Van Teotihuacan naar Lagos de Montebello

NB: Door een technisch probleem van de website konden wij geen foto's plaatsen bij ons vorig verslag. Nu zijn deze foto's wel geplaatst!

Zaterdag 28 december 2014 verlaten wij de camping en rijden via de snelweg om Mexico-Stad heen. Wij willen via een Nationaal Park langs een van de vulkanen rijden, maar de weg is zomaar afgesloten. Wij nemen de tolweg die stijgt naar 3300 meter en vervolgens naar de plaats Chocula op zo’n 2200 meter brengt. Hier is een kleine camping. ’s Middags lopen wij naar de kathedraal die op een voormalige Azteekse tempel is gebouwd. Het uitzicht is prachtig en wij zien de besneeuwde vulkanen in de verte.

Zondagmorgen nemen wij de bus naar het nabij gelegen stadje Puebla. Wij starten vanaf de Zocalo, het centrale plein, en bezoeken de prachtige kathedraal en de nabij gelegen oudste bibliotheek van Amerika.
Later lopen wij door de kleine straatjes met de bontgekleurde huizen en de vele marktjes. Het lopen door Puebla geeft ons een heerlijk gevoel. Pas tegen de avond komen wij weer terug op de camping.

De volgende dag rijden wij richting Mexicaanse Golf. In dit gedeelte zijn wij in het voorjaar geweest toen wij onze camper “even” moesten uitvoeren naar Guatemala om langer in de USA te mogen blijven. Zonder dat wij het gepland hebben, komen wij tegen de avond in Tlacotalpan aan. Ook hier hadden wij vorige keer een tussenstop gemaakt. Nu blijkt er vanavond een folkloristisch festival te zijn. Wij zoeken een parkeerplek aan de haven en genieten ’s avonds van dans en muziek op het plein erachter. (N18.36.40/W95.39.38, H=4m)

Dinsdagmorgen worden we vroeg wakker gemaakt. Men wil hier een markt opzetten en dus moeten wij verplaatsen. Komt goed uit, want wij willen weer verder rijden. In Santiago Tuxtla vinden wij de grote Olmec kop op de Zocalo van deze stad. Omdat wij geen overnachtingsplek kunnen vinden, rijden wij door naar Catemaco en vinden een camping. Hier zullen wij, heel rustig, oudejaarsavond vieren.

Gelukkig 2014. Onze viering is rustig geweest, al was er in het dorp veel geknal en op straat vinden wij de verbrande restanten van de poppen waarmee zij afscheid van het oude jaar nemen. Wij bellen met het thuisfront en skypen met onze kleindochter. Wij bezoeken een mooie brede waterval die je behoorlijk natmaakt. Daarna rijden wij dwars door de Sierra Madre naar de andere kust van Mexico, de Grote Oceaan. De wegen zijn zeer bochtig en het gaat op en neer. Tegen de avond komen wij in het dorpje San Juan Bautista de Valle Nacional aan. Er is geen camping, maar wij mogen op een pleintje tegenover de bakker overnachten. (N17.46.03/W96.19.01, H=114m).

Als we ’s morgens vertrekken en afscheid van de bakker nemen, krijgen wij een zak broodjes mee! De weg kronkelt omhoog en op 2800 meter hebben wij een mooi uitzicht op de omgeving. Daarna klimmen wij tot 3200 meter en dalen dan rustig naar 1500 meter om in de stad Oaxaca te komen. Dankzij de elektronische kaart op de laptop vinden wij snel de camping Een Canadees echtpaar beheert de camping namens de Mexicaanse eigenaar en agave verbouwer.

Vrijdag 3 januari nemen wij de bus naar Oaxaca. Wij maken een uitgebreide wandeling door deze koloniale stad en bezoeken o.a. de prachtige basiliek Santa Domingo de Guzman. De bus zet ons weer netjes af bij de camping en dat voor nog geen 30 eurocent per persoon!

De volgende dag gaan we op weg naar de Oceaan. De weg blijft kronkelen en wij bereiken weer de 2800 meter. De gemiddelde snelheid is laag en pas na zes uur ’s avonds bereiken wij de kust. Even voorbij Puerto Angel moet een leuk strandje zijn. In half donker vinden wij Zipolita Beach en parkeren de camper tot aan de rand van het strand.
De volgende morgen blijkt dat wij op hetzelfde plekje staan, waar een Duits koppel in hun website over geschreven hebben (N15.39.42/W96.30.41).

Wij blijven hier een week staan. Het is een heerlijk strand met om ons heen veel kleine restaurantjes. Het is hier ook een soort hippie gemeenschap en velen lopen hier naakt rond. Na een dag passen wij ons ook maar aan! Wij zwemmen in de hoge golven, maken strandwandelingen en genieten ’s avonds van de zonsondergang op een terrasje met een glas Margarita in de hand. Kortom een zalig verblijf!

Zaterdag 11 januari verlaten wij met weemoed Zipolita Playa. Wij rijden via de MEX 200 langs de kust en slaan af naar San Augustin Playa. Onderweg staat een groep mensen naar een grote boom te kijken. Wij stoppen ook en zien een stel grote gekleurde leguanen over de dikke takken klimmen. Anneke maakt een paar mooie foto’s. Bij het strand aangekomen, vinden wij tussen de vele huisjes een open plek aan het strand. Het is warm en wij nemen een duik. Jammer genoeg zijn de golven te ruw om heerlijk te zwemmen. (N15.41.31/W96.14.08)

Wij rijden verder langs de kust en komen op het strand van Conception Bamba aan. Wij koelen weer af in de hoge golven. Even later zien wij een man met een jongen iets doen binnen een omheining aan het strand. Hij wuift ons en laat schildpadden nesten zien. Een jong schildpadje is juist uit het ei gekropen. Zij zijn vrijwilligers en beschermen op deze wijze de schildpadden. Morgen om 6 uur worden enkele schildpadden in zee gezet en hij zal ons wakker maken.

De volgende dag zijn we al voor 6 uur het bed uit, maar er worden vandaag geen schildpadden uitgezet. Om 8 uur zijn we al weer aan het rijden. In Salina Cruz vinden wij een grote vrachtwagendealer en daar laten wij onze olie verversen en de camper doorsmeren. Wij rijden verder in de richting van Tuxtla de Gutierez. Onderweg overnachten wij achter een PEMEX tankstation. Het is vandaag een warme dag met temperaturen van rond de 35 graden C.

Dinsdag 14 januari geeft een ander weerbeeld te zien. Het is bewolkt en onderweg hebben wij regen. Als wij in Tuxtla de G aankomen, zien wij een VW/MAN dealer. De bedrijfsleider is gek van onze camper en maakt veel foto’s . Jammer genoeg kan hij niet de brandstof- en oliefilters leveren, die wij nodig hebben. Hij verwijst ons naar “Casa de Filtros” en daar helpen ze ons aan filters. Wij rijden door naar Motel Haciënda en mogen daar, tegen betaling, overnachten op het binnenterrein.
Wij vieren in de camper onze trouwdag en ook onze datum dat wij elkaar hebben ontmoet. Juist ja, 14 januari. Een heerlijke kaasfondue en een fles rosé maken het geheel feestelijk!

De volgende dag rijden wij naar het vlakbij gelegen Chiapas de Corzo. Er staat veel politie aan de rand van dit stadje. Wij vallen met onze neus in de boter, want vandaag is het Fiesta Grande de Enero en er is een optocht. Wij vinden een plekje in de binnenstad aan de rand van het feestgebeuren. Verklede jongmannen met houten maskers en speciale “pruiken” en kleding lopen door het stadje. Ook de dames zijn prachtig gekleed. Er is muziek, optochten en overal in de straatjes zijn eettentjes. Wij blijven de hele dag rondhangen en genieten van het feestgewoel! ’s Avonds komen wij een Brits echtpaar tegen en wisselen reis informatie uit. Wij overnachten in een straatje van de stad. Een prachtige dag.

Donderdag 16 januari maken we nog een boottocht door de Canon de Sumidero. Onderweg zien wij krokodillen, apen en veel vogels. Vooral de steile wanden van deze kloof zijn indrukwekkend.
’s Middags rijden wij bergopwaarts naar San Christobal de las Casas. Door nauwe straatjes bereiken wij de camping aan de rand van het stadje.

Wij lopen de volgende dag naar het centrum van San Christobal. Wij bekijken hier ook de prachtige kerken, die rijk gevuld zijn met gouden beelden en prachtige schilderijen. Rondom de kerk zitten veel indiaanse verkoopsters die proberen een weinig te verdienen. Ook de naastgelegen markt bestaat uit veel indiaanse handelaren die uit de bergdorpen rond de stad komen. De vrouwen zijn bont gekleed.

Zaterdag en zondag 18/19 januari 2014.
Wij rijden de bergen in en bezoeken het indiaanse dorp San Juan Chamula. Wij lopen naar het plein voor de kerk en zien veel indianen in prachtige kledij rondlopen. In de kerk is het heel apart. Het ziet eruit als een katholieke kerk, maar de indianen houden hier op hun wijze een religieuze bijeenkomst. De grond is bedekt met dennennaalden, overal branden kaarsjes. De mannen voorop en de vrouwen erachter knielen en prevelen wat. Een klein orkestje blaast af en toe een populair (Mexicaans) deuntje. Later komen de kratjes met frisdrank erbij en ook phox, een zelfgestookte sterke drank. Met boeren, van het koolzuur, laat men de kwade geesten uit het lichaam verdwijnen. Het ziet er zo apart uit en toch krijg je een gevoel van vrede en rust over je. Wij blijven een tijd hier en zien andere groepen ook de kerk binnenkomen. Weer een orkestje, weer met kratjes frisdrank. Sommige hebben prachtige bloemstukken bij hun en bijna allemaal hebben een grote hoeveelheid kaarsen bij hun die ze brandend plaatsen op de vloer. De indianen werden verplicht zich te bekeren tot het katholieke geloof, maar hebben hun eigen religie keurig vermengd met het verplichte geloof!

Wij rijden door naar een ander indianendorp, San Lorenzo Zincantan. Er lopen een stel indianen van de Tzotzil stam van de ene “kerk”naar de andere “kerk” op het feestterrein. Morgen wordt het feest van San Sebastiaan de Martelaar gevierd. Wij overnachten op het feestterrein om dit morgen mee te maken.

Wij hebben ’s nachts niet veel geslapen, want elke keer komt een groep indianen voorbij met een orkestje. Het blijkt dat zij hun (katholieke) heilige overbrengen naar de andere kerk. Ook komt een groep indianen met een truck aan, die ook een grote boom meenemen. Deze wordt ter plaatse van zijn bast ontdaan en in een speciaal gat geplaatst.
De hele dag volgen ceremoniën die wij niet begrijpen, maar het is een prachtig gezicht. Tegen de avond wordt ons gevraagd de camper op een andere plek te zetten omdat zij deze ruimte vanaf morgenochtend voor een nog grotere groep mensen nodig hebben. Wij parkeren de camper bij de kerk aan de andere zijde van het dorp en zien nog steeds groepen indianen die in optocht en met muziek naar het feestterrein gaan.
Maandag lopen wij nog even naar ons oude plekje. Inderdaad staan er allemaal heel kleine stoeltjes en zijn er heel veel mensen op de been.
De afgelopen dagen hebben wij midden in dit speciale feest mogen rondkijken en werden geaccepteerd. Vooral toen wij de jeugd onze camper hadden laten zien, konden wij hier geen kwaad doen. Een paar onvergetelijke dagen!

Wij verlaten de indiaanse dorpen en rijden via Zincantan naar het merengebied. De lucht betrekt en wolkenflarden drijven over. Bij Lagos de Montebello parkeren wij de camper op het parkeerterrein van Laguna Bosque de Azul, waar we een wandeling maken en overnachten

In deze periode hebben wij genoten van het strandleven op Playa Zipolita (onze rustpauze) en vooral van de folklore in Chiapa de Corzo. Maar het hoogtepunt was voor ons toch wel het meemaken van een religieus feest in de indianendorpen. Hieruit blijkt dat je het geloof op allerlei manieren oprecht kan vieren en heeft bij ons beide een diepe indruk achtergelaten!

Veel leesplezier.
Ton & Anneke