Costa Rica
Door: Ton & Anneke
Blijf op de hoogte en volg Ton en Anneke
22 Mei 2014 | Costa Rica, San José
Donderdag 3 april 2014 rijden wij Costa Rica binnen. De wegen zijn in een slechtere conditie dan die in Nicaragua. Dus opletten dat je niet in een groot gat rijdt.
Wij rijden naar Boca Barranca en willen hier aan het strand overnachten. De surfers die hier komen, raden de plek af en verwijzen ons naar het stadje Puntarenas. Wij rijden over de lange landtong naar dit stadje en vinden aan de boulevard een mooi plekje om te overnachten. Het is al donker, maar nog steeds warm als wij onze camper parkeren. (N09.58.30/W84.50.01)
Als wij de volgende morgen opstaan is het al 30 graden en dat om 8 uur ’s morgens. Wij rijden terug over de landtong en nemen de hoofdweg naar de hoofdstad San José. Wij moeten onderweg 3 keer tol betalen. Gelukkig zijn het maar kleine bedragen. Vlak bij San José, in San Antonio de Belen, moet een goede camping zijn. Alleen wij kunnen deze niet vinden. Wij vragen in het Gemeentehuis naar de camping en ook naar de douaneopslag voor onze camper. Er wordt overal naar toe gebeld. Plotseling krijgt Ton een telefoonhoorn in zijn hand gedrukt. De man aan de telefoon stelt zich in het Engels voor als Juan en kan ons helpen. Wij rijden naar de afgesproken plaats en zien iemand naar ons zwaaien. Wij volgen de auto die ons naar een ommuurd complex voert. Het blijkt dat Juan met zijn vrouw en in de ene villa woont en in de andere villa zijn zoon. Jammer genoeg kan onze camper niet door de poort. Wij zijn te hoog.
Buiten de poort parkeren wij de camper. Juan hoort ons verhaal aan. Nee, de camping is er niet meer. Hij was de eigenaar en heeft die verkocht aan het Walmarkt concern die er nu een grote supermarkt heeft gebouwd. En o ja, vanmiddag regelen wij de douaneopslag. Hij brengt ons ’s middags naar de Almacen Fiscal en daar horen wij de regels en de prijzen. In ieder geval kunnen wij de camper elk moment in Costa Rica stallen.
Wij mogen gebruik maken van de faciliteiten van het huis, Douchen, de was doen, alles is mogelijk. Weer lieve mensen ontmoet!
Na bijna 2 dagen bij Juan te hebben gekampeerd, gaan wij weer op weg. Wij rijden naar het Nationale Park Poaz met zijn werkende vulkaan. Al gauw zitten wij op 2500 meter en is het koeler en vochtiger. Wij overnachten op een grasveld voor de ingang van het park. ’s Avonds komen een groep mensen die op een soort skelter (driftbike) de berg af rijden.
Zondag 6 april zijn wij een van de eerste bezoekers aan de vulkaan. Als wij in de krater kijken, zien wij dampen omhoog komen en het water in de krater wordt door de stoom omhoog geblazen. Via het natuurpad lopen wij terug naar de camper.
Over smalle wegen en 1-baans bruggetjes rijden wij naar Nuevo Arenal en zien onderweg de vulkaan Arenal. Vlakbij het dorpje is een mooi recreatieveld aan het meer. Hier mogen wij gratis overnachten. (N10.32.12/W64.53.34, H=564m)
Wij blijven hier 2 dagen staan, ruimen de camper een beetje op en zwemmen in het meer. Ook maken wij een wandeling naar het dorp en bezoeken de German Bakery. Hier kunnen wij internetten en een drankje en een (Duits) hapje nemen.
Woensdag 9 april zijn we al om 8 uur op pad. Eerst naar de German Bakery om onze kleindochter via Skype te feliciteren. Daarna rijden wij over slechte wegen naar NP Vulcan Tenorio. Hier maken wij een lange wandeling door het regenwoud. De paden zijn modderig en niet zonder slipgevaar. Wij overnachten bij de ingang van het park. (N10.42.58/W84.59.14, H=697m)
De volgende dag rijden wij over landweggetjes naar Liberia. Onderweg zien wij een groep mensen die met verrekijkers de bomen afturen. Wij stoppen en zij wijzen ons diverse vogels aan, waaronder enkele toekans. Daarna rijden wij door naar het NP Vulcan Rincon de Viejo. Na wat gezoek en het passeren van een privé weg (tol) komen wij op de parkeerplaats. Het waait hier stevig en wij zetten de camper met de kop in de wind. ’s Avonds genieten wij van de kaasfondue met een vers gebakken stokbrood en natuurlijk een wijntje.
Laat in de avond begint het te stormen en wij besluiten, in pyjama, de camper naar een beschutte plaats te rijden. Na 10 minuten rijden, vinden wij een parkeerplaats bij de thermische energiecentrale en parkeren onze camper in de luwte van een grote truck.
Na een onrustige nacht rijden wij weer terug naar het park. Hier maken wij een heerlijke wandeling door de bossen, zien en horen brulapen en diverse soorten vogels. Het is een vulkanisch gebied en bekijken de stoomfonteinen en blubberende modderpoelen.
Wij rijden terug naar Liberia en gaan richting het strand. In het kustplaatsje Tamarindo is het gezellig druk. Net buiten het stadje vinden wij een mooi plekje aan het strand. Wij zitten tot ruim na zonsondergang buiten en genieten van een koud glas sangria. (N10.17.48/85.50.42)
Wij blijven hier enkele dagen staan, maken strandwandelingen en ontdekken een “chinees” met redelijke nasi.
Maandag 14 april rijden wij via onverharde wegen langs de kust en vinden bij Playa Juanillo een leuke inham om een paar dagen te verblijven. Het zeewater is warm en door de inham zijn de golven niet te hoog om heerlijk te zwemmen.(N10.01.54/W85.44.30)
Enkele dagen later rijden wij naar Playa Samara. De camping is klein en ook vol! Even buiten het dorp is een plek aan het strand om te overnachten. Het is vandaag bewolkt en af en toe valt er een druppel. (N09.52.07/W85.30.25)
Vandaag rijden wij naar de hoofdstad van het schiereiland. Onderweg zien wij brulapen die zich via elektriciteitskabels naar de andere kant van de weg verplaatsen. Een mooi gezicht!
Morgen is het Goede Vrijdag en er moet dan een processie zijn in Nicoya. Wij vinden een leuke plek bij het zwembad en omdat het weer zo warm is, liggen wij vaak in het water. Wij mogen er niet overnachten, maar aan de overzijde is een politiepost die ons daar gratis laat bivakkeren.
Op Goede Vrijdag bekijken wij de processie in de stad Nicoya. Het is warm en ook de deelnemers aan de processie zweten. In de namiddag willen naar een ander gedeelte van het eiland rijden. De wegen zijn eerst goed maar later veranderen de wegen in hobbelpaden. Laat in de middag komen wij bij Playa Organos aan.(N09.48.57/W84.53.46). Het is druk en vol met tenten, omgebouwde auto’s met slaapplaatsen en enkelen slapen zelfs onder de blote hemel.
Wij eten kip met patat dat bereid wordt in een van de geïmproviseerde restaurantjes.
Met de Paasdagen blijven wij hier staan. Wij verwachten dat het drukker zal worden, maar vanaf zaterdag gaan er vele personen weg en wordt het zeer rustig. Zondag komt er nog een grote, tot camper omgebouwde bus het terrein oprijden. Het is een Belgisch/Argentijns koppel met hun dochter. Zij zijn al 6 jaar “on the road” en gaan nu richting de USA.
Paasmaandag nemen wij afscheid van het Belgisch/Argentijns koppel en rijden naar de ferry die ons naar het vasteland brengt. Wij rijden via de tolvrije route naar San José en dan richting Caribische Zee. In het plaatje Bromelias del Rio overnachten wij in een rustige straat.
Dinsdag 22 April willen wij wegrijden, maar bij het instappen ontdekt Ton dat de Alu box onder de camper openstaat. De inhoud is weg. Gestolen of verloren? Wij weten het niet. De reserve cassette van het toilet is ook verdwenen en dat is lastig. Hier heeft niemand iets aan een dergelijk cassette!
De weg naar de Caribische Zee gaat via een bergrug en al gauw zitten we weer op 1600 meter. Het koelt af naar 22 graden en het regent af en toe. Onderweg zien wij plots een toekan vlak voor onze camper overvliegen. Hij is al verdwenen voordat Anneke haar camera kan pakken. Onderweg worden wij bij een snelheidscontrole tot stoppen gedwongen. Niet omdat wij te hard rijden, maar om de camper rustig te bekijken. Opgelucht vervolgen wij onze weg. ’s Middags komen wij in de havenstad Puerto Limon aan. Hier doen wij onze boodschappen en pinnen Costa Ricaanse colones. Wij parkeren de camper aan de zeekant van een Centro Turistico. Laat op de avond komt de politie voorbij en adviseert ons om bij het restaurant van Playa Bonita te overnachten. Dat doen wij natuurlijk en de waker van het restaurant zal een oogje in het zeil houden.
De volgende morgen rijden wij terug naar Puerto Limon. Wij gooien hier onze dieseltanks vol en rijden langs de kust naar Manzanillo. Wij rijden langs grote bananenplantages. De namen Chiquita en Del Monte komen wij vaak tegen.
Onderweg komen wij het Zwitsers echtpaar Tony + Elly tegen. Het blijft bij zwaaien, want op deze smalle en drukke weg kunnen wij niet stoppen. Wij plaatsen onze camper aan het strand net voorbij het dorp. Wij zwemmen en snorkelen in het warme water. (N09.38.02/W82.39.25)
Omdat Manzanillo niet aan onze verwachtingen van een tropisch strand voldoet, rijden wij een stuk terug. Bij Punta Uva komen wij op een wit strand terecht en een blauwe zee, omgeven door palmbomen. Dit is de plek zoals wij het graag zien. Wij blijven hier 2 dagen staan. Het water is redelijk kalm en wij gaan snorkelen. Langs het koraalrif zien wij mooie vissen. (N09.38.37/W82.41.08)
Zaterdag 26 april bellen wij Ton zijn moeder om haar te feliciteren met haar 97e verjaardag. Daarna rijden wij naar Puerto Vieja de Talemanca. Hier willen wij het weekend doorbrengen. Wij staan op het grasveld aan het strand maar ook vlak bij het centrum. Het weer is wisselvallig. Wij merken duidelijk dat het regenseizoen begint. ’s Avonds genieten wij van een drankje in een restaurant en eten een matige pizza. Wij ontmoeten ook hier Nederlanders die hier een woning hebben. Wij wandelen langs de vele stalletjes met zelfgemaakte souvenirs. Het weekend vliegt voorbij.
Maandag rijden wij terug in de richting van Puerto Limon. Wij willen nog enkele nationale parken bezoeken. Als eerste rijden wij naar Monumento Nacional Guayabo. Het is al laat in de middag als wij aankomen en parkeren de camper bij de ingang. Hier overnachten wij.
De volgende morgen maken wij als enige bezoekers een mooie wandeling door het regenwoud. Dit park is ook bekend door de archeologische opgravingen. Al voor de Maya tijd moet hier een zeer belangrijke nederzetting zijn geweest. Wij bekijken de vondsten. Niet zo spectaculair maar voor Costa Rica zeer belangrijk.
Tegen de middag rijden wij verder naar het NP Tapanti. Hier kunnen en mogen wij niet overnachten. Gelukkig hebben wij onderweg een bord met “camping” gezien en wij rijden er naar toe. Wij worden hartelijk ontvangen door de eigenaresse en moeten haar ceviche (stukjes vis in het zuur) proeven. Het is een prachtige plek tegen de bergen aan en het is “oorverdovend” stil gedurende de nacht.(N09.46.02/W83.47.24, H= 1316m)
Dinsdag bezoeken wij het park en maken een lange wandeling door het regenwoud naar de rivier. Onderweg zien wij een witneus coati. Wij rijden daarna verder en komen in het plaatsje Paraiso aan. Er is geen camping maar wij vinden een mooi plekje in een rustige straat. De buren zijn vriendelijk en tijdens het onderhoud aan de auto krijgen wij hulp aangeboden. Zelfs het ophalen van speciale brandstofslang in de naburige stad wordt door hen geregeld.
Vrijdag 2 mei rijden wij naar de hoogste vulkaan in Costa Rica, de Vulcan de Irazu. Wij overnachten voor de ingang van het park, want het zicht op de vulkaan wordt nu ontraden door de bewolking.
“s Morgens zijn wij als een van de eersten aan de rand van de vulkaan. De bodem van de vulkaan is niet bedekt met het groene meer. Door de werking van een naburige vulkaan is het grondwater, en dus het groene meer, verdwenen.
De lucht is strakblauw maar tegen 10 uur komen de wolken binnendrijven. Het lijkt net of wij in een vliegtuig boven de wolken vliegen.
De terugweg gaat via Paraiso naar Orosi. Wij willen het weekend aan het meer doorbrengen, maar er is geen enkel plekje. Gelukkig weten wij een overnachtingsplek bij een Zwitser echtpaar in Orosi. (N09.48.02/W83.51.23, H=1063m) Hier kunnen wij de camper in de grote tuin parkeren. Zij verhuren ook huisjes en in een van de huisjes zit een Nederlands echtpaar. Hun zoon woont in het dorp en zij zijn net grootouders geworden.
Wij blijven enkele dagen op deze mini camping en maken alvast delen van de camper schoon.
Dinsdag 6 mei rijden wij verder naar Mirador de Quetzal. Hier moet de quetzal, de heilige vogel van de Maya’s, zitten. De volgende morgen gaan wij heel vroeg op pad met een gids. Wij zijn 3 uur op pad, maar zien geen quetzal. ’s Middags komt de gids langs. Hij heeft een quetzal hier vlakbij gezien. Wij rennen achter hem aan en zien in een flits de vogel. Een foto maken is onmogelijk
Wij mogen nog een dag blijven en de volgende dag spotten wij een paar quetzals. Alleen een mooie foto maken is onmogelijk. Maar wij hebben de heilige vogel van de Maya’s echt gezien!
Tegen de middag rijden wij naar Aserri. Hier moet in het weekend in het dorp veel muziek optredens zijn. Wij laten in een garage de assen doorsmeren en ook de camper wassen. Dat laatste doen zij zeer uitvoerig. Anderhalf uur lang zijn 3 man bezig en de camper blinkt na afloop.
Er is niet een algemeen muziekoptreden in de stad, maar het restaurant “Chicharonera Cacique Aseri ((N09.51.54/W84.05.27, H=1303m) verzorgt elk weekend optredens van diverse bands. Wij kunnen bij het restaurant overnachten en gaan ’s avonds naar de muziek luisteren. Het is een gezellige sfeer met o.a. mariachi muziek.
Gelukkig gaat de muziek niet tot vroeg in de morgen door en kunnen wij dus rustig slapen.
Zaterdag 10 mei rijden wij naar San Antonio de Belen. Als wij bij het huis van Juan aankomen, worden wij hartelijke ontvangen door de familie. Wij krijgen de sleutel van de poort en mogen alle faciliteiten gebruiken.
De volgende dagen maken wij de camper helemaal schoon.
Dinsdag 13 mei nemen wij afscheid van Juan en Laurie. Als wij de camper starten, wil deze niet aanslaan. Bij inspectie blijken de accu’s defect te zijn. Snel kopen wij nieuwe accu’s en plaatsen die. De motor start en wij gaan naar de douaneopslag. Hier wordt de camper voor 3 maanden gestald. Daarna met de taxi naar de douane en ons verblijf van de camper wordt geschorst. Als wij terugkomen, mogen wij nog 50 dagen met de camper door Costa Rica blijven.
Een taxi brengt ons naar een hotel in de buurt van het vliegveld. Dezelfde taxichauffeur brengt ons de volgende morgen om half vijf naar het vliegveld.
Na een vlucht van 22 uur (incl. de stops) komen wij in Nederland aan. Voorlopig blijven wij 3 maanden thuis. Genieten van de familie en vooral de kleinkinderen.
Medio augustus vliegen wij terug naar Costa Rica om onze reis naar Panama en Zuid Amerika te vervolgen.
Veel leesplezier en wellicht zien wij elkaar nog!
Ton & Anneke
-
22 Mei 2014 - 23:59
Bob En Anja:
Jeetje wat mooi weer! Hele verhalen en prachtige foto's! Nu dus in NL. Geniet van de familie en kleinkinderen.
Tot ziens Bob en Anja -
23 Mei 2014 - 11:29
Silvain:
Het is een lang verslag van Costa Rica geworden. Wij hebben dar zo'n tien jaar geleden een rondreis gemaakt met Djoser, maar hadden dat achteraf gezien ook heel goed op eigen houtje kunnen doen. Kolibries zijn gemakkelijker te fotograferen, dan de schuwe quetzal. Je hebt er echter toch een kunnen spotten. Mogelijk zien we jullie nog in Haarlem voor jullie weer terug gaan. -
23 Mei 2014 - 11:29
Silvain:
Het is een lang verslag van Costa Rica geworden. Wij hebben dar zo'n tien jaar geleden een rondreis gemaakt met Djoser, maar hadden dat achteraf gezien ook heel goed op eigen houtje kunnen doen. Kolibries zijn gemakkelijker te fotograferen, dan de schuwe quetzal. Je hebt er echter toch een kunnen spotten. Mogelijk zien we jullie nog in Haarlem voor jullie weer terug gaan. -
23 Mei 2014 - 22:40
Jos En Elly:
Hey Ton en Anneke,
Weer een mooi verslag en prachtige foto's en wat zien jullie er goed uit alletwee. Geniet van je verblijf in Nederland samen met je familie.
Groetjes van de Belgen xxx -
03 Juni 2014 - 09:52
Henk En Vera:
zoek me rot naar jullie telefoonnummer?? bel ons even svp. -
01 Juli 2014 - 01:03
Arie Klok, Monnickendam:
Hola wereldreizigers,
Weer even naar Nederland begrijp ik, mochten jullie tijd hebben, laat het even weten dan kom ik langs een dezer dagen, tot 10 juli ben ik in Nederland, daarna zwervend met GREENIE in Frankrijk, Spanje & Portugal!
abrazo grande
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley