Oman deel 2

Vanuit het zuiden van Oman door de woestijn naar de zee en dan door de bergen naar de Emiraten.

Woensdag 6 december 2017 rijden wij vanuit het zuiden van Oman terug naar Salalah. Wij vinden al gauw het politieburo waar wij onze visa kunnen verlengen. Wij rijden door naar de tombe van Job (zo arm als Job). Het stelt niet veel voor, maar het is toch frappant dat de verhalen in de Bijbel zich niet alleen in Israel/Palestina hebben afgespeeld.
We overnachten in de oase van Ain Ayuoon op de lege parkeerplaats.

Na een voor ons koude nacht rijden we verder naar Shisr met de opgravingen van de oude en belangrijke karavaanstad Ubar. Archeologen zijn over de vondst razend enthousiast maar wij kunnen maar weinig zien van deze oude stad. Wij tanken diesel bij een zeer eenvoudig tankstation. Even later stopt een Duitse overlander met zijn grote truck naast ons. Het blijken onze buren uit Sharjah, Gerd en Jutta te zijn. Zij maken een uitstap met een andere Duitser, terwijl nog diverse auto's zullen aansluiten. Zij raden ons wel af om een bepaalde weg door de zandduinen van de woestijn te nemen. We volgen natuurlijk hun raad op. Vooral omdat je alleen rijdt en je soms lang op hulp moet wachten als je in het zand blijft vastzitten. Wij nemen de asfaltweg en overnachten in wadi Muqshin.

De volgende dag rijden we dwars door de woestijn. Dit gedeelte in de Empty Quarter en werd vroeger gebruikt als karavaanroute met kamelen. Nu rijden wij over een prima geasfalteerde 4-baans weg. Het is saai rijden en in de namiddag stoppen we in Adam.

Zaterdag 9 december rijden wij het laatste deel door de bergen en komen in Muscat aan. We parkeren onze camper op het strand van Al Jameen. Alhoewel het bewolkt weer is, zijn veel gezinnen op het strand. Tijdens onze wandeling worden we spontaan uitgenodigd voor een bedrijfslunch dat verzorgd wordt door een cateringsbedrijf voor een bedrijf dat op de luchthaven werkt. Later krijgen wij van de buren naast onze camper ook nog satehs. Koken hoeven wij vanavond niet meer.

Het heeft vannacht een beetje geregend. Wij rijden naar de hoofdvestiging van MAN en worden keurig ontvangen. De camper wordt geinspecteerd op onze voorvering waar wij steeds een scherp geluid horen als wij door diepe kuilen gaan. Men vindt het probleem, maar kunnen ons niet helpen. De onderdelen moeten uit Duitsland komen en dat kost ons teveel tijd. Wel krijgen wij het adres van de MAN vestiging in Dubai waar wij meer tijd hebben voor de reparatie.
Wij maken een tour door oud Muscat en bezichtigen (de buitenkant) van het prachtige paleis van de Sultan en de regeringsgebouwen er omheen. Even later staan we in de haven waar Ton zo'n 20 jaar geleden met een schip van de Marine heeft gelegen. We overnachten in Al Bustan, vlakbij het zeer exclusieve hotel Al Bustan. Het wordt nu gerenoveerd. Jammer, Ton had Anneke het hotel willen laten zien waar hij nog eens met de Staatsecretaris en officieren had gedineerd.

Maandag 11 december rijden we nog een stuk van de kustweg in zuidelijke richting. Onderweg bezoeken we een “sink hole”, een zeer diep gat in de aarde. We maken nog een wandeling langs de kust en overnachten in de buurt van de sink hole.

De volgende dag vervolgen wij onze rit naar Sur. Onderweg bezoeken we Wadi Al Shab. Met een bootje worden wij naar de overkant gebracht en lopen dan ruim 2 uur door de wadi. De uitzichten tussen de bergen zijn prachtig en Anneke maakt heel veel foto's.
Daarna bezoeken wij nog een Wadi Tiwi. Hier loopt een asfaltweg door de kloof langs het water, maar het laatste deel wordt te smal voor onze camper. We draaien om en rijden naar Sur.
We bezoeken een dhow werf. Hier worden dhows handmatig gebouwd. We mogen overal rondlopen en kijken. Wat een vakwerk wordt hier met minimale middelen uitgevoerd!

Woensdag 13 december rijden wij naar Ras al Had. Hier is het (beschermde) gebied van de zeeschildpadden. Er is vanavond een rondleiding over het strand en wij melden ons natuurlijk aan. We rijden nog naar het strand van Al Had, maar hebben het hier gauw gezien. Veel vuil en een harde wind. Wij rijden terug naar “Turtle Beach” en zoeken alvast een parkeerplek waar we ook kunnen overnachten.
's Avonds maken wij met een groep een lange wandeling naar en over het strand. Alhoewel het niet het hoogseizoen is, zien wij zeeschildpadden eieren leggen, met zand afdekken en terug kruipen naar de zee.

De volgende dag gaan wij verder landinwaarts en via een steile klim komen we in Wadi Bani Khalid. Een mooie omgeving. Ook hier maken we een mooie en lange wandeling door de begroeide kloof. Soms klimmend, dan weer door het water. We overnachten op een parkeerplaats bij de Wadi.

Wij blijven nog langer en gebruiken de lunch in een restaurant met uitzicht op Wadi Bani Khaleed. 's Middags rijden we met de camper door de bergen en hebben van bovenaf een mooi uitzicht op de wadi. Bij terugkomst overnachten we weer op ons bekende plekje in de wadi.

Via goede wegen rijden we de volgende dag naar Nizwa met zijn fort en zijn bekende soukh. Op de parkeerplaats voor de soekh vinden we een mooie plek om te overnachten en de stad te bezoeken. Het begint te regenen en dit houdt ook aan. Als we al in bed liggen, wordt er op de deur geklopt. Een heer waarschuwt ons dat het water in de wadi stijgt door de regen en deze loopt over het parkeerterrein. Op zijn aanwijzing verplaatsen wij de camper naar een hoger gelegen gebied.

Als wij de volgende dag uit de camper kijken, zien we het water van de weg naast ons ruim een halve meter hoog staan. Ook blijkt later dat het parkeerterrein onder water staat. We zouden geen echte problemen hebben gehad, maar het is toch zeer netjes dat men ons gewaarschuwd heeft. Wij bezoeken de soukh, die minder spectaculair is dan de soukhs in Marokko.
Wij verlaten Nizwa en rijden via Tanuf naar de grotten van Hoota Cave. We bezoeken de cave onder leiding van een gids. Natuurlijk veel stalagtieten, – en mieten, maar ook bijzondere vleermuizen.
Het regent als we de grot uitkomen en besluiten om door te rijden naar Bahla. Hier overnachten wij bij het fort.

's Morgen bezoeken wij het grote en goed gerestaureerde fort van Bahle. Dan naar de soukh, maar dat stelt ook hier niet veel voor. Wij rijden door naar Al Hamra. Hier lopen we door de straten en bekijken de lemen huizen die soms drie etages hoog zijn. In Jemen blijken meer van dit soort huizen te zien te zijn.
Via een kronkelige bergweg rijden wij naar Misfah. Een bergdorp dat tegen de bergen is “geplakt”. We maken een wandeling door de palmentuin en overnachten op een parkeerplaats met een prachtig uitzicht op het verlichte dal.

Dinsdag 19 december rijden wij naar de hoogste berg in Oman, de Jebel Shams. Het eerste deel van de klim is asfalt, maar daarna wordt het gravel. Op het hoogste punt (2000 meter) maken we een lange en mooie wandeling. Ook hier overnachten wij op een parkeerplaats met in de verte de lichtjes van de dorpen.

Vannacht is de temperatuur gedaald tot +4 graden C. Voor ons koud! Maar als de zon doorbreekt, wordt het al gauw warmer. Wij dalen af en via Bahla rijden we naar Ibri. Maar plotseling horen we een raar geluid. Anneke ziet in de spiegel de rechter achterband raar vervormen. We stoppen op de vluchtstrook en constateren dat de band volledig kapot is. We staan gelukkig goed en kunnen beginnen met het verwisselen van de band die 120 kilo weegt. Na een kleine 2 uur is alles geklaard en kunnen we verder rijden naar Al Ayn. Hier bekijken wij de “beehive tombs”. Ruim duizend jaar geleden werden de overledenen hier ondergebracht.
Onze doorgaande weg blijkt afgesloten te zijn, dus draaien we om. We overnachten op een stille plek ver van de weg af.

Wij rijden de volgende dag naar Ibri. Hier gaan we op zoek naar een nieuwe band. Het kost wat moeite, maar we vinden een Bridgestone dealer die de band kan leveren. Maar hij moet wel uit Muscat komen en dan is de band er tegen de avond. Hij vraagt een zeer redelijke prijs voor de band en we besluiten om twee banden te bestellen. Dan heeft de achteras weer nieuwe banden! Tegen de avond komen de banden aan bij de dealer.

Tijdens het verwisselen van de banden komen wij in contact met een Omaans jong stel. Zij nodigen ons uit om vanavond naar hun huis te komen.
Wij doen dat, maar het blijkt dat zij bij hun ouders ergens in de woestijn wonen. Na ruim een uur komen we aan bij hun huis. We worden ontvangen in de bedoeinen tent. De moeder is zeer traditioneel gekleed en draagt een soort masker. Het is allemaal heel hartelijk en we worden bij het houtvuur verwend met hapjes en thee. Wij overnachten in de camper en 's morgen ontbijten wij bij hun in de tent. Vers gebakken pannenkoeken, roerei en honing. Daarna bezoeken wij de landerij waar men naast het houden van geiten en schapen, ook dadelpalmen en grasland heeft. We nemen afscheid van het stel, maar mogen niet eerder weg voordat wij diverse lekkernijen krijgen. Anneke geeft de kinderen een kleurboek en potloden als tegengeschenk.
Wat is de Omaanse gemeenschap toch vriendelijk en gastvrij.

We rijden via Ibri naar de grens van de VAE. De grenspassage gaat redelijk snel en wij rijden door naar Al Ain. Wij rijden de berg Jebel Hafeet op via een prachtig aangelegde weg. Op het hoogste punt is een grote parkeerplaats waar het erg druk is met dagjesmensen. We maken een wandeling en overnachten op een lager gelegen parkeerplek.

De volgende dag rijden wij naar de stad Al Ain en doen inkopen. Wij vinden zelfs een “verstopte” drankenzaak, waar we (zonder permit) wijn kunnen kopen. We parkeren onze camper bij de grote stads oase en maken een wandeling door de palmentuin.

De volgende dag bezoeken wij de dierentuin van Al Ain. We mogen er gratis in. Toch een voordeel als je bij de wat oudere categorie behoort. Het is een moderne dierentuin met grote oppervlakten, zodat het moeilijk is de dieren te spotten. Wel zien we veel oryx gazellen, ibex en de grootste gazellen waarvan we de naam zijn vergeten.
's Avonds rijden we naar het Hilton Hotel en vieren Kerstavond met een Christmas Eve buffet. Een uitgebreid buffet en zelfs wijn wordt er geserveerd. De Kerstman bezoekt ons en er is live muziek. We genieten van deze avond. Ja, we overnachten bij Hilton, maar wel op het parkeerterrein van het hotel in ons eigen bed.

Op Kerstdag rijden we terug naar de stads oase en zien een optreden van een dansgroep. We verlaten daarna Al Ain en rijden naar de Al Qudra lakes. Deze meren zijn midden in de woestijn aangelegd en bedoeld als recreatie gebied.
We blijven hier een paar dagen staan en ontmoeten een Duits stel met dezelfde truck als wij. Al gauw worden de verhalen uitgewisseld. Zij geven ons de tip om naar Global Village te gaan, dat op onze route naar Sharjah ligt.

Na 2 dagen verlaten we Qudra Lakes en rijden naar een trefpunt voor wielrenners. Vanaf dit punt gaan er diverse fietspaden de woestijn in en er wordt veel gebruik van gemaakt. Bij het trefpunt kunnen wij onze watertanks vullen en zelfs gebruik maken van de warme douches! In de namiddag rijden wij naar Global Village waar we gratis toegang hebben (65+)! We bezoeken de vele paviljoens van landen en continenten. Ook worden er shows opgevoerd. Na uren slenteren, keren we terug en willen overnachten op het parkeerterrein. Maar het mag niet en dus worden we onder politie begeleiding naar een andere plek gebracht.

Donderdag 28 december rijden we naar de kust en vinden in Sharjah de MAN garage. Wij nemen de reparatie door die tijdens ons verblijf in Nederland hier zalworden uitgevoerd. Ook blijft de camper hier dan al die tijd (bewaakt) staan. We hebben een goed gevoel van deze garage en zijn ook blij dat wij een veilige stallingsplek voor onze camper hebben tijdens onze afwezigheid.
Wij rijden door naar het bekende plekje aan het strand van Sharjah en zien Gerd en Jutta met hun grote MAN KAT camper ook.

De komende dagen tot ons vertrek naar Nederland blijven we hier staan. Vervelen doen wij ons niet. We maken strandwandelingen, zwemmen af en toe (het is niet meer zo warm, slechts 28 graden!) en hebben veel belangstelling van de lokale bevolking. Aan de hand van de wereldkaart op de camper lichten wij onze avonturen toe. Soms komt de bezoeker terug en krijgen lekkere hapjes tot zelfs wel complete maaltijden!
Gerd en Jutta zijn beiden gespecialiseerd in fysio en hebben hier een tijdelijke praktijk opgericht. Zij behandelen Anneke met haar heupklachten en Anneke is zeer tevreden met het resultaat.

Op Oudejaars avond bezoeken wij een restaurant aan het meer in de binnenstad en genieten van een drie gangen diner. Precies om 00.00 uur wordt vanaf het meer een gigantisch vuurwerk van ruim 15 minuten afgestoken. We zitten eerste klas en beginnen het jaar 2018 op spectaculaire wijze.

In een van de laatste dagen van ons verblijf op het strand worden van ons beiden nog TV opnamen gemaakt voor de lokale TV in Dubai. De opnamen duren ruim 2 uur maar het is gezellig en voor ons een belevenis.

De laatste dagen gebruiken we om de camper schoon te maken en de koffers te pakken.
Maandag 8 januari 2018 nemen wij afscheid van Gerd en Jutta en Peter en Anja, een ander Duits stel. Wij rijden in de namiddag naar de MAN garage. Hier wordt nogmaals de reparaties doorgenomen en op papier en foto vastgelegd. Een taxi brengt ons naar het vliegveld. Het wordt een lange zit, want ons vliegtuig vertrekt pas om 0100 uur. Gelukkig is het een directe vlucht naar Amsterdam.

Wij blijven tot 7 maart in Nederland en zullen natuurlijk de kinderen en kleinkinderen bezoeken, maar vooral ook Ton zijn 100 jarige moeder.

Wij hebben de afgelopen maanden rondgereden over het Arabisch Schiereiland. 't Was een verademing om in de VAE weer normaal je inkopen te kunnen doen en over goed onderhouden wegen te kunnen rijden. Toch geeft het zien van al die rijkdom in de Golfstaten ons ook een ander gevoel. Het gevoel van avontuur is verdwenen. Alles is zo goed geregeld!
Oman heeft ons geraakt. Een prachtig land met afwisselende landschappen. Vooral de wadies zijn een lust om te bezoeken en prachtige wandelingen te maken.

Voorlopig even geen reisverslag. In Nederland gaan wij ons beraden in welke richting ons nieuwe avontuur gaat.

Veel leesplezier en bedankt voor de belangstelling. Wellicht zien en spreken wij elkaar in Nederland
Ton & Anneke