Op weg naar Ankara
Door: Ton en Anneke
Blijf op de hoogte en volg Ton en Anneke
22 Augustus 2007 | Turkije, Ankara
Er zijn foto's gevoegd;
http://www.mijnalbum.nl/Album=ZTI6BOUU
Bij de grensovergang met Roemenie kopen we een wegenbelasting-sticker en zetten de klok een uur vooruit. De tocht door Roemenie gaat traag. De wegen zijn nog steeds in erbarmelijke staat. We besluiten om te overnachten in Garbova op een (nederlandse) camping met zwembad. Heerlijk verkoelend is het water. Het is vandaag ruim 30 graden met een onbewolkte hemel.
De volgende dag vertrekken we al om 08.00 uur. We passeren Bukarest en willen vlakbij de grens overnachten. Maar plots staan we voor de grens. Een weg terug is bijna niet mogelijk. We besluiten om door te rijden. Zonder al te veel problemen passeren we de grens van Roemenie en rijden over de Donaubrug Bulgarije binnen. Ook hier geen problemen al bleek later dat de beambte wel het geld voor de wegenbelasting incasseert maar geen sticker afgeeft. In ieder geval is de passage van deze grenzen sneller en goedkoper dan zo’n 4 jaar geleden. Toen deden we er ruim 2 uur over en veel onduidelijke betalingen.
Vlak na de grens vinden we een (primitieve) camping met een leuk terrasje erbij. Daar ontmoeten we Simon en Stien uit Rotterdam. Zij zijn 6 maanden met de caravan onderweg en gaan nu langzaam richting Nederland.
We nemen samen met het stel een lekkere maaltijd en de avond is snel voorbij.
De volgende morgen, het is zondag 19 augustus, kopen we eerst een vignet. Die kost maar 5 Euro, maar als je aangehouden wordt zonder zo’n vignet is de boete fors. De wegen in Bulgarije zijn beter dan in Roemenie al is het middendeel van de reis van iets mindere kwaliteit.
Om even na 17.00 uur staan wij bij de Turkse grens. We tanken de dieseltanks vol, want het prijsverschil per liter bedraagt zo’n 30 cent vergeleken met Turkije.
Ook hier aan de grens gaat alles sneller dan wij gewend zijn. Wel wordt de auto in het verkeerde paspoort geschreven, maar ook dit wordt verholpen en even na zessen staan we op camping Omür in Edirne.
Van Edirne rijden we de volgende dag via de autosnelweg naar Istanbul. Het rijdt snel en rond 12.00 uur zijn we in Istanbul. Alleen het traject naar de brug over de Bosporus neemt wel een uur in beslag. Maar even na enen verlaten we Europa en rijden we Azie binnen.
Wij kijken elkaar aan en we hebben allebei het gevoel dat de reis begint.
Van Istanbul rijden we over de autosnelweg richting Ankara. In het plaatsje Yenicaga overnachten wij bij een klein meertje.
De volgende morgen nemen we de tolvrije snelweg. Alhoewel het wegdek van iets mindere kwaliteit is, rijdt het snel en de omgeving is mooi. Door een bergachtig bosgebied met steile hellingen. We rijden rustiger en schakelen sneller naar een lagere versnelling. Gisteren reden we te snel berg op en af en de motortemperaturen stegen veel te snel. Nu gaat het beter, al loopt de koelwatertemperatuur omhoog. Maar ja, als je over zo’n 3 kilometer steeds aan het stijgen bent, dan wil dat wel.
Tegen elven rijden we Ankara binnen. Van Ard en Susan, een stel wereldreizigers in hun DAF, hebben we de GPS coordinaten voor een parkeerplaats nabij de ambassades gekregen. Ook een foto van de tv toren, zodat we een mooi richtpunt hebben. We vinden al snel de plek, maar de straten zijn heel steil en de auto moet hard werken.
’s Middags gaan we op zoek naar de Iraanse en Indiase ambassade. Gelukkig krijgen we een lift van een heer in een knalrode oude VW die ons in de buurt brengt. Na wat gezoek vinden we de Iraanse ambassade. Volgens het bord is het consulaat om 15.00 uur weer open. We moeten dus nog een uur wachten. We verkennen de omgeving, kopen 2 flessen water en gaan in een parkje in de schaduw zitten. Het is ruim 34 graden.
Om drie uur melden we ons bij de ambassade, maar iemand van het personeel deelt ons mee dat morgenochtend het consulaat open is en dat we direct worden geholpen. We vragen de weg naar de Indiase ambassade. Deze ligt paralel aan de hoofdweg waar we ons nu bevinden. Het is niet ver, maar als je de weg omhoog moet nemen (en die is steil!) dan kost het toch flink wat zweetdruppels. Ook hier is het consulaat dicht, maar we weten nu de openingstijden.
Als troost takteren we onszelf op een groot glas sinaasappelsap.
Morgen gaan we proberen de visa voor Iran en India aan te vragen.
http://www.mijnalbum.nl/Album=ZTI6BOUU
Bij de grensovergang met Roemenie kopen we een wegenbelasting-sticker en zetten de klok een uur vooruit. De tocht door Roemenie gaat traag. De wegen zijn nog steeds in erbarmelijke staat. We besluiten om te overnachten in Garbova op een (nederlandse) camping met zwembad. Heerlijk verkoelend is het water. Het is vandaag ruim 30 graden met een onbewolkte hemel.
De volgende dag vertrekken we al om 08.00 uur. We passeren Bukarest en willen vlakbij de grens overnachten. Maar plots staan we voor de grens. Een weg terug is bijna niet mogelijk. We besluiten om door te rijden. Zonder al te veel problemen passeren we de grens van Roemenie en rijden over de Donaubrug Bulgarije binnen. Ook hier geen problemen al bleek later dat de beambte wel het geld voor de wegenbelasting incasseert maar geen sticker afgeeft. In ieder geval is de passage van deze grenzen sneller en goedkoper dan zo’n 4 jaar geleden. Toen deden we er ruim 2 uur over en veel onduidelijke betalingen.
Vlak na de grens vinden we een (primitieve) camping met een leuk terrasje erbij. Daar ontmoeten we Simon en Stien uit Rotterdam. Zij zijn 6 maanden met de caravan onderweg en gaan nu langzaam richting Nederland.
We nemen samen met het stel een lekkere maaltijd en de avond is snel voorbij.
De volgende morgen, het is zondag 19 augustus, kopen we eerst een vignet. Die kost maar 5 Euro, maar als je aangehouden wordt zonder zo’n vignet is de boete fors. De wegen in Bulgarije zijn beter dan in Roemenie al is het middendeel van de reis van iets mindere kwaliteit.
Om even na 17.00 uur staan wij bij de Turkse grens. We tanken de dieseltanks vol, want het prijsverschil per liter bedraagt zo’n 30 cent vergeleken met Turkije.
Ook hier aan de grens gaat alles sneller dan wij gewend zijn. Wel wordt de auto in het verkeerde paspoort geschreven, maar ook dit wordt verholpen en even na zessen staan we op camping Omür in Edirne.
Van Edirne rijden we de volgende dag via de autosnelweg naar Istanbul. Het rijdt snel en rond 12.00 uur zijn we in Istanbul. Alleen het traject naar de brug over de Bosporus neemt wel een uur in beslag. Maar even na enen verlaten we Europa en rijden we Azie binnen.
Wij kijken elkaar aan en we hebben allebei het gevoel dat de reis begint.
Van Istanbul rijden we over de autosnelweg richting Ankara. In het plaatsje Yenicaga overnachten wij bij een klein meertje.
De volgende morgen nemen we de tolvrije snelweg. Alhoewel het wegdek van iets mindere kwaliteit is, rijdt het snel en de omgeving is mooi. Door een bergachtig bosgebied met steile hellingen. We rijden rustiger en schakelen sneller naar een lagere versnelling. Gisteren reden we te snel berg op en af en de motortemperaturen stegen veel te snel. Nu gaat het beter, al loopt de koelwatertemperatuur omhoog. Maar ja, als je over zo’n 3 kilometer steeds aan het stijgen bent, dan wil dat wel.
Tegen elven rijden we Ankara binnen. Van Ard en Susan, een stel wereldreizigers in hun DAF, hebben we de GPS coordinaten voor een parkeerplaats nabij de ambassades gekregen. Ook een foto van de tv toren, zodat we een mooi richtpunt hebben. We vinden al snel de plek, maar de straten zijn heel steil en de auto moet hard werken.
’s Middags gaan we op zoek naar de Iraanse en Indiase ambassade. Gelukkig krijgen we een lift van een heer in een knalrode oude VW die ons in de buurt brengt. Na wat gezoek vinden we de Iraanse ambassade. Volgens het bord is het consulaat om 15.00 uur weer open. We moeten dus nog een uur wachten. We verkennen de omgeving, kopen 2 flessen water en gaan in een parkje in de schaduw zitten. Het is ruim 34 graden.
Om drie uur melden we ons bij de ambassade, maar iemand van het personeel deelt ons mee dat morgenochtend het consulaat open is en dat we direct worden geholpen. We vragen de weg naar de Indiase ambassade. Deze ligt paralel aan de hoofdweg waar we ons nu bevinden. Het is niet ver, maar als je de weg omhoog moet nemen (en die is steil!) dan kost het toch flink wat zweetdruppels. Ook hier is het consulaat dicht, maar we weten nu de openingstijden.
Als troost takteren we onszelf op een groot glas sinaasappelsap.
Morgen gaan we proberen de visa voor Iran en India aan te vragen.
-
22 Augustus 2007 - 09:13
Silvain:
Hai Ton en Anneke,
In één keer ontvang ik twee berichten van jullie. Hopelijk hebben jullie mijn eerste reactie gelezen, want ik ben er niet zeker van dat die is verzonden. De pagina geeft namelijk een foutmelding na verzenden??? Het gaat opeens heel hard na het oponthoud in Hongarije. Gisteren hoorde ik van de Turkse monteur die naast ons bezig is, dat de benzine in Turkije het duurste is van heel Europa. Nooit geweten. Als beide consulaten hun werk doen, kunnen jullie weer snel door.
Groeten,
Silvain -
22 Augustus 2007 - 11:07
Ard & Machteld:
Hoi Ton & Anneke,
Zelfs de kinderen keken bijna dagelijks of jullie al een bericht op de site hadden achtergelaten!De vreugde was hier dan ook groot toen er ineens 2 berichten waren...We schrokken wel even van de titel van het eerste bericht maar zijn blij te horen dat jullie al weer een heel eind verder onderweg zijn. Succes met de visa en hopelijk gauw tot horens, hartelijke groet Machteld & Ard -
22 Augustus 2007 - 19:15
Piet En Ria Bijwaard:
Hallo Ton en Anneke,
Geweldig zoals jullie je door tegenslagen heen werken. Wij zijn heel blij voor jullie dat de reis weer is vlot getrokken. Veel sukses verder en tot mails. Groeten van Ria en Piet.nkil -
22 Augustus 2007 - 19:52
Jo En Mar Vogelzang:
Vandaag 22 aug. ineens 2 berichten van jullie ontvangen. Jammer van de pech maar jullie hebben het gelukkig goed kunnen oplossen. Heel fijn dat we weer contact hebben en wensen jullie verder een voorspoedige reis toe. Tot een volgend bericht en veel succes met de grens formaliteiten, Mar en Jo. -
24 Augustus 2007 - 17:56
Piet En Ria Bijwaard:
We zijn heel blij met dit positieve bericht.Zoals ze in West-Friesland zeggen Jullie hebben er wel aars toe zeten.
goede reis.
-
24 Augustus 2007 - 18:37
Hans En Ank:
We volgen met veel interesse jullie reis.Wat een tegenslag,maar het uvel was gelukkig gauw gemaakt;met goede hulp en wat een een fijne mensen hebben jullie ontmoet.Daarna gelukkig is het daarna goed gegaan met de reis.En al zo ver in Turkije.Tot snel van jullie te horen.p.s Met Hans gaat het heel goed.Na de cardieo vervie.Dat was een week na onze vakantie. -
26 Augustus 2007 - 12:01
Teun En Jennie:
Is dat even schrikken, net terug van vakantie en dan lees je dat jullie gestrand zijn. We zijn blij dat het weer opgelost is en dat je zo'n goede hulp heb gehad. Zo zie je maar dat het toch wel goed is dat je zo'n achter deurtje als de ANWB heb. Wensen verder veel succes en houd het verder heel!!
Groetjes,
Teun en Jennie. -
26 Augustus 2007 - 15:31
Vera En Henk:
Beste Anneke en Ton
wij hebben met een gevoel van ingehouden spanning jullie eerste verslag gelezen. gelukkig kwam het tweede er direct achteraan, zodat we weer opgelucht meeleven.
We hopen dat de grensdocumenten nu geregeld zijn en jullie weer vrolijk verder kunnen. We wensen jullie veel plezier op het volgende dell van deze reis
groet Vera en Henk -
27 Augustus 2007 - 17:51
Piet En Jo W.:
Reis jullie weg met blijdschap -
31 Augustus 2007 - 19:59
Gerard:
lekker warm he. jullie deden toch aan de lijn, met dat vele lopen en zweten gaat dat de goede kant op. veel plezier en goed blijven eten en drinken. dat is belangrijk voor het figuur.hihihihih -
03 September 2007 - 06:56
Christa:
Hoi Ton en Anneke,
Geweldig dat we deze reis zo met jullie kunnen meebeleven, Anneke die burka staat je wel hoor!!!!!!!!!!!
Wij gaan zaterdag 8sept. op vakantie naar turkije, we zijn nu druk aan de klus bij marjolein der nioeuwe appartementje.
Gefeliciteerd met Gerard, als we vananvond even tijd hebben gaan we even langs, het ligt eraan hoelaat adrie klaar is met de leidingplan voor de keuken van marjolein,dit moet voor zaterdag nog even klaar.
Heel veel lieve groetjes van ons en geniet.
Liefs Adrie en Christa -
03 September 2007 - 12:40
Anne Van Dijk Sr:
Hoi avonturiers,
na de wrming-up in Szeghed kan nu het echtewerk beginnen, maar goed dat je stoker met 2 rechterhanden bent, Ton!
In trouw las ik vanochtend dat Iran voorlopig geen buitenlanders meer toelaat: allemaal spionnen voor Amerika!
ik hoop dat jullie geluk hebben, en er tussendoor speren.
groet uit Kampen,
Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
