Via Chili naar Bolivia en Argentinie

Voor het bekijken van de foto's, klik onderstaande link aan;

http://www.mijnalbum.nl/Album=4XXNPK6X


Vrijdag 10 juli 2015 steken wij de grens van Peru naar Chili over. De formaliteiten zijn bekend en binnen een half uur rijden wij richting Arica. Hier overnachten wij op de pier bij de jachthaven. (S18.28.53/W70.19.48)

De volgende dag rijden wij naar Iquique. Hier is een belastingvrije zone en wij willen daar banden voor de camper proberen te kopen. Jammer genoeg zijn de bandenzaken in deze zone op zaterdagmiddag gesloten. Wij rijden naar ons bekende plekje aan zee en blijven hier het weekend staan.

Maandagmorgen rijden wij naar de belastingvrije zone, maar helaas, men kan ons type band niet leveren omdat er geen voorraad in Chili is. Wij besluiten om naar Bolivia te rijden.
Wij rijden een stuk terug op de snelweg en slaan bij Huara af in de richting van Bolivia. Wij rijden door een troosteloos landschap en stijgen naar 4000 meter.
Bij de Boliviaanse grens moeten wij veel formulieren invullen en de douane wil de auto in- en uitwendig inspecteren. Op zichzelf niet erg, maar het waait heel hard en het is rond het vriespunt.
In het dorpje Sabaya overnachten wij.

Dinsdag 14 juli rijden wij naar de grote plaats Oruro. Een deel van de weg is onder constructie, dus moeten wij op een hobbelige aarden weg verder rijden. Wij rijden om Oruro heen en gaan richting Sucre. Opeens houdt de weg in een dorp op. Na lang zoeken en vragen (de politie weet van niets!) blijkt dat wij door de rivier moeten rijden om de weg aan de andere zijde van het water te bereiken. Wij vervolgen onze weg over asfalt en overnachten op het pleintje van het dorp Cala Cala.

's Morgens hebben wij veel belangstelling van de lokale bevolking. Wij worden uitgezwaaid en even later zitten wij weer op de asfalt weg. Maar niet voor lang, want ook deze weg is onder constructie. Wij rijden over provisorische wegen, bestaande uit aarde en scherpe stenen. Ook moeten wij een paar keer een rivier doorwaden. Het wordt een stoffige en vermoeiende rit. In Ravelo overnachten wij weer op een pleintje.

Als wij de volgende dag verder rijden, is net na het dorp een prachtige geasfalteerde weg aangelegd. Wij zijn blij en willen kilometers maken. Maar de pret duurt niet lang, want na een half uur treffen wij een blokkade. Daar achter is het bouwverkeer bezig en wij (en de andere voertuigen) mogen pas tussen 1200 en 1300 uur passeren. Om 12 uur mogen wij verder.. Deels over een aangelegde, maar nog niet geasfalteerde weg. Tot onze verbazing zien wij opeens Sucre in het dal liggen en na een stevige afdaling bereiken wij om 1 uur 's middags deze stad. Ons geplande overnachtingsplekje is niet te bereiken, omdat er door de straten een tijdelijke markt is. Wij bezoeken de gezellige markt en eten diverse hapjes.
Daarna rijden wij naar het overnachtingsplekje, maar dat blijkt niet meer te bestaan. Omdat wij in een grote stad graag een bewaakt plekje willen hebben, zoeken wij een parkeerterrein op. Gelukkig zien wij een omheind parkeerterrein en mogen daar overnachten.

Vrijdag 17 juli bezoeken wij Sucre. De binnenstad is niet al te ver van onze parkeerplaats. Wij bezoeken de kathedraal met museum. Eigenlijk is alleen het beeld van Signora de Guadeloupe interessant. Het is bekleed met honderden robijnen!
Daarna bezoeken wij Casa de Libertad. Hier is door Simon Bolivar (die zijn naam aan dit land heeft gegeven) de onafhankelijkheid van Bolivia uitgeroepen. Een van zijn generaals was Sucre en de stad is naar deze generaal Sucre genoemd. Wij nemen een Boliviaanse middagmaaltijd in de Mercado Central en gaan daarna naar de mirador de Recolette, waar je een mooi uitzicht hebt over Sucre. Een taxi brengt ons weer terug naar de camper.
Sucre is een mooie stad, maar heeft weinig bezienswaardigheden.
De volgende dag rijden wij Sucre uit en gaan op weg naar de zilverstad Potosi. Onderweg tanken wij nog diesel en komen bij een peaje (tolpoort).

Hier wordt ons eenvoudig meegedeeld dat er in de richting van Potosi barricades zijn. In Sucre hadden wij al wat protesten gezien, maar het blijkt dat alles rondom Potosi door demonstranten is afgesloten. Hoe moeten wij dan straks naar Argentinië? Terugrijden en een andere weg kiezen kost ons ruim 500 kilometer extra. Wij besluiten om naar het volgende stadje te rijden en daar de afslag richting Argentinië te nemen. Potosi kunnen wij wel vergeten. Ook omdat wij gisteren op de televisie beelden met demonstraties hadden gezien.
Vlak voor het stadje met de afslag is de weg gebarricadeerd. Ton overlegt met de demonstranten of wij tot het stadje mogen doorrijden. Een deel zegt nee, maar sommigen willen ons doorlaten. Even later komt de oplossing; rij terug en sla bij de eerste brug naar rechts af. Daar loopt een piste die aansluiting geeft op de hoofdweg naar Argentinië
Zo gezegd en zo gedaan, maar het wordt een zeer vermoeiende rit. Het eerste deel is redelijk te berijden, maar dan klimmen wij (weer) tot 4000 meter. Wij dalen tot wij in een dal komen, rijden door een rivier en klimmen weer naar ruim 3000 meter. Het is een mooie rit door de bergen maar wel vermoeiend. In het dorpje San Lucas overnachten wij (S20.06.09/W65.08.01, H=3069m)

Wij beginnen de zondag met een goed ontbijt met verse broodjes. Als wij het dorp verlaten komen wij weer op een asfaltweg . Wij willen de afslag naar Tapiza nemen om daarna uit te komen op de hoofdweg naar Argentinië Maar de weg naar Tapiza is ongeplaveid, smal en zeer slecht. Wij draaien om en nemen de andere weg. Wel een omweg, maar hopelijk beter. Wij rijden door een nationaal park en even later wordt de weg smaller en stijgt naar 4000 meter. Wij rijden langs afgronden en de weg is kronkelig. Eindelijk bereiken wij de geasfalteerde hoofdweg en rijden naar het grensplaatsje Villazon. Wij zijn bekaf en parkeren de camper bij een benzinestation.

Maandag 20 juli staan wij op in een koude camper. Het is koud buiten en het blijkt vannacht ruim 7 graden te hebben gevroren. Onze gaskachel verwarmt de camper snel. Daarna gaan wij op zoek naar een garage om onze remmen te controleren. Hier in Bolivia liggen de arbeidslonen veel lager dan in Argentinië Wij vinden een werkplaats en zij vangen direct aan. Even later ontdekken wij dat de ophanging van de schokbreker linksachter is gescheurd. Deze wordt gedemonteerd en in de avond wordt de ophanging met een extra stalen plaat gelast. Tijd om te monteren is er niet meer. Het wordt donker en vooral koud. Wij overnachten op het rommelige terrein van de werkplaats.

De volgende dag wordt de ophanging, met onze reserve schokbreker, gemonteerd en tegen de middag rijden wij richting grens. De hele reparatie en inspectie van de remmen heeft niet meer dan 65 Euro gekost en dat voor een hele dag werken door 2 personen.
De grensovergang naar Argentinië is lastig en het opmaken van de tijdelijke importpapieren duurt lang. Daarna rijden wij via de RN 9 naar Abra Pampa en overnachten hier (weer) op het kerkpleintje.

Woensdag 22 juli rijden wij naar Humanuaca. Wij zijn pas om 10 uur op pad, want wij hebben ons vanmorgen verslapen. In Humanuaca is het vol met toeristen. Wij maken een wandeling door het leuke stadje, eten weer de lokale gerechtjes en bezoeken het grote monument dat over het dorp uitkijkt. Daarna rijden wij door de kloof met dezelfde naam als het stadje en passeren de zuiderkeerkring (dus geen tropentoelage meer?!). De kloof is redelijk breed en de bergen hebben allerlei kleuren. Wij rijden verder naar Jujuy en proberen de camping te bereiken. Door een verkeerde afslag komen wij op een heuvel terecht en kijken op de lege camping. Wij besluiten om niet terug te rijden maar op de heuvel met een mooi uitzicht te overnachten.

De volgende dag willen wij nog een kloof bezoeken. Maar als wij de weg naar de kloof willen nemen, houdt de politie ons tegen. Wij zijn te hoog en te breed om de tunnels te passeren. Wij bedanken de politie voor de informatie en via een omweg bereiken wij de stad Salta. Hier overnachten wij op de stadscamping, samen met nog meer camperaars, waaronder 2 Braziliaanse echtparen met hun motorhome. Het weer is overdag aangenaam en het bevalt ons zo goed dat wij tot maandag hier blijven. (S24.58.49/W65.25.06, H=1286m)

Maandag 27juli verlaten wij Salta en rijden naar Cafayate. Onderweg rijden wij weer door een kloof met spectaculaire vormen en kleuren. Het lijkt een beetje of je door Colorado/USA rijdt. In Cafayate staan wij op een camping en blijven hier 2 dagen.

Woensdag 29 juli laden wij water op de camping en willen vertrekken. Maar een stel enthousiaste studenten wilt alles van onze reis en de camper weten. Pas na tienen verlaten wij de camping en rijden naar Tucuman. Onderweg moeten wij een pas nemen op 3000 meter. Ook hier weer mooie vergezichten en landschappen met cactussen zoals je die in cowboy films ziet. In Tucuman informeren wij nog naar banden maar die zijn heel duur. Het begint al te schemeren als wij de camping municipal (stadscamping) vinden die midden in de stad ligt.(S26.50.02/W65.10.59, H=426m!)

De volgende dag maken wij een wandeling door het centrum dat niet ver van de camping ligt. Ook hier bezoeken wij Casa Historica de Libertad, waar de onafhankelijkheid van Argentinië werd uitgeroepen. Op de terugweg naar de camping eten wij in een klein restaurantje een soort gehaktbrood met frietjes (Kipee). Erg lekker!

Vrijdag 31 juli verlaten wij Tucuman en rijden over een kaarsrechte weg richting Paraguay. Links en rechts zijn alleen onmetelijke suikerriet plantages te zien. Wij overnachten in Quimiles en de volgende dag bereiken wij de plaats Ressistencia. Hier is een camping annex park waar wij op onze allereerste reis door Zuid Amerika ook zijn geweest. Het is weekend en er zijn veel bezoekers. Een familie viert hier hun verjaardag en wij worden ook betrokken bij de feestelijkheden. Op de parilla (BBQ) liggen grote stukken vlees te sudderen en wij moeten ook mee eten. Wij blijven hier het hele weekend staan.

Maandag 3 augustus rijden wij verder en in de namiddag bereiken wij de grens van Paraguay. De grensformaliteiten zijn snel afgehandeld en wij rijden naar de botanische tuin van Ascuncion. Ook dit is een bekende plek voor ons.
In Ascuncion willen wij de komende dagen op zoek gaan naar nieuwe banden voor onze camper, die nodig aan vernieuwing toe zijn.

Onze reis door Chili en Argentinië heeft voornamelijk tot doel gehad om nieuwe banden te verkrijgen. De banden zitten nu 110.000 kilometer onder de camper en beginnen af te slijten met kleine beschadigingen. Hier in Paraguay moeten de banden goedkoper zijn. In ieder geval veel goedkoper dan in Argentinië. Duim voor ons dat wij het juiste type vinden.

Veel leesplezier van
Ton & Anneke