Van Rapid City/S. Dakota naar Glacier Park/Montana

Vrijdagmiddag 21 juni 2013 verlaten wij Rapid City. In de morgen hebben wij de voorwielen uitgelijnd en de banden verwisseld. Tijd om weer op pad te gaan.
Het weer is niet al te best. Regenbuien en op de hoogtes hebben we last van mist. In het stadje Deadwood overnachten wij. ’s Avonds maken wij een wandeling door de hoofdstraat met zijn vele casino’s, maar ook leuke winkeltjes vol met snuisterijen.

Als wij de volgende dag uit Deadwood wegrijden, regent het nog steeds. Via binnenweggetjes komen wij bij “Devils Rock”, een heilige rots voor de indianen. Het is droog geworden en wij maken een wandeling naar de rots. Daarna rijden wij via de 90 naar Buffalo. Maar halverwege het traject begint het in de verte pikdonker te worden. Wij besluiten in het plaatsje Gilette te overnachten in het Bicentennial Park. Het begint te onweren en hard te waaien.

Zondag 23 juni bellen wij onze kleinzoon Chris om hem te feliciteren met zijn (komende) verjaardag die hij vandaag viert. Wij rijden naar Buffalo (niet veel te zien) naar het Big Horn National Forest. Wij moeten hiervoor een berg op en komen op 2480 meter hoogte. Bij een visstekkie aan een beek vol forellen overnachten wij. (N44.45.34/W107.37.00, H=2481).
’s Avonds zien wij tegen de berg wel 70 – 80 elks (grote herten).

Vannacht is de temperatuur tot 0 graden gedaald. Wij rijden door het Forest naar Medicine Wheel. Dit is ook een heilige plek voor de indianen. Wij moeten een stevige klim met de camper maken, maar ook de wandeling naar de Wheel is stevig. Wij genieten van de mooie uitzichten met de besneeuwde bergen in de verte!
Wij rijden verder over de 14A naar Bighorn Canyon Recreation Area. Dit is een mooi landschap met een diepe canyon. Via de Devil Canyon Overlook kijk je zo in de diepte met zijn rivier en zijtak. In Berry’s Landing vinden wij een mooie kampeerplek, waar we gratis mogen overnachten.

Dinsdagmorgen 25 juni rijden wij terug door het park naar het plaatsje Lovell. In het parkmuseum bekijken wij en film over de mustangs. Deze wilde paarden stammen eigenlijk af van de paarden die de Spanjaarden in de 15e eeuw hebben meegenomen uit Europa.
Wij rijden verder naar Cody, het plaatsje waar William “Buffalo Bill” Cody jaren heeft doorgebracht. Hier bezoeken wij het Buffalo Bill Center dat bestaat uit 5 musea met het grootste wapenmuseum, het Wild West Planes museum, een Yellowstone natuurmuseum, kunst en natuurlijk een Buffalo Bill museum. Wij zijn de hele middag zoet in deze geweldige omgeving. Een aanrader!
Daarna gaan wij naar het originele, door Buffalo Bill uitgebate hotel “Irma”. Wij drinken hier een biertje op het terras, terwijl op straat een leuk wildwest schietspektakel wordt
opgevoerd. Wij overnachten bij het River Park met uitzicht op de Shoshone River (N44.31.53/ W109.04.19, H=1514m).

De volgende morgen bezoeken wij Old Trail Town, dat net buiten Cody ligt. Oude huisjes uit de tijd van de cowboys staan hier opgesteld. Ook het huisje waar Sundance Kid zich schuil hield na zijn bankovervallen. Wij rijden verder langs de Buffalo Bill Dam en overnachten op de camping in Shoshone National Forest (N44.27.44/W109.36.26, H=1816m)
Het is vandaag een zonnige dag met zo’n 23 graden.

Donderdagmorgen 27 juni zijn wij al vroeg op weg naar Yellowstone NP. Via een pas van 2350 meter komen wij in het park en rijden langs het Yellowstone Lake. Onderweg zien wij al diverse kleine geisers. In Old Faithful zijn wij op tijd om de gelijknamige geiser te zien spuiten. Als wij een grote wandeling door de Upper Geyser Basin maken zien wij nog meer geisers, waarvan één nog langer spuit (12 minuten) dan de Old Fathful geiser, (zie video). Met geluk bemachtigen wij ’s avonds een plekje op de camping.

De volgende dag rijden wij al vroeg door het Yellowstone Park op weg naar Mammoth Hot Springs. Onderweg lekkere wandelingen naar o.a. Gibbon Falls. Mammoth Hot Springs lijkt een beetje op Cappadocië in Turkije (leuk hè, dat je kunt vergelijken). Onderweg zien we met de verrekijker een beer en heel in de verte een slapende wolf!
Via Tower en Canyon Village rijden wij naar een andere camping die wij vanmorgen al besproken hadden. Gelukkig maar, want de camping is om 1700 uur al vol!

Zaterdag zijn wij al heel vroeg bij de Norris Geysers. Zo vroeg in de morgen, als het nog niet te heet is, stoomt alles veel zichtbaarder. Wij maken hier een mooie en lange wandeling. Daarna rijden wij naar de North Rim met zijn watervallen en de prachtig gekleurde bergen omheen.
Via een lange weg komen wij de Grand Prismatic Spring, bekend om zijn prachtige kleuren. Terwijl de afgelopen dagen stralend weer hadden, begint het hier te regen en vallen de kleuren (bijna letterlijk) in het water. Het is al donker als we Yellowstone NP via de noordwest toegang verlaten.
Het Yellowstone park is prachtig om te zien met al zijn vulkanische activiteiten. Het is het grootste (en oudste) Nationale Park in de USA. Dat het groot is hebben wij gemerkt. In deze drie dagen hebben wij bijna 500 kilometer gereden!
Wij vinden, buiten het park, een camping van National Forest om te overnachten. (N44.42.22/W11.05.59, H=2009m)

Zondag 30 juni hebben wij ons zondags ontbijt met een gekookt eitje en broodjes, die wij in het dorpje West Yellowstone gisteren hadden gekocht. Daarna rijden wij over de 191 door een mooi gebied met bergen, riviertjes en kronkelige wegen naar Bozeman. Hier is een Walmart waar we onze voorraad optoppen. Omdat het vandaag erg warm is besluiten wij hier op de parkeerplaats te overnachten. Wij zijn niet de enigen en het lijkt wel een camping. Walmart staat dit toe. Voor het concern gunstig, want uit onderzoek is gebleken dat iedere camperaar gemiddeld zo’n $50 bij hem besteedt!

Maandag (1 juli) laten wij olie verversen in het Technisch Centrum van Walmart. Keurig, snel en voor een gunstige prijs met de juiste oliesoort. Wij vervolgen onze tocht via de 90 naar het noorden. Het is warm en wij verlaten de 90. Via binnenweggetjes komen wij bij het Brown Lake (vlakbij het dorp Helmville) aan. Hier is een primitieve camping op een schiereiland aan het meer. Wij overnachten op deze plek met nog enkele campers. De temperatuur van het water is heerlijk om te zwemmen en dat doen wij ook. (N46.57.05/W113.00.39, H=1317m)

De volgende dag is het nog steeds 35 graden en wij blijven nog een dag aan het water staan. Lezen, luieren en zwemmen, meer doen wij niet. Wel krijgen wij aanloop van de andere camperaars die onze camper komen bewonderen.

Woensdag 3 juli nemen wij afscheid van de buren en rijden via de 14 en de 83 naar Seeley Lake. Hier doen wij de was, wat toch zo’n 2 uur in beslag neemt. Wij willen “Independence Day” in een stadje meemaken, maar kunnen geen leuke camping vinden. Wij rijden door naar Big Fork. Hier moet morgen een grote optocht zijn. Wij vinden een plekje aan de Bigfork Bay. Het is weer warm (34 graden). Met onze voeten in het water zitten wij op de steiger en drinken een biertje. (N48.03.47/W114.04.28, H=896m)

De volgende dag blijkt dat wij een goed overnachtingplaatsje hadden gekozen. De parade voor Independence Day komt hier voorbij en van 1200 tot 1300 uur genieten wij van deze optocht. Er is veel publiek en na afloop van de parade drinken wij nog een biertje in een van de feesttenten. ’s Avonds proberen wij nog een mooi plekje aan het grote meer te krijgen, maar dat lukt niet Alles is volgebouwd of is particulier terrein. Wij rijden terug naar ons oude stekkie en zien van afstand het (matige) vuurwerk dat op het meer wordt afgestoken,

Vrijdag 5 juli rijden wij in één ruk naar Kalispell en doen boodschappen. Aan de overkant zien wij in de verte een groep campers staan. Wij rijden er heen en het blijkt dat bij het sportveld een groot honkbalweekend voor de jeugd wordt gehouden. Wij mogen ook gebruik maken van deze tijdelijke camping en installeren ons op de heuvel. Hier hebben wij een mooi overzicht op het honkbalveld.
Wij blijven de zaterdag en de zondag hier staan. Ton doet wat onderhoud aan de auto en verwisselt de luchtdroger en de beide brandstoffilters. Verder lezen, luieren en bekijken we de honkbalwedstrijden.

Maandag 8 juli rijden wij verder naar het noorden. Via een ongeplaveide weg rijden wij naar Polebridge, een gehucht tegen het Glacier Park aan. Onderweg steekt een zwarte beer over. Als wij stoppen, is hij al lang weer in het bos verdwenen. Polebridge is een gehucht met een winkel/bakkerij, enkele huizen en wat cabins om te verhuren. Het dorp is niet op het elektriciteitsnet aangesloten en zorgt zelf voor zijn energie d.m.v. een generator en zonnepanelen. Wij overnachten aan een rivier vlak bij een ingang van Glacier NP.

Als we de volgende dag Glacier Park willen inrijden blijkt de weg naar de “Road to the Sun”door schade afgesloten te zijn. Wij rijden via Polebridge terug en nemen de andere ingang.
Hier proberen wij de “Road to the Sun” te nemen. Er mogen alleen auto’s van maximaal 21 feet over rijden en wij zijn enkele centimeters groter. Gelukkig mogen wij verder rijden en de uitzichten zijn fantastisch. Besneeuwde bergen, gletsjers en watervallen presenteren zich in een groene omgeving. Op de Logan Pass zien wij Mountain Goats (geiten) met jong.
In de avond verlaten wij het park aan de andere zijde en overnachten op een leuk plekje aan de rivier. (N48.49.53/W113.30.26, H=1438m).

Woensdag 10 juli rijden wij naar Many Glacier. Dit is een andere ingang van het Glacier NP. Wij lopen een lange trail naar Grinnell Lake en hebben een mooi uitzicht op de gletsjer en de vele watervallen. In de achtermiddag rijden wij terug naar het plekje van gisteren. Wij hebben gezelschap van nog enkele camperaars.

De volgende dag rijden wij langs de buitenkant van het park naar Two Medicins. Dit is ook een toegang tot het Park. Wij maken een korte wandeling naar de Tricks watervallen, die op verschillende manieren langs en door een rots naar beneden vallen. Via de zuidelijk rondweg van het Park, met mooie uitzichten op de gletsjers, komen wij uiteindelijk aan in het stadje Whitefish. Vandaag hebben wij veel gereden, maar de mooie uitzichten op de bergen maakte de rit aangenaam.

Met het bezoek aan Glacier National Park hebben wij het noordelijkste punt van deze reisperiode bereikt. Aan de andere kant van dit park ligt, in Canada, het Waterton Park, dat wij vorig jaar hebben bezocht. Glacier Park is mooi door zijn gletsjers en ijsvelden, maar die verdwijnen langzaam door de opwarming van de aarde. Men schat dat in 2030 Glacier Park een andere naam zal moeten krijgen.
Wij blijven in deze omgeving rondhangen en zullen richting de staat Washington rijden. De temperaturen zijn hier aangenaam, terwijl wij horen dat het in het zuiden zeer warm is.
In de staat Washington willen wij de North Cascades, maar ook Mount Baker en de vulkaan Mount Rainier bezoeken. Ook willen wij naar Everett (vlak boven Seattle) rijden om daar in de Boeing vliegtuigfabriek een rondleiding te mogen meemaken.
Er is dus nog genoeg te zien.
Veel leesplezier en de groeten van
Ton & Anneke