Ethiopië 4
Blijf op de hoogte en volg Ton en Anneke
02 Oktober 2017 | Ethiopië, Gonder
Na 9 dagen in Addis Abbeba vertoeft te hebben, verlaten we op donderdag 31 augustus de hoofdstad van Ethiopië. De visa voor Soedan zijn geregeld en we hebben maximum een maand de tijd om Soedan binnen te komen.
De rit gaat door een bergachtig en bochtig landschap. Onderweg stoppen we in Debre Libanos en maken een wandeling door het bedevaartplaatsje en zijn klooster. We overnachten in Gehatsion bij een lodge met in de verte het dal met de Blauwe Nijl.
Vannacht heeft het flink geonweerd en hard geregend. Het is mistig als we naar buiten kijken. We dalen af via een kronkelige en slechte weg en komen uiteindelijk uit bij de brug over de Blauwe Nijl. Hier is het mooi weer en we maken een korte wandeling naar de oude en nieuwe Nijl brug. Dan moeten we weer een kronkelige weg nemen die ons op een hoogte van ruim 2400 meter brengt. Gelukkig wordt de weg beter begaanbaar als we op de hoogvlakte rijden.
We overnachten bij een restaurant in Enjebarra en eten hier tibs (stukjes gebraden geitenvlees) met brood en spoelen dit weg met een biertje.
Zaterdag 2 september rijden we via kleine dorpjes naar Bahir Dar. Onderweg zijn veel mensen op straat, wat er is overal markt.
In Bahir Dar mogen we van de manager van Desset Lodge overnachten op het parkeerterrein. Een mooi plekje vlak aan het Lake Tana. Er is een restaurant en een bar met uitzicht op het meer.
We maken een boottocht over het meer en varen naar de “bron” van de Blauwe Nijl (= toevoer vanuit Lake Tana). De boot brengt ons ook naar een eiland waar wij een verwaarloosde klooster bezoeken.
Zondag nemen wij een uitgebreid ontbijt in het restaurant, dat zeer goed verzorgd is. Daarna proberen wij een touroperator te vinden die ons naar de watervallen van de Blue Nile kan brengen. We vinden er een, maar het wordt een lange en late rit. Pas om half zes in de namiddag komen we aan. Dan moet er nog een stevige wandeling bergop gemaakt worden. Gelukkig is het uitzicht prachtig en Anneke maakt veel foto's.
Pas laat in de avond komen we weer aan bij onze camper. Toch hebben we een voldaan gevoel dat we de watervallen van de Blauwe Nijl hebben gezien.
Maandag 4 september rijden we naar Lalibela. Hier moeten prachtige, in de bergen uitgehakte kerken staan. Als we de afslag naar Lalibela nemen, komen we op een zeer slechte weg terecht. Gelukkig wordt na 5-10 kilometer rijden een nieuwe weg aangelegd dat later zelfs in asfalt overgaat. Laat in de middag komen we in Lalibela aan en overnachten op het terrein van Tukul Village and Camping. We hebben geen zin om te koken en nemen hier een eenvoudig en smakelijk maaltijd.
Omdat we de laatste dagen alleen maar gereden hebben, houden we vandaag een rustdag. Anneke zoekt de foto's uit en we boeken onze vlucht naar Nederland voor januari 2018.
De volgende dag worden we om 0800 uur afgehaald door een gids die ons zal rondleiden in Lalibela. Eerst bezoeken we het noordelijke deel. Prachtig uitgehakte kerken, binnen versierd met eeuwenoude fresco's. De mooiste kerk is Bet Giyogris, waar je van boven omheen kan lopen en goed kunt zien hoe deze uit een berg is uitgehouwen.
We nemen een lunch in het dorp en 's middags bezichtigen we het zuidelijk deel. Enkele kerken zijn verbonden met een onderaardse gang, die wij ook nemen.
Doodmoe van het klimmen en dalen komen wij laat in de middag aan op de camping.
Lalibela is een dure (US$50 p.p.) maar prachtige bezichtiging geworden en heeft veel mooie indrukken bij ons achtergelaten.
Donderdag 7 september verlaten wij Lalibela en rijden over een slechte gravelweg naar Korem. Onderweg is het wel genieten van de prachtige uitzichten over de groene valleien. Het wordt een lange en vermoeiende rit en pas om 1800 uur komen we in Korem aan. Na lang zoeken vinden we een overnachtingsplek bij een hotel. Hier nemen we een heerlijk koud biertje en bestellen een soort sandwich met ei.
We vervolgen onze trip en rijden naar de grote plaats Mekele. Onderweg zien we weer mooie landschapen en komen op 3100 meter hoogte aan. Dan dalen we weer naar ruim 2100 meter. In Mekele willen we bij het Aksum hotel overnachten, maar dat mag pas als we een kamer nemen. We rijden door naar het Hilltop hotel en kunnen hier wel overnachten op het parkeerterrein.
Zaterdag 9 september doen we rustig aan. Anneke doet een klein wasje op de hand en Ton inspecteert de camper. 's Middags een biertje op het terras van het hotel en dan vroeg naar bed. Voor morgen hebben we een tocht geboekt naar de Dalol vlakte.
Om half zes de volgende morgen worden we opgepikt. Samen met nog 3 jeeps gaan we op pad. Onderweg wordt een ontbijt voor ons klaargemaakt. Het gezelschap bestaat uit veel jongeren die ook nog de Danakil Depression en de vulkaan gaan bezoeken. Een tocht van 4-5 dagen. Wij bezoeken enkel de Dalol vlakte met zijn prachtige kleuren. Het is er erg warm en als de wind wegvalt constateren we dat de temperatuur naar de 50 graden C is opgelopen. Gelukkig heeft de jeep een airco en kunnen we bijkomen. Later rijden we naar het zoutmeer en zien arbeiders zout uithakken. Vreselijk zwaar werk onder deze hoge temperaturen (40 graden en hoger). De zoutbrokken worden door een kamelen karavaan opgehaald en o.a. naar Soedan vervoerd.
Na afloop is er een eenvoudige lunch onderweg. Wij gaan met een jeep terug naar Mekele, terwijl de “jeugd” verder gaat naar de Danakil Depression.
Het is een mooie, maar zeer warme en vermoeiende tocht geworden!
Wij blijven nog een dag in Mekele, want vandaag is het Ethiopisch Nieuwjaar. Het is nu 2010 in dit land. M.a.w. wij zijn hier 7 jaar jonger geworden!!!
In de namiddag lopen we door de stad. Iedereen is op zijn mooist gekleed. In een soort recreatiepark nemen we een gebakje, drinken een biertje met de bevolking. Erg gezellig.
Op de terugweg willen wij bij een Chinees restaurant wat eten, maar opeens blijkt hier dat het vlees op is!?
We lopen door naar het hotel. Vlakbij het hotel is ook een soort pretpark en hier eten we een lekkere pizza. Een gezellige en leuke dag tussen en met de bevolking
Anneke is de volgende dag niet lekker. Misselijk en een raar gevoel in de onderbuik. We besluiten om in Mekele te blijven. Pas in de nacht begint ze zich beter te voelen als ze wat heeft overgegeven.
Woensdag 13 september verlaten we Mekele. Anneke voelt zich iets beter. Onderweg willen we bevoorraden, maar de aanbevolen supermarkt is nagenoeg leeg. We rijden verder door de Tigray, dat bekend staat om zijn vele in de bergen uitgehakte kerken en kloosters. Onderweg zien we een mooie kerk, maar de overigen liggen veraf.
In Hawzien overnachten we bij een motel.
De volgende dag rijden we over goede wegen naar Aksum, de heilige plaats voor de Ethiopiërs. We overnachten in het Africa Hotel, waar we maar net de draai kunnen maken om binnen te komen.
Anneke voelt zich nog steeds niet lekker en wij blijven hier een paar dagen staan. Later komt een Duits stel met hun Landcruiser ons gezelschap houden. Ook zij hebben af en toe last van hun maag en wijten dit aan de kruiden die ze hier gebruiken.
Zaterdag 16 september laten wij ons met een tuktuk naar de diverse oud- en bijzonderheden brengen. Zo zien we het bad van Shaba,de Eneza Stone, de tombe van Kaleb en de diverse markten, waarvan de Basket Market de leukste is.
's Middags bezoeken we het beroemde stalea veld. Torenhoge grafstenen die boven de belangrijke graven staan opgesteld (en vele zijn gevallen). Ook rijden we langs het kerkje waar volgens Ethiopische verhalen de Ark met de Tien Geboden zijn opgeborgen. Alleen niemand mag ze zien, met uitzondering van een priester die hier zijn hele leven in het kerkje verblijft. Het Ethiopisch geloof blijft af en toe een mysterie voor ons.
We blijven nog een dag extra in Aksum. Nu voelt Ton zich niet lekker en heeft last van zijn buik.
Maandag 18 september zijn we al vroeg op pad. Onderweg doen we in diverse dorpjes boodschappen. Een supermarktje is in Ethiopië bijna niet te vinden. Weer genieten we van de prachtige uitzichten over groene velden en mooie dalen. In Debark overnachten wij op een gesloten benzinestation, dat wel (en ook wij) bewaakt wordt.
De volgende dag melden wij ons bij de Head Office van het Simien NP. Wij krijgen een bewapende scout mee voor de 2 dagen in het park. Als hij instapt neemt hij de lokale geuren ook mee in de cabine. Het wordt voor de camper een zware tocht. Slechte wegen en wij stijgen naar ruim 3600 meter. De uitzichten zijn grandioos. In Chennek overnachten we. De scout heeft hier een eigen hut. 's Avonds maken we een wandeling langs de bergrug en komen de Gelada apen tegen.
De volgende morgen met helder weer maken we nog een wandeling met de scout. Daarna rijden we via dezelfde weg terug. Onderweg maken we een flinke wandeling naar de waterval. Als we in Debark aankomen, laten wij de camper wassen. Hij zit van onder tot boven onder de modder. Met enkele emmertjes water krijgt de lokale bevolking de camper redelijk schoon. We overnachten weer bij het bewaakte benzinestation.
Van Debark rijden wij naar de laatste grote plaats Gondar. Hier overnachten we bij Yohannes Guesthouse. Met veel moeite kunnen we de haakse bocht naar de ingang maken. 's Avonds eten we in het mooi gedecoreerde en gezellige restaurant van de “Four Sisters”.
In Gondar bezoeken we de “Royal Enclosure”, een terrein volgebouwd met kastelen van vorige koningen. Met een goed gevoel bekijken we dit. Beter dan de stapel oude stenen die we in Aksum mochten bekijken.
In de achtermiddag lopen we naar Debre Birhan Selassie, een prachtig gedecoreerd kerkje.
We blijven nog en dag in Gonder en pas zondag rijden wij naar Gorgora. Hier, aan Lake Tana, ligt Tim en Kim's Village, een leuke plek om te relaxen. Kim is Hollandse en een van de avonden eten we gezamenlijk met haar en haar man. Voor de rest luieren en lezen we veel.
Dinsdag 26 september rijden we op advies van Kim al vroeg weg naar de Soedanese grens. Het is vandaag Miskel (Het Verloren Kruis) en dat wordt gevierd met veel vuren op de weg. We hebben er weinig last van en zo komen we vroeg in de middag in de grensplaats Metema aan. Bij een bewaakte parkeerplaats voor vrachtwagens brengen wij onze laatste nacht in Ethiopië door.
Ethiopië is ons zeer goed bevallen. Omdat het grootste deel van dit land op een hoogte van ruim 2000 meter ligt, zijn de temperaturen aangenaam en de nachten koel. Het landschap is in deze regentijd overdadig groen. Ook heeft dit land veel te bieden op cultureel en historisch gebied. Voor ons is het een van de mooiste landen die we, tot nu toe, gezien hebben.
Veel leesplezier toegewenst van
Ton & Anneke
-
02 Oktober 2017 - 20:35
Bob En Anja:
Wow, wat zijn jullie veel op stap geweest! De ene wandeling na de andere. Ook behoorlijk vermoeiende tochten. Ik zie nog geen foto's. Waarschijnlijk komen die nog. Weer mooie belevenissen! Veel plezier en hou het heel op de volgende reis. Lieve groeten Bob en Anja. -
02 Oktober 2017 - 21:09
Adrie Christa:
hoi Ton en Anneke,
ik heb van de week al jullie reisverslagen door genomen ,moest er even tijd voor maken maar dat lukte wel maar wat hebben jullie het naar het zin daar . wij hopen voor jullie dat het in Soedan net zo mooi is als in Ethiopie. Ik weet niet welke richting jullie gaan gaan ,zuid of noord Soedan of beide kan ook . Wij zien jullie reisverslag met veel plezier tegemoet.
veel liefs Adrie en Christa -
03 Oktober 2017 - 21:17
Silvain:
Deze aflevering van jullie reisverhalen schetst een beeld van Ethiopië, zoals ik dat ken van documentaires en reportages op TV. De drie vorige reisverslagen gaven mij een totaal onbekende kant van dit mysterieuze land. De christelijke kerken zijn trouw aan Rome, maar geven een volstrekt eigen invulling aan het katholicisme. Ook het Jodendom heeft zijn eigen variant. De Ethiopiërs zelf beweren, dat ze in hun religies de meest oorspronkelijke vorm hebben behouden. Hun in de rotsen uitgehouwen kerken zijn in elk geval bewijzen, dat ze er veel voor over hebben om een godshuis te bouwen. Als het er ooit van komt, zou ik dit bijzondere land ook wel eens willen bezoeken. Jullie volgende land is Soedan. Dat zal in veel opzichten verschillen. Heel benieuwd naar jullie belevenissen daar. -
04 Oktober 2017 - 00:30
Arie Klok, Monnickendame:
Hola Gente…Anneke & Ton
Weer een leuk verslag van jullie enerverende reis.
Ik ga nu de foto's bekijken, zoals altijd mooie impressies van jullie ervaringen. Ik zoek nu zelf een fotoboek-opmaak programma wat ik kan downloaden in mijn computer om…
Ja-ja het gaat ervan komen GREENIE op de vessel REPUBLICA ARGENTINA ( die ik dus later mocht nemen na Rio de Janairo. Ik wil niet meer op die Italianen boot mee snap je!
dat betekent dat ik jullie niet zal kunnen spreken deze keer want mijn trip start 1 januari 2018 in HAMBURG…
Goede reis verder gewenst in de beste gezondheid. Ik zie weer uit naar jullie november verslag. Abrazo grande Arie -
09 Oktober 2017 - 10:26
Ruth And Walter Odermatt :
Hello old neighbors (Oppi Koppi)
Thanks for the interesting travel story.
In a few months we will be on your way over Ethiopia, Sudan, Saudi Arabia to Oman.
Have a safe trip
Ruth and Walter from Switzerland
www.reisevirus.info
-
16 Oktober 2017 - 16:30
Sylvia Raaijmakers:
Hoi lieve Anneke en Ton,
Een beetje late reactie, maar wat hèb ik weer zitten genieten van jullie reisverslag.
Aan de hand van de schitterende foto’s, kan ik alleen maar concluderen dat Ethiopie een prachtig land is.
Heel veel lieve groetjes,
Sylvia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley