekkelijke vrede en aan de overkant is het oorlogsgebied, terwijl het er zo vredig bij ligt.
Op weg naar Dushanbe passeren we de plek waar in 2018 twee Nederlandse fietsers werden doodgeschoten. Een monument herinnert eraan. Wij staan stil en Anneke hangt een lint om de fiets van het monument. Erg emotioneel, vooral omdat we veel fietsers hebben ontmoet.

Donderdag 5 september komen we aan in Dushanbe en mogen de camper achter een groot hotel parkeren. Het ligt erg gunstig in het centrum en 's middags maken we een wandelijng door het mooie park bij het presidentiële paleis en overige overheidsgebouwen. Als we 's avonds nogmaals een wandeling maken is het park mooi verlicht.

Dushanbe is niet een stad om lang te verblijven, dus rijden we de volgende dag verder richting grens. Onderweg moeten we door een 5 kilometer lange bergtunnel, die slecht verlicht is. Jaren geleden was dit de “tunnel des doods” omdat er zoveel ongelukken gebeurde. We rijden door een mooi berggebied en slaan af naar het Iskander Kul meer. Een mooie tocht door een kloof, maar geen goede plek om aan het meer te overnachten. Uiteindelijk parkeren we onze camper bij een andere camper die op de berg staat. Het blijkt ook een Nederlander te zijn en zo hebben we nog een gezellige avond.

Zaterdag 7 september nemen we afscheid van Bert en rijden richting grens. Onderweg toppen we de tanks vol met diesel, want dat is in Uzbekistan zeer moeilijk te verkrijgen. Iedereen rijdt daar op gas (methaan of propaan).
Vlakbij de grens, in Sarasm, overnachten we naast een historische opgraving. Dit zou in Nederland onmogelijk zijn.

Morgen rijden we naar Uzbekistan met zijn steden die beroemd zijn geworden door de karavaans die over de Zijde Route trokken. Maar ook een land waar je nog steeds goed in de gaten wordt gehouden. We zullen het zien!

Kirgizië is door zijn natuurschoon, maar ook Tadjikistan ons zeer goed bevallen en zullen lang in onze herinnering blijven. Het berijden van de Pamir Highway (de op een na hoogste autoweg) is een belevenis. Maar vooral de Waghan vallei met zijn kleine en lieve dorpjes en zijn vriendelijke bewoners hebben veel indruk op ons gemaakt.

Veel leesplezier toegewenst van
Ton & Anneke