Nicaragua

Donderdag 27 maart 2014 rijden wij Nicaragua binnen. Het is het armste land van alle Midden Amerikaanse staten, maar de wegen zijn hier prima. Geen gaten of wegen met kapot gereden asfalt. Nee, prachtige gladde wegen. Een verademing.
Wij rijden door de bergen naar Selva Negra en vinden in het verder gelegen dorp een plek bij een benzinestation. Hier kunnen wij veilig overnachten, nadat wij de bewaker van het benzinestation een klein bedrag hebben betaald.

De volgende morgen rijden wij terug naar Selva Negra en maken een heerlijke wandeling door het oerwoud. ’s Middags begint het wat te regenen en wij rijden de weg terug naar de stad Leon. Onderweg rijden wij door dorre vlakten en zien 5 vulkanen van afstand. Vlak voor Leon overnachten wij bij een groot benzinestation tussen de vrachtwagens. Ook hier moeten wij de bewaker betalen voor zijn diensten.

Als wij zaterdagmorgen 29 maart willen wegrijden, ontdekt Ton koelwaterdruppels onder de camper. Wij kiepen de cabine en ontdekken een gaatje in de koelwaterslang. Het gaatje wordt provisorisch dichtgemaakt met vulkaniserende tape en wij kunnen verder rijden. In Leon maken wij een uitgebreide wandeling door de stad. Het is een koloniaal stadje en heeft een grote basilica. Wij mogen via de kerktoren over het dak lopen en hebben een mooi uitzicht op de stad. Als wij verder lopen door het stadje, ontdekken wij muurschilderingen, waar de “martelaren” van de revolutie staan afgebeeld.
Het is warm en wij rijden naar het strand van Peneloya. Hier vinden wij, naast een restaurantje een mooi plekje. Wij genieten van het biertje in het restaurant. Er staat een heerlijke bries die afkoeling geeft. ’s Avonds zitten wij tot tien uur buiten. (N12.22.24/W87.02.15, H=32m)

Zondag slapen wij uit en genieten van ons zondags ontbijt met broodjes. Wij luieren, zwemmen en lezen. Plotseling staan Tony en Nelly, het Zwitserse echtpaar met hun Iveco voor ons. Het wordt een gezellig samenzijn en wij drinken een biertje in het restaurant op deze toevallige ontmoeting. Wij eten ’s avonds in het restaurant een heerlijke camerones de ajo (garnalen in knoflook gebakken). Samen met het Zwitserse echtpaar genieten van de zonsondergang en Tony serveert een glas rum.

Maandag 31 maart nemen wij afscheid van Tony en Nelly. Omdat er weinig reuring is op het strand rijden wij ook terug naar Leon. Wij ontdekken een speciaalzaak voor “mangueras” (koelwater- en olieslangen) en kopen een koelwaterslang. Wij rijden naar de Momotumba vulkaan en staan op het strandje van het meer. In Puerto Momotumba. Hier vervangen wij de lekke koelwaterslang door de nieuwe.
Wij overnachten op het (zwarte) strand en zien ’s avonds de vissers in hun kleine bootjes het meer op gaan. (N12.24.22/W86.36.36, H=52m)

’s Nachts heeft het hard gewaaid. De vissers komen met hun schamele vangst terug. Wij rijden in de richting van Managua en verder naar de Masaya vulkaan. Wij maken een flinke wandeling rondom de vulkaan met zijn 2 kraters. Op de parkeerplaats ontmoeten wij Nederlanders die met vliegtuig en bus door de wereld trekken. Wij rijden aan het eind van de middag naar het plaatsje Catarina en genieten van het uitzicht over Lago Apoyo. Ook hier komen wij diverse Nederlanders tegen. Wij mogen op de rustige parkeerplaats overnachten en genieten van een heerlijke pizza in een van de restaurantjes op het plein.

Het lijkt wel of heel Nederland naar dit plaatsje komt. Zij bekijken onze camper en luisteren naar onze verhalen. Op het laatste moment bekijken zij nog het uitzicht op het meer. Wij rijden naar de plaats Granada. Het bekende plekje voor te overnachten kunnen wij niet vinden. Wij rijden naar het centrum en bekijken de mooie stad. In het Internet café lezen wij de berichten van onze dochter. Met Ton zijn ouders wordt het minder.
Wij besluiten naar Costa Rica door te reizen en daar alles te regelen om eventueel snel naar huis te kunnen vliegen. Wij moeten namelijk de camper op een douane terrein achterlaten, en die plek moeten wij nog vinden.
Wij rijden richting grens en overnachten op Playa Madera. Wij zwemmen in de (koude) zee en drinken een sangria bij de zonsondergang. Er zijn veel jongeren uit diverse landen hier. Het is weer een van de beroemde surfplekken. Wij overnachten tussen de restaurantjes aan het strand. (N11.77.33?W85.54.28)

Donderdag 3 april 2014 rijden wij naar de grensplaats Pena Blancas. De grensformaliteiten aan de zijde van Nicaragua verlopen soepel, maar aan de zijde van Costa Rica ontdekt de douanier een foutje in ons paspoort. De uitreisstempel van Belize (4 landen geleden!) is van 1 februari en moet 1 maart zijn. Gelukkig geeft het geen problemen, wel een klein oponthoud. Aan de zijde van Costa Rica hebben wij ruim 2 uur nodig om alle formaliteiten te vervullen. Na veel geloop, gekopieer en verzekering afsluiten, mogen wij 3 maanden in Costa Rica blijven. Onze camper zal tijdens ons verblijf in Nederland in een “Almacen Fiscal” moeten worden opgeslagen, wordt ons verteld.

Nicaragua is een van de armste landen van Midden Amerika met veel criminaliteit. Wij hebben ons echter geen moment bang gevoeld. De mensen waren zeer vriendelijk. Nicaragua is ook een fijn land om te reizen. Men heeft de vulkanen, de koloniale stadjes, mooie stranden en 2 grote meren. Jammer genoeg hebben wij niet het eiland Isla de Ometepe in het meer van Nicaragua kunnen bezoeken, omdat wij wat vlugger in Costa Rica wilden zijn.
De temperaturen zijn nog steeds hoog (38 graden) en de luchtvochtigheid begint toe te nemen. Het regenseizoen nadert!

Veel leesplezier toegewenst door

Ton & Anneke