Via Turkije, Hongarije naar huis
Door: Ton en Anneke
Blijf op de hoogte en volg Ton en Anneke
11 Maart 2008 | Nederland, Breezand
Voor foto’s bouw camper; http://www.mijnalbum.nl/Album=LWJJEHPM
Het is min 10 graden als we donderdag 21 februari opstaan. We staan bij de Iraanse grens. Anneke maakt de douane papieren in orde voor de grenspassage en laat ook de paspoorten afstempelen. Alles gaat rustig en zonder problemen. We hoeven zelfs geen “fueltax” te betalen, zoals andere reizigers ons verteld hadden. We starten de auto en willen de grensovergang passeren. Maar de motor zakt weer in toeren. We weten het euvel. De filters zullen wel dichtgeslibt zijn met parafine, want het is vannacht berekoud geweest. We tappen diesel af vanuit de reservetank (ziet er uit als een emulsie) en Anneke verwarmt de met diesel gevulde colafles in heet water. Ton haalt de filters eruit. Het hoofdfilter ziet eruit als een kaars. We vervangen de filters, verwarmen de filterhuizen en vullen ze met warme dieselolie. Na een klein uurtje loopt de motor weer en kunnen we de grens passeren. Aan de Turkse zijde worden we ook correct geholpen, al is men niet gewend dat toeristen hier passeren.
Wij rijden over de smalle 2-baans weg. Er ligt sneeuw op de weg en even verderop is een file. Er blijkt een truck met aanhanger geschaard te zijn en die verspert de weg. Gelukkig wordt de aanhanger een uurtje later door een grote shovel weggetrokken en is er weer een rijbaan vrij.
Voorzichtig rijden we in zijn 4-wheel drive verder. Later worden de wegen beter en kunnen we vaart maken. Er zijn wel veel controleposten. De Turken hebben een inval in Irak gedaan op zoek naar koerdische rebellen. We worden vaak gecontroleerd en langs de wegen zijn veel militairen.
Tegen de avond komen we in een klein dorpje, Gevas. We parkeren onze camper op een pleintje en doen wat boodschappen en gaan daarna eten in een kebab-restaurantje. Het is die avond weer vrieskoud, maar gelukkig is de hoofdtank gevuld met Turkse winterdiesel. Onze filters kunnen nu niet zo makkelijk meer verstoppen.
De volgende dag start de auto zonder problemen al heeft het die nacht weer flink gevroren. We rijden door, met dikke lagen sneeuw bedekte bergen via het Van meer (niet bevroren?) naar Bitlis. De temperaturen komen boven de 0 graden en grote klompen sneeuw vallen van onder de camper als we koffiedrinken.
Wij rijden richting Iraakse grens. In Hasankey bekijken we grotwoningen. Even later ontdekken we een tapwaterkraan en kunnen de grote drinkwatertank optoppen. In Midyat overnachten we achter een nieuw benzinestation en moeten natuurlijk een kopje thee drinken met het personeel.
Zaterdag 23 februari zijn we al vroeg op pad. Het heeft die nacht licht gevroren maar al snel stijgt de temperatuur naar zo’n 10 graden boven nul. We moeten flink klimmen, maar dan duiken wij plotseling de Mesopotamische laagvlakte in. Hier, tussen de Eufraat en de Tigris, zou het “Paradijs” hebben moeten liggen.
In het plaatsje Sanli Urfa parkeren we de auto, bezoeken de vijver waar volgens een legende Abraham zich van een berg stortte en vinden een Internet cafe. Nu kunnen we het reisverslag van Iran plaatsen en de E-mails beantwoorden.
We rijden verder naar Harran. Ook zo’n plaats uit de Bijbel. Hier zou Abraham enige jaren verbleven hebben. We bekijken de typisch “termieten” huisjes, die minder spectaculair zijn dan de reisgids vermeldt (of worden we te kritisch?). We overnachten achter een klein complex met winkeltjes, waar het erg rustg is.
Wij rijden de volgende dag via Sanli Urfa over de autoweg richting de Middellandse Zee. Onderweg eten we lekker in een chauffeurs-restaurant en laten de camper ter plaatse wassen. In Alanya vinden we geen overnachtingsplekje en moeten een flink eind doorrijden Uiteindelijk vinden we in Manavgat een plekje aan het strand. Bij het laatste zonnetje drinken we een biertje. Het weer is nu weer aangenaam!
De weg naar Antalya is volgebouwd met hotels. Ons vakantiegevoel wordt minder. Het is te Europees en te modern. We rijden verder, overnachten vaak langs het strand en rijden de volgende dagen weer verder.
Donderdag 8 februari nemen we de veerboot over de Dardanellen en verlaten het aziatisch deel van Turkije. Nu zijn we weer terug in Europa. De wegen zijn goed en in de middag staan we al aan de Turks/Bulgaarse grens. Aan Turkse zijde gaat het weer traag, maar aan de Bulgaarse kant wordt vlot gewerkt. Je kan zien dat het land nu lid is van de EEG. Geen rare regels en geen corruptie meer! Het regent als we in Hanaman een plekje vinden achter grote flats. Wij nemen een bak koffie met een Bulgaars gebakje (4 voor nog geen Euro).
Als we de volgende morgen opstaan, schijnt de zon al is het kil. Wij beklimmen de pas bij Stara Zagoro en bereiken in de achtermiddag de Roemeense grens. We betalen voor de brug over de Donau en zo staan we in Roemenie. Het vinden van een overachtingsplekje is moeilijk in de volgebouwde dorpjes. Uiteindelijk parkeren we onze camper tussen de grote vrachtwagens bij een wegrestaurant. We nemen daar een donker biertje en eten een matige maaltijd. Al vroeg liggen we in bed. Vandaag hebben we 400 kilomter over smalle 2-baans wegen gereden en dat is vermoeiend.
Zaterdag 1 maart proberen we op weg naar Bukarest het verplichte wegenvignet te kopen, maar geen enkel benzinestation wil of kan het leveren. Dan maar zonder vignet. Roemenie is een arm land maar we zijn verbaasd wat hier wordt gebouwd. Bij een grote Pennymarkt (een soort Aldi) doen we inkopen. In het dorpje Christian, met zichtbare Duitse invloeden, overnachten we bij het schoolgebouw. Het regent en alles ziet er somber uit.
Het is zondag en dus redelijk rustig op de weg Het regent en we hebben een straffe wind tegen. Toch schiet het op en om 3uur zijn we al in Szeged. Wij rijden naar ons Hongaars gastgezin, dat ons op de heenweg zo lief heeft ondersteund. Bij de garages komen we een ander kennis, Stephan, tegen. Hij heeft ons in die periode steeds van drinkwater voorzien. Natuurlijk veel vragen over de reis en of de motor geen problemen heeft gehad. Even later treffen we Gabor en Anna. Een emotioneel weerzien. Anna laat blijken dat ze het heel fijn vindt dat we ze komen bezoeken. Ook bij Gabor’s ouders is het weerzien fijn. Er moet met wodka getoast worden op onze veilige terugkomst en natuurlijk heeft “mammi” weer gekookt. We blijven de hele avond daar en vertellen, met de foto’s op de laptop, onze reisverhalen.
We overnachten bij de flat van Gabor’s ouders en nemen afscheid van Gabor en Anna. Zij beloven naar Nederland te komen. Wanneer???
De volgende dag staan we een uur eerder dan gepland op. We hebben wel de horloges maar niet de wekker op Hongaarse (=Nederlandse) tijd gezet. Na het afscheid bij “mammi” en Zoltan nemen we de autoweg naar Boedapest. Het rijdt snel en lekker. Om 12 uur passeren we de Oosenrijke grens en een uurtje later rijden we door Wenen, passeren het slot Schonbrunn en komen bij de Donau. In het plaatsje Melk steken we de rivier over en rijden langs de andere zijde van de Donau. Wij kennen dit gedeelte goed, want hier hebben we jaren geleden een fietstocht van Passau naar Wenen gemaakt We vinden een mooi plekje vlak aan de Donau en overnachten hier rustig.
Dinsdag 4 maart vervolgen we onze weg langs de Donau. We toppen nog gauw onze dieseltanks op, maar we schrikken wel van de gestegen olieprijzen. In Iran was het leuker om te tanken, al bleek de winterkwalitiet van die diesel wat minder te zijn.
Via de Duitse Autobahn schiet het snel op. Wij hebben deze dag 570 kilometer gereden als we op de Stellplatz in Afschaffenburg een plekje voor de nacht vinden. We staan hier met 10 andere campers!
De volgende dag rijden we richting Nederland. Tegen 4 uur komen wij bij Ton zijn ouders aan. Zijn we in ieder geval op tijd om hen op de goede dag met hun 63e trouwdag te feliciteren. De ontvangst is natuurlijk emotioneel en fijn. De hele avond praten we over de reis en over de zaken die de afgelopen maanden zijn gebeurd.
Na het ontbijt met Ton zijn ouders gaan we op weg naar Heerhugowaard, naar onze dochter/schoonzoon en kleinkinderen. De laatsten weten niet dat we vandaag thuiskomen. Wij gaan ze met Diana en Maurice ophalen. Chris, Jessica en Lars kijken verbaasd en blij op als we op het schoolplein staan en duiken in onze armen. Heel fijn om zo begroet te worden. We eten thuis bij de kleinkinderen en brengen ze weer naar school. We nemen afscheid van Diana en Maurice. Zij hebben onze zaken waargenomen en hebben diverse financiele probleempjes keurig opgelost.
Wij rijden door naar ons dorpje Breezand en gaan naar het huis van Claudia en Frank. Zij waren vlak voor onze reis verhuisd en hebben veel aan het huis en de tuin gedaan. Maar natuurlijk willen we ook hun dochter Tirza van ruim 2 jaar zien. Die is gegroeid en praat nu de oren van je hoofd. Ze herkent ons en loopt weer vertrouwd om ons heen. We drinken kofie met hollandse tompoucen!
Even later parkeren we de camper achter ons eigen huis. Machteld, de buurvrouw, heeft 2 grote bakken met narcissen al bij de achterdeur gezet. Wij zijn weer thuis!!
De andere kinderen en kleinkinderen komen op bezoek en hebben veel te vertellen. Fijn om weer bij elkaar te zijn, want we hebben ze allemaal gemist
Wij hebben een fantastische reis gehad. In totaal hebben we in ruim 7 maanden zo'n 31.500 kilometer gereden. Na de tegenslag in Hongarije (defecte tussentandwielkast) hebben we nagenoeg geen problemen ondervonden. Slechts 2 lekke banden die voor 50 cent in Pakistan en India voor je werden gerepareerd.
Als je ons vraagt wat het mooiste en interesantse was, moeten we nadenken. Alles is mooi en interessant geweest.
De open en lieve mensen in Iran, maar ook de lieve en gastvrije mensen in Nepal en India. Moeten we een paar hoogtepunten opnoemen, dan is dat ongetwijfeld onze trip over de Himalaya naar Lhasa in Tibet. Maar ook het bezoek aan de heilige stad Varanasi, de grotten van Elora, het verblijf aan het strand van Goa, de woestijnsteden rond de Tharwoestijn ……
Kortom, alles is voor ons mooi geweest en wij hebben met volle teugen genoten.
Wij willen iedereen bedanken voor de lieve en leuke reacties en soms ook droeve mededelingen. Dit kontakt is voor ons heel belangrijk geweest!
Wij sluiten (voorlopig) deze website. Wel hebben we weer plannen om een andere en grote reis te maken maar de komende maanden blijven we in Breezand. Wellicht tot lezens en nogmaals heel hartelijk bedankt voor het lezen van en reageren op onze reisverslagen.
-
11 Maart 2008 - 20:51
Anja Duell:
Hoi Ton en Anneke,
Fijn dat jullie weer heelhuids thuisgekomen zijn. Dat laatste stuk hebben jullie snel gedaan. En dan nu weer genieten van Breezand met alle luxe. Wij komen mettertijd in de lucht (telefonisch). We laten jullie eerst even bijkomen.
groetjes van Bob en Anja -
12 Maart 2008 - 08:46
Silvain:
Welkom thuis. De terugreis is vlotter verlopen, dan ik had gedacht. Na zeven maanden waren jullie natuurlijk ook letterlijk erg bereisd geworden. Bedankt voor alle reisverslagen. Die heb ik telkens met veel plezier gelezen.
Groeten. Silvain. -
12 Maart 2008 - 10:07
Sylvia:
Lieve Ton en Anneke,
Fijn dat jullie weer heelhuids thuis zijn.
Wat een prachtig avontuur. Ik heb genoten van jullie reisverhalen.
In de loop der tijd neem ik kontakt met jullie op, maar kom eerst maar weer eens bij van dit grote avontuur.
Lieve groetjes en tot horens,
Sylvia. -
12 Maart 2008 - 10:29
Henk V Kessel:
Ton en Anneke,
Sterkte met aclimatiseren en bedankt voor jullie leuke "leesvoer". Wellicht dat we elkaar nog eens ontmoeten bij garage Simon de Wit. -
12 Maart 2008 - 13:13
Dominique Et Valérie:
we read your story and we are very happy for you. landscape and cities are nice but finally people are the most interesting thing when we travel.
We are ready to follow your next journey all around the world.
nice to you in turkey.
we think to you. Sometimes, in a day, we ask ourselves 'where are they?' what are they doing?'
hope to have news of your travels.
-
12 Maart 2008 - 13:48
Anne Van Dijk Sr:
Beste Ton en Anneke,
Welkom thuis, Breezand is ook zo gek nog niet (vooral als je er zoals jullie even flink tussenuit piept) . Ik heb met genoegen het goedgeschreven journaal met jullie belevenissen gevolgd.
Nogmaals bedankt voor jullie aandacht voor de MLD-graven in Goa, komend jaar wordt er weer een pelgrimsreis georganiseerd (op 10 juni 2009 is het precies 50 jaar geleden.
Succes met de "afwas" en de volgende reisplanning!
groeten,
Anne
ps. Wij doen het wat rustiger aan met onze camper, maar dat is dan ook geen 4wheel drive -
16 Maart 2008 - 22:23
Ank:
Hallo Ton en Anneke
Wat fijn dat jullie zonder kleerscheuren
thuis zijn gekomen.
Wij hadden genoten van het verslag
van jullie geweldige reis.
En de mooie foto s
Kom eerst tot rust,geniet van de bloem-
bollenvelden.
Ik hoop en verlang naar een snel contact
met jullie
. -
27 November 2008 - 18:36
Meta Bakker:
Hallo Ton en Anneke, Vanmorgen zijn jullie bij mij op het spreekuur geweest voor een 'gele-koorts vaccinatie'. Met veel bewondering en respect hebben we jullie foto's van de camper en voorgaande reizen bekeken. We wensen jullie heel veel genietmomenten, en succes met jullie reis door Brazilie en Argentinie! Groetjes van Yelco en Meta uit Schagen ps. In plaats van lange tijd malariatabletten slikken zouden jullie ook een 'noodbehandeling' mee kunnen nemen (=antibiotica bij ziekte). -
27 November 2008 - 18:36
Meta Bakker:
Hallo Ton en Anneke, Vanmorgen zijn jullie bij mij op het spreekuur geweest voor een 'gele-koorts vaccinatie'. Met veel bewondering en respect hebben we jullie foto's van de camper en voorgaande reizen bekeken. We wensen jullie heel veel genietmomenten, en succes met jullie reis door Brazilie en Argentinie! Groetjes van Yelco en Meta uit Schagen ps. In plaats van lange tijd malariatabletten slikken zouden jullie ook een 'noodbehandeling' mee kunnen nemen (=antibiotica bij ziekte).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley